Een Verrassend Bericht [Compleet]

10: De tekens aan de wand

(Deuntje van: m'n va-der is een buschauffeur) Har-ry Potter 's niet van mij, niet van mij, niet van mij. Har-ry Potter 's niet van mij, weet je wat ik zeg?

EVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVB

"Wie doet dit?" vroeg Sirius nerveus. James stak zijn hand uit.
"Kom maar op."

"Wat gebeurd hier? Wat is er aan de hand?" Waarschijnlijk aangetrokken door het geschreeuw van Malfidus, wrong Argus Vilder zich door de menigte. Plotseling zag hij mevrouw Norks hangen. Vol ontzetting sloeg hij zijn handen voor zijn gezicht en wankelde hij achteruit. "M'n kat! M'n kat! Wat is er met mevrouw Norks gebeurd?"
Zijn uitpuilende ogen zagen Harry. "Jij!" krijste hij. "Jij! Jij hebt m'n kat vermoord!"

"Is dat niet een beetje overdreven?" vroeg Sirius. "Het is maar een kat. Het is geen hond of zo." mompelde hij erachteraan.
"Waarom zou Harry dat gedaan hebben? Denken die leraren wel eens na?" riep Lily. "Ze geven Harry altijd de schuld omdat hij er toevallig bij betrokken is! Dat is niet eerlijk!"

"Je hebt haar vermoord! Maar nu ga je er zelf aan! Ik -"
"Argus!" Perkamentus kwam aanlopen, gevolgd door een paar andere leraren. Hij stapte om Harry, Ron en Hermelien heen en had mevrouw Norks binnen een paar tellen losgemaakt van de fakkelhouder. "Kom mee, Argus. En jullie ook, meneer Potter, meneer Wemel, juffrouw Griffel."

Het puntje van Perkamentus' lange, kromme neus zweefde een paar centimeter boven de vacht van mevrouw Norks. "Ze is niet dood Argus." zei hij zacht.
"Niet dood?" kraste Vilder. En hij keek door zijn vingers naar mevrouw Norks. "Maar waarom is ze dan zo - zo stijf en star?"
"Ze is versteend." zei Perkamentus. "Maar ik heb geen idee hoe.."
"Vraag dat maar aan hem!" krijste Vilder, die zijn vlekkerige, betraande gelaat naar Harry wendde.
"Dit kan onmogelijk het werk zijn van een tweedejaars." zei Perkamentus.

Iedereen zuchtte van opluchting. "Iemand geloofd hem tenminste." zei Remus. "Ik was bang dat hij daar écht de schuld voor zou krijgen."

"Alleen geavanceerde Duistere Magie-"
"Hij heeft het gedaan! Hij heeft het gedaan!" siste Vilder en zijn kwabbige gezicht liep paars aan. "U heeft toch gezien wat hij op de muur heeft geschreven?"
"Ik heb mevrouw Norks met geen vinger aangeraakt!' riep Harry.
"Mag ik iets zeggen, professor?" zei Sneep vanuit de schaduwen.

"Nee!"

Harry's bange voorgevoelens werden nog sterker; hij wist zeker dat, wat Sneep ook zou zeggen, het niet i zijn voordeel zou zijn.
"Misschien waren Potter en zijn kameraadjes gewoon op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. Zei hij met een schamper trekje om zijn mond, alsof hij dat betwijfelde. "Maar we zitten wel met een aantal verdachte omstandigheden. Wat deden ze überhaupt op die gang? Waren ze niet op het feestmaal?"
Harry, Ron en Hermelien begonnen alle drie tegelijk te vertellen over het Sterfdagfeestje. "..wel honderden geesten kunnen bevestigen dat wij er waren-"
"Mijn kat is versteend!" krijste Vilder. "Ik wil dat er iemand wordt gestraft!
"We kunnen haar genezen, Argus." zei Perkamentus geduldig. "Madame Stronk heeft een aantal Mandragora's weten te bemachtigen. Zodra die volgroeid zijn, laat ik een toverdrank bereiden die mevrouw Norks weer tot leven zal wekken. Jullie kunnen gaan." zei Perkamentus tegen Harry, Ron en Hermelien.
Ze gingen, zo snel als ze maar konden zonder te rennen.

"Had ik het moeten zeggen van die stem?"
"Nee." zei Ron meteen. "Stemmen horen die niemand anders kan horen is geen goed teken, zelfs niet in de toverwereld."
Toen hij de toon hoorde waarop Ron dat zei vroeg Harry: "Maar jullie geloven me wel?"
"Ja, natuurlijk." zei Ron vlug. "Maar - je moet toegeven dat het vreemd is.."

"Het is ook vreemd." zei James. "Ik krijg een gevoel dat dit jaar niet veel beter wordt dan die van vorig jaar, jongens. Ik hoop alleen maar dat hij er net zo goed vanaf komt als hiervoor."

