Bir Sevda Hikayesi(Tamamlandı)

"Kahraman"

YIL 2002

Hafta sonu keyiflerimden biri kahvaltıdan sonra balkonda oturup kahvemi içmekti.Annemden gelen bir alışkanlık sanırsam.Dışarısı serin olduğu için üstüme kalın şeyler alıp,çıktım balkona.Ersin dışarı çıkmıştı,markete gideceğini söyledi.Hava kapalıydı bugün.İlkbahara doğru gelmiştik ama havanın açılmaya niyeti yoktu.Tam o sırada telefonumun çaldığını duydum.Ersindi.Nurcan hastanedeyim,beni merak etme yani benlik bir şey yok akşam gelince ne olduğunu sana söylerim,telaş yapmana gerek yok ben iyiyim tamam mı canım dedi.Nerede olduğunu söyle hemen geliyorum kaza falan mı oldu derken hemen evden çıkmıştım.Hastanedeydi.Çok şükür dediği gibi iyiydi.Ama üzüntüden duvar dibine çökmüştü benim adamım.Ersin deyip yanına koştum hemen noldu kim hastalandı? kime ne oldu? neden bu haldesin? diye bağırmaya başladım.Bizden biri değil Nurcan dedi.Yanına çöktüm hemen,noldu hayatım? anlat hadi bak yanındayım dedim.

Markete gidiyordum tam o sırada bir tane kız çocuğu mendil satıyordu.O kadar da güzel,o kadar saf bir kızdı ki dayanamadım bende bir tane selpak verir misin güzel kız dedim aldım bir tane mendil.Nasıl mutlu oldu,nasıl gülümsedi anlatamam Nurcan.Sen geldin aklıma,senin gülüşün,saçlarını gördüm onda.Mendille bırakmak istemedim kızı.Eğildim yanına Karnın aç mı güzel kız,bir şeyler yemek ister misin dedim bir şey diyemedi açtı belliydi yüzünden bende tuttum kolundan götürdüm restoranta.Karnını güzelce doyurdum prensesin.Onu bırakmak istemedim ama o babam kızar,beni yerimde göremezse deyip gidiverdi yanımdan.Nasıl bakışı vardı görsen Nurcan.Hiç yüreğim elvermedi onu bırakıp ,markete gitmeye.Tam seni arayacaktım,telefonumu elime aldım.Kızı bıraktığım yerde bir kalabalık,bağırmalar falan duydum.Hemen koştum oraya.Meğerse babası denilen mahluk kızı sokak ortasında dövmeye başlamış.Nasıl kıyar insan öyle bir kıza,hele de kendi öz kızı.Kızı o halde görünce adamın üstüne nasıl atladığımı bilmiyorum.Sonrası buradayız işte hayatım.Kızı hemen hastaneye getirdim.Şimdi içeride küçücük kız hayatı için mücadele ediyor.Nasıl insanlar bunlar,nasıl vicdanları var.dedi adamım sonra tutamadı  gözyaşlarını.Hem ağladı,hem ağlattı.Kendimi unutup,sarıldım ona.Nasıl etkilendiği ortadaydı.Ben bile yaşamadığım halde duyduklarımdan sonra etkilendiysem onun bu hali normaldi.Yatırdım omzuma,o gece o uyuyuverdi benim omzumda.Yerleri o gecelik değiştirmiş olduk.Onun ihtiyacı vardı bana.Hastanede kaldık o gece.Kızı yarın çıkaracaklarını söylediler.Ersin istemedi gitmek beni eve göndermek istedi ama hiçbir yere kıpırdamadım.Sabah olmuştu.Uyandığımda Ersin hala uyuyordu.Uyandırmaya kıyamadım,yavaş yavaş kalktım yerimden,onuda hastane banklarına bıraktım.Kızın yanına gittim.Odaya almışlar kızcağızı.Seyrettim onu uzun uzun.Tam o sırada Ersin geldi yanıma.Bu kızı o adama geri vermelerine izin vermem Nurcan dedi. Napacağız hayatım dedim.Biz evlatlık alırız olmaz mı? dedi.Nasıl olacak o işler dedim.Ben hallederim hayatım,hepsini hallederim deyip,sarıldı.Ona bir kez daha aşık oldum galiba.Yüreği güzel adam,önce bana hayat verdi,şimdi o kıza yeni bir hayat vermek için her şeyle mücadele edebilecek bir adam.

Hoş geldin küçük kız dünyamıza,sevgi yuvamıza hoş geldin..