Bir Sevda Hikayesi(Tamamlandı)

"Gökyüzü"

Hüzünlü geçen 3 ayın sonunda nefes almak için,yaşama kaldığımız yerden tutunmak için en sevdiğimiz yerdeyiz.Altımızda yemyeşil bir diyar,iki üç adım ötemizde masmavi bir hayat,ve kafamızı kaldırıp yukarıya doğru baktığımızda da bir sonsuzluğun olduğu yerdeyiz.Nefes almak için buradan daha güzel bir yer bulamayız sanırım.Kahramanımla birlikte çimenlere uzanıverdik.Sonsuzluğun altında kocaman sarıldık.Ellerini saçlarımda gezdirdi kahramanım.Bense onun sağ tarafındaki yerimi aldım.Gözlerimi kapattım.Kahramanımın usulca kulağıma yanaştığını hissettim.

  "Bir çiçek duruyordu, orda, bir yerde,
Bir yanlışı düzeltircesine açmış;
Gelmiş ta ağzımın kenarında
Konuşur durur.

Bir gemi bembeyaz teniyle açıklarda,
Güverteleri uçtan uca orman;
Aldım çiçeğimi şurama bastım,
Bastım ki yalnızlığımmış.

Bir başına arşınlıyor bir adam mavi treni
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni."(Cemal Süreyya)
O hayran olduğum ses tonuyla bu güzel şiiri fısıldadı ruhuma.Bende gülümseyip,yanağından kocaman öptüm.
-Bir uçurtmamız eksik Nurcan'ım yıllar öncesini tekrar yaşamak için.dedi kahramanım.Haklıydı kocam.
-Bir de eve giderken dondurma yersek o güzel anıyı eksiksiz tamamlamış oluruz.dedim gülümseyerek.
-Beş dakikaya buradayım hayatım Nereye bile diyemeden yanımdan kalkıverdi.Bir bildiği vardı kahramanımın ve beş dakikaya buradayım dediyse burada olurdu.Bende onun gidişiyle çimenlere yatıverdim.Gözlerimi kapattım,aklıma gelenlere gülümseyerek,denizin o muhteşem kokusunu içime çektim.

13 Yıl Önce

Ersin'in askerlik zamanıydı.Benimse öğretmenliğimin ilk yılıydı.Okula,öğrencilere alışmak derken Ersin'in yokluğuna bir nebze olsun dayanabiliyordum.Gece olunca özlemim daha çok artıyordu.Ama bitecekti bu hasretim sonunda.

Yine o gecelerden biriydi.Annemler uykuya çoktan dalmışlardı.Bense nefes almak için,içimdeki özlemi biraz dindirmek için camı açtım.İçime çekiverdim havayı.Yıldızlara odaklandım.Muhteşemdiler.5 dakika boyunca öyle kaldım camın önünde.Sonra yatağımda yerimi aldım uyumak için.Kahramanımı düşünerek uykuya dalmayı başardım.

Güne telefonumun çalmasıyla başladım.Hafta sonuydu bugün.Arayan kahramanımdı.Heyecanla açtım telefonu.
-Camdan dışarıya bakar mısın ?  dedi kahramanım.O heyecanla yataktan fırladım camın önünde yerimi aldım.Oradaydı.Kocaman gülümsedim.Gözlerimin mutluluktan dolduğunu hissettim.El salladım kahramanıma.
-Almaya geliyorum seni.Sen hazırlan bende sizinkileri göreyim.demesiyle elim ayağım birbirine karıştı.Hemen güzelce giyindim.Her akşam yatmadan önce ördüğüm saçımı açtım.Hazırdım.Odamdan çıktığımda annem ve babamla sohbet ediyordu.Gülümsedim.Babamın fazla gecikme lafıyla evden çıktık.İzne gelmişti kahramanım.Sahile gidene kadar o anlattı bense ona hayran gözlerle tek kelime bile etmeden onu dinledim.Gülümseyerek ellerimden tuttu ve yemyeşil çimenlere usulca oturduk.Elindeki poşete yöneldi.Ve o siyah poşetten çocukluğumu çıkarttı.Gülen gözlerimle baktım sevdiğime.Heyecanla verdi elime çocukluğumu.Bense o sevinçle tuttum sıkı sıkı elimdekini.Hiç gitmesin,kaybolmasın diye.Sonra usulca kalktık oturduğumuz yerden.Çocukluğumuzu gökyüzünde gezdirmeye başladık.Bir elimde çocukluğumuz olan uçurtmanın ipi,diğer elimde sevdiğimin elleri.Bu anı yaşamak güzeldi.Çocukluğumuz nereye biz oraya gittik.Uçurtmanın peşinde,heyecanımızla,sevgimizle kısa süreliğine de olsa kavuşmayı kutladık.Kocaman sarıldı kahramanım.Kokusunu çektim içime doya doya.O ise saçlarımdan öptü.Gözlerimden öpüverdi.Ve yine zaman sevgimizle birlikte su gibi akıp geçiverdi.Uçurtmalarımızı poşete yerleştirdik.Tam eve dönecekken dondurmacı amcadan dondurma alıverdik.Dondurmalarımızı yedikten sonra eve gitme vaktiydi artık.Onunda ailesine gitme vaktiydi.Kahramanım iznini alınca bizim eve gelmiş hemen.Dayanamamış.Şimdi ailesiyle hasretini giderme vaktiydi.Kocaman sarıldım.İki gün daha burada olduğunu söyledi.Giderken onu uğurlayacağımı söyledim.Ve bir de onu çok sevdiğimi fısıldadım kulağına.Sonrası elimde çocukluğumdan kalan siyah poşet içinde uçurtmam oldu.Odamda baş köşede yerini aldı.
                      *********
Kahramanımın gelmesiyle o güzel anıdan sıyrılıverdim.Elindeki poşetle usulca sokuldu yanıma.Gülümsedim.
-Giderken de dondurma yer miyiz? dedi kahramanım gülümseyerek.Sarıldım usulca.Yeriz hayatım dedim gülümseyerek.Ve sonra iyi ki sevmişim dedim,yıllar geçse de eskimeyen güzellikler adına.