"Alle exemplaren van Een Beknopte Beschrijving van Zweinstein zijn uitgeleend." zei ze en ze ging naast Harry en Ron zitten. "En er is een wachtlijst van twee weken."
"Waarom wil je het zo graag hebben?" vroeg Harry.
"Om dezelfde reden waarom al die andere mensen het willen hebben." zei Hermelien. "Om de legende van de Geheime Kamer te kunnen lezen."
"Wat is die legende dan?" zei Harry vlug.
"Dat is het nou juist. Dat weet ik niet meer."

Professor Kist, die een dodelijk saaie verhandeling over het Internationale Tovenaarscongres van 1289 afstak, keek verbijsterd op.
"Ja, juffrouw - eh-"
"Griffel, professor. Ik vroeg me af u of u ons misschien iets on vertellen over de Geheime Kamer?"

"Nou vooruit dan. Eens kijken.. de Geheime Kamer.. Jullie weten uiteraard dat Zweinstein meer dan duizend jaar geleden werd gesticht."

"Ja, door de stoerste, slimste, aardigste en raarste mensen die ooit hebben bestaan." zei Sirius.
Lily keek hem vragend aan. "Je weet wel, Griffoendor, Ravenklauw, Huffelpuf en Zwadderich." Perste hij eruit.
"Het ging toch gewoon goed totdat Zwadderich raar begon te doen, of zo?" vroeg James. Remus knikte.
"Ja, Zalazar vond dat alleen puurbloed kinderen magie mochten leren." zei Remus. "Verschrikkelijk idee. Werd ook nooit uitgevoerd, gelukkig. Hierdoor kregen Zalazar en Goderic ruzie en verliet Zalazar de school."
"Dus daarom heeft Griffoendor altijd problemen met Zwadderich." zei Sirius.
"Iedereen heeft problemen met Zwadderich." grinnikte James.
"En volgens de mythe had Zwadderich voordat hij wegging een Geheime Kamer gebouwd, ergens in de school." zei Lily. "En die zou alleen geopend kunnen worden door de erfgenaam van Zwadderich die het dan zou openen op het monster dat het bevat te gebruiken om de school te.. te zuiveren van mensen zoals.. zoals mij." mompelde Lily. "Modderbloedjes."

"Denk je echt dat die Geheime Kamer bestaat?" vroeg Ron aan Hermelien.
"Ik weet het niet." zie ze fronsend.
"Weten jullie nog dat de vloer nat was? Waar kwam dat water vandaan? Iemand heeft het opgedweild." zei Harry.
"Dat lag ongeveer hier." zei Ron. "Bij die deur."
"Vooruit, laten we even kijken." zei Hermelien. "Hallo, Jenny. Hoe is het ermee?"

"Zit ze daar nog steeds?" kreunde Lily. "Kan ze niet een andere plek opzoeken om te zitten jammeren?"
"Lily!" zei James geschokt.
"O, doe niet alsof jij dat niet irritant zou vinden! Dat kind zit er nu al zo'n dertig jaar te huilen!"

"Dit is een meisjes-wc " zei ze. "Dat zijn geen meisjes."
"We wilden je alleen vragen of je laatst iets vreemds hebt gezien. Met Halloween is er vlak voor je voordeur een kat aangevallen."
"Heb je die avond hier iemand gezien?" zei Harry.
"Daar heb ik niet op gelet."

"Eens even nadenken." zei Ron. "Kennen we iemand die vindt dat Dreuzel kinderen schorem zijn?"
"Als je Malfidus bedoelt-"
"Ja, natuurlijk! Je hebt hem toch zelf gehoord: 'Hierna zijn jullie aan de beurt, Modderbloedjes.' Kom nou toch.."
"Malfidus de erfgenaam van Zwadderich?" zei Hermelien sceptisch.
"Kijk maar naar z'n familie. Ze hebben allemaal op Zwadderich gezeten, daar loopt hij altijd over te pochen. Z'n vader is er in elk geval boosaardig genoeg voor."

"Nou goed, we moeten de leerlingenkamer van Zwadderich binnen zien te dringen, zodat we Malfidus een paar vragen kunne stellen zonder dat hij beseft dat wij het zijn."
"Onmogelijk."
"Nee, niet onmogelijk." zei Hermelien. 'Het enige wat we nodig hebben is een keteltje Wisseldrank."
Er was maar één manier om een boek uit de Verboden Afdeling te krijgen; je moest een getekend briefje van een leraar hebben.

EVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVB

Dit is iets beter dan het vorige hoofdstuk hé? Iets langer (bijna het dubbele, maar oké).

Was het weer leuk? Zet het in een berichtje!!!! En stem, alsjeblieft!!

xx C