Een Verrassend Bericht [Compleet]

14: De Duelleerclub #2

Deel 2!! Veel plezier!!

EVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVB

"Wie gaat lezen?" vroeg Remus. "Ik ga hierna naar bed, wie gaat er mee?" Sirius en Lily staken hun hand op. James gaapte alleen.
"Geef maar, ik ben benieuwd." zei Sirius een beetje opgewekter.

Harry zat tobbend bij het haardvuur in de leerlingenkamer, terwijl Ron en Hermelien hun vrije uurtje gebruiken om een spelletje toverschaak te spelen.
"Allemachtig, Harry!" zei Hermelien geïrriteerd, terwijl Rons loper de ridder van haar paard trok. "Ga Joost dan zoeken als het zo belangrijk voor je is!"

Er zat inderdaad een groepje Huffelpufs in de bibliotheek, maar ze leken niet veel uit te voren. Hij kon niet zien of Joost erbij was en hij liep net naar hen toe toen hij iets hoorde van wat ze zeiden. Hij bleef staan en luisterde.
"Maar goed, ik heb tegen Joost gezegd dat hij zich voorlopig met schuilhouden op onze slaapzaal. Joost heeft hem nota bene zelf verteld dat hij oorspronkelijk op de nominatie stond om naar Eton te gaan."

"Eton? Echt waar?" zei Lily onder de indruk. Ze keek naar de jongens. "Sorry, het is een goede school." zei ze schouderophalend.

"Dus jij denkt dat het Potter is, Ernst?" vroeg een meisje.
"Hannah," zei de jongen plechtig, "Potter is een Sisseltong. Iedereen weet dat dat het kenmerk is van een boze tovenaar."

"Gewoon afschudden, Harry. Gewoon niet naar luisteren." zei Remus kalm.
James rolde met zijn ogen. "Echt niet!" zei hij. "Ze beschuldigen hem van iets wat hij niet gedaan heeft! Hij heeft het recht om boos te zijn!"

Harry was zo woedend dat hij blindelings de gang uit rende, zonder te kijken waar hij liep, met als gevolgd dat hij tegen iets groots en massiefs opbotste en op de grond viel.
"O, hallo, Hagrid." zei Harry.
"Hebbie je bezeerd, Harry?" zei hij.  "Hebbie geen les?"
"Uitgevallen," zei Harry en hij krabbelde overeind. "Wat doe jij hier?" Hagrid hield de slappe haan omhoog.
"De tweede al dit jaar," zei hij. "'t Zijn vossen of een Bloedzuigende Brombeer."

"Ik moet weer gaan, Hagrid. Dadelijk hebben we Gedaanteverwisseling en ik moet m'n boeken nog halen." Harry stampte nijdig de trap op en liep een andere gang uit, waar het nog veel donkerder was; de toortsen waren uitgewaaid door de ijskoude wind die door een kapot ruitje blies.

"Klinkt gezellig." mompelde Sirius er tussen door.
"Ssh!" suste Lily, James en Remus. Sirius zuchtte en ging verder met lezen.

Halverwege de gang struikelde hij over iets wat op de grond lag en viel op zijn gezicht. Joost Flets-Frimel lag op de grond, stijf en koud met een geschokte uitdrukking op zijn starre gezicht.

"Oh nee!" riep Lily. James die naast haar zat, schrok en probeerde haar te kalmeren. "Hier krijgt hij natuurlijk weer problemen mee! Harry, wegwezen daar!"

Zijn nietsziende ogen staarden naar het plafond, maar dat was niet alles. Naast hem lag een andere gedaante en zoiets vreemds had Harry nog nooit gezien.
Het was Haast Onthoofde Henk. Harry krabbelde overeind. Zijn ademhaling ging snel en jachtig en zijn hart roffelde als een trom. Verwilderd staarde hij door de verlaten gang en zag een rij spinnen wegvluchten bij de twee lichamen.
De enige geluiden waren de gedempte stemmen van de leraren in de lokalen aan weerszijden.
Terwijl hij paniekerig stond te twijfelen, ging een deur vlak naast hem met een klap op en schoot Foppe de klopgeest naar buiten.

"Weg daar, Harry!" riep James.

"Wat voert Pottertje nu weer in z'n schild? Waarom sluipt Potter -"
Foppe verstijfde plotseling, ondersteboven en halverwege een salto, toen hij Joost en Haast Onthoofde Henk zag liggen.
"ALARM! ALARM! ALWEER EEN AANVAL! GEEN STERVELING OF GEEST IS NOG VEILIG! REN VOOR JE LEVEN! ALