Bir Sevda Hikayesi(Tamamlandı)

Kar Taneleri

Bembeyazdı her yer.Akşamdan beri yağan kar,her yeri ele geçirmişti.Ve o muhteşem güzelliğiyle hala yağmaya devam ediyordu.Pencereden dışarıya baktıktan sonra kahramanımın yanına usulca sokuldum."Hayatım,günaydın" deyip yanağına kocaman bir buse kondurdum.Her zamanki o sıcacık gülümsemesiyle gülüverdi ve belimden sarılıp,kendine çekti."Günaydın meleğim" dedi.Bugün ikimiz için yeni bir başlangıç sayılırdı,güzel şeyler için.Ve şansımıza manzaramız harikaydı bugün.Uzun zamandır böyle bir kar yağmamıştı.Sevdiğim adamla birlikte bütün yorgunluklarımızı,bugün o kar tanelerinin içinde atabilirdik.Sevdamızı da çağırıp kahvaltı masamıza oturduk gülen gözlerimizle.Güzel bir sofrayla da doyurduk karnımızı.Kahramanım sofrayı toplamama yardım ettikten sonra usulca sokuldu yanıma "Bugünü bize ayıralım istiyorum,dışarısı gerçekten muhteşem!"dedi adamım.Bende istekli ve sevinçli bir şekilde "Olur" deyiverdim.5 dakika sonra kızımla,kocam hazırlanmışlardı."Biz bir yere kadar gidip geliyoruz meleğim" dedi eşim.Bende "Hazır olurum şimdi fazla bekletmem sizi " deyip odamıza gittim.Kahramanım eve geldiğinde Sevda yoktu yanında."Sevda nerede?" dedim endişeli sesimle."Bugün senle ben varız sadece hayatım,prensesi annemle babama bırakıp geldim.Ona da anlattım,geldiğimizde de onunla ilgileneceğimizi söyledim.Bu havanın keyfini onunla da çıkartmamak olmaz" diyerek güldü adamım.
Sıkıca giyindik,atkılarımızı,şapkalarımızı ve son olarak da eldivenlerimizi taktıktan sonra yeni bir yolculuğa hazırdık.Dışarıya çıktığımda uzun zamandır yapmadığım şeyi yaptım,korkusuzca bütün havayı çektim içime.Kollarımı açtım,yüzümü gökyüzüne çevirdim ve kar tanelerinin arasına bıraktım kendimi.Kahramanım yüzümü avuçlarının arasına alıverdi o anda.Gözlerimizle konuştuk bir süre,sevgimizi,yaşadıklarımızı anlattık bakışlarımızla.Korkularımız vardı bizim,ertelediğimiz şeyler vardı.Hastalığımla boğuşurken yapamadığımız şeyler.O günlerin geçtiğini anlattık bakışlarımızla.
"Seni çok seviyorum" dedim,bozdum sessizliğimizi,dile döktüm sevgimi.Alnımdan öptü adamım,sıkıca sarıldık birbirimize.Karın üstünde izimizi bırakarak dolaşmaya başladık.Gidebildiğimiz yere kadar gittik,gittiğimiz her yere sevgimizden bir tutam bıraktık.Hayattaki en güzel şeyin sevgi olduğunu bilmeyenlere armağan ettik sevdamızdan,onlarda yaşasınlar böyle bir aşkı diye.Koluna girdim adamımın,sıkıca yaslandım ona.Omzundan öptüm,kokusunu içime çektim.Doyasıya baktım ona,o güzel gözlerine.
Bir banka oturduk sonra yorulduğumuz için.Hiç geri dönmek istemesem de hava soğumaya başladığı için fazla oturmadan evimizin yolunu tutmaya başladık.Keşke kalsaydık orada,biraz daha doyabilseydik birbirimize,nefes alabilseydim biraz daha ya da her zaman olduğu gibi dönebilseydik evimize.Ama olmadı.

En son kahramanımın elini sıkıca tutuyordum.Bize doğru gelen arabayı görmeden önce,hayatımı bitiren o kaza gerçekleşmeden önce.Keşke dönmeseydik evimize,ya da yuvamızdan hiç çıkmasaydık.Kar tanelerinin arasında bırakmasaydım sevdiğimi.Tek istediğim gözümü açtığımda kahramanımın sesini duymak,ve bu kabustan uyanmak..