Bir Sevda Hikayesi(Tamamlandı)

Korkum

YIL 2000

Artık size evlendiğimizi,mutlu bir düğünle hayatımızı birleştirdiğimizi söylemem gerek.Fazla uzatmak istemiyorum hikayemi.Evliliğimizin ilk yıllarında her şey normaldi.Böyle yazınca anormalliğin bizim sevgimizde olduğunu düşünmeyin.Sorun benim hastalığımdı.En büyük korkumdu.Kanserdim.Ve bunu öğrendiğimde neye uğradığımı şaşırmıştım,hastaneden çıkar çıkmaz evin yolunu tuttum.İnsanların bana bakmayacağını bilseydim yolun ortasında utanmadan ağlayabilirdim.Eve kadar tuttum kendimi sonrası sessizlik,boğazda yanma ve haykırarak ağlama oldu.Ersin geldiğinde salonda uyuyakalmıştım.Ona bir şey belli edemezdim,nasıl söyler insan bunu.Benim için gene bir şeylerle mücadele etmesine izin veremezdim.Gözlerim dolu çıktım hemen balkona ona hoş geldin bile diyemeden.Yanıma geldi gözlerimin içine baktı.Tutamadım kendimi gözyaşlarım onun koynunda akıverdi.Söyledim ona her şeyi anlattım , bunu ondan saklayarak ona haksızlık edemezdim.Sakin ol hayatım,ağlama daha fazla yorma kendini önce doktorunla ben konuşayım,araştıralım umutsuzluğa kapılma bebeğim her şeyin bir çözümü var artık seni bırakmam,senin benden gitmene izin vermem bebeğim dedi.O geceyi hiç unutamam hayatım boyunca.Birbirimize sarılıp,ağladık sonunda.Oda dayanamadı beni öyle görünce korktu sanırsam.Benim korkumu paylaştı adamım.Sonrası zaten zorlu bir süreçti ilk başlarda bizim için.Çok yıprandık duygusal olarak ikimizde, hele de ilk kemoterapi gördüğüm zamanlar benim için berbattı, hem psikolojik olarak çektiğim acılar hemde bedenen çektiğim acıları beraber dindirdik.Hatta bir gece kemoterapi yüzünden saçlarım dökülmeye başlamıştı o sıralar yeniydi her şey.Yorgundum,yattım yatağa.Ersin geldi yanıma,sarıldı,kokladı.Uyuyamamıştım,zaten gözlerim dolu,kendimi zor tutmuştum.Ersin saçlarımla oynamak istedi ama her elini değdirdiğinde saçlarımın teker teker koptuğunu hissettim.İşte o an dayanamadım ve ağlamaya basladım, ona döndüm ve onuda ağlarken buldum sarıldım bütün gücümle, sarıldım ona o gece.Belki beni sevmezsin artık dedim saçımı göstererek gülümsemeye çalıştım.Hayır dedi ben seni her halinle seveceğim bebeğim dedi.Tek istediğim umutsuzluğa kapılma,beni yalnız bırakma olur mu ? ben senin için her şeyi yaparım,sadece yanımda ol gülümse bana yeter dedi.Dayanamadı kahramanım tekrar gözyaşlarına boğuldu.Çok zor bir geceydi ikimiz içinde.Söyleyecek çok fazla şeyim yoktu.Umudumuz vardı sadece her şeyin güzel olacağına dair.İçimiz yana yana uyuduk o gece kötü bir rüyadan kurtulmak ister gibi birbirimize sıkıca sarılarak uyuduk.