Bir Sevda Hikayesi(Tamamlandı)

"Anne"

Yatağımdan usulca kalktım.Kahramanımı uyandırmamak için sessiz adımlarlar mutfağa yöneldim.Okula gitmem için,Ersininde kafemizi açmasına daha 1 saat vardı.Mutfağa gitmeden önce Sevdanın yanına uğradım,prenses mışıl mışıl uyuyordu.Bende onlar uyanana kadar onlara güzel bir kahvaltı yapmaya koyuldum.Yarım saat sonra Ersin geldi yanıma.Günaydın canım Sevda bugün kendini iyi hissetmiyormuş okula gitmesin bugünlük olur mu canım?  dedi.Şaşırmıştım bir andan da korktum.Hasta falan mı ben bakayım ona dur  dedim.Sakin ol sadece hayatım gitmene gerek yok ben bugün kafeyi açmam bir şey olduğunda da sana haber veririm dedi.Sonra tuttu ellerimden,hazırladığım kahvaltı sofrasına oturttu.Sevdaya da hazırladım bir şeyler şimdi gitmeden çorbada yaparım önemli bir şeyi yok değil mi ? dedim.Yok sen merak etme ben ona  bakarım bugün aklın burada kalmasın bebeğim dedi.Biraz olsun içim rahatlamıştı.Kocam ona da iyi gelirdi bundan emin bir şekilde okula gitmek için hazırlanmaya koyuldum.Çıkarken de prensese baktım,uyuyordu,uyandırmadan usulca çıktım odasından.Sevgilime öpücük kondurduktan sonra işimin yoluna koyuldum.

Bir an önce eve gidip Sevdanın nasıl olduğunu görmek istediğimden midir bilmiyorum ama zaman bir türlü geçmiyordu okulda.Ders aralarında kocamı arayıp nasıl oldu bizim ki diye soruyordum.O da her defasında iyi merak etme deyip kapatıyordu.
Sonunda son dersimi de verip evimin yolunu tutuyordum.Ersini gördüm okul çıkışında,kesin Sevda kötüleşti diyerek hızlıca yanına gittim.Tut elimi gidiyoruz dedi.Sevda kötüleşti değil mi ? Hastaneye gidiyoruz,ben telaş yapmayayım diye söylemiyorsun değil mi dedim nefes nefese.O kadar telaş yaptığımı görmesine rağmen tek bir kelime bile etmedi adamım.Kafeye doğru gidiyorduk ama hala neler olduğunu anlayamamak,Sevda hastayken kafede ne işimiz olabileceği beni sinirlendirmeye başlıyordu.Kafenin kapısının önünde durdu adamım.Şimdi gözlerini kapat ve elimi sakın bırakma ve ben aç diyene kadar da açma o güzel gözlerini Nurcan dedi.Neler olduğunu merak ediyordum ve bunu öğrenmek için kocamın dediklerini hemen yaptım.İçeri girdiğimde bugünün doğum günüm olduğunu unuttuğumu anladım.Annem,babam,abilerim,yengelerim,çocuklar,Sevda,Ersinin ailesi,bizim kızlar hepsi bir araya gelmiş benim için güzel bir sürpriz hazırlamışlardı.Kimseye hoş geldiniz demeden Sevdanın yanına gittim koşarak İyi misin prenses deyip sarıldım.Sevda söze başlamadan eşim geldi yanımıza Sevdanın hiçbir şeyi yoktu sadece hazırlık için bize yardım etti hayatım biz de aramızda anlaştık biraz rahatsız olduğunu söyleyecektik seni bu kadar telaş ettirdiğimiz için kusura bakma bebeğim dedi alnımdan öperken.Sevdada o sırada bana aldığı hediyesini vermek istedi.Seni mutlu etmek için sana yalan söyledik özür dileriz doğum günün kutlu olsun ve seni çok seviyoruz anne!  deyip verdi hediyesini.Gözyaşlarımı tutamadım o anda.Ersine döndürdüm kafamı onunda benden farkı yoktu.Saçlarını okşadım prensesin,teşekkür ederim bebeğim dedim titreyen sesimle.Kocama döndüm,sarıldım,ağladım koynunda.O an herkesi duygulandırdım galiba çünkü kendime geldiğimde herkesin gözleri dolu doluydu.Bu kadar duygusallık yeter dedi babam.Mumlarımı üfleyip,pastamı kestim.Sonra ailecek sohbet,muhabbet derken bir senemin daha geçip gittiğini fark etmiş oldum.Sevgiyle,ailemle,dostlarımla bir yaşımı daha doldurdum.Umarım bu tablomuz hiç bozulmaz.Ve bende hastalığımdan tamamen kurtulurum.Gerçi insanın böyle sevgi dolu bir ailesi varken hastalığın da tüm kötü şeyler gibi benden uzaklaşacağına eminim.
Ve son olarak iyi ki doğmuşum,iyi ki sevdiğim insanlar her zaman yanımda,ve artık bir anneyim bu gecenin en güzel hediyesi buydu benim için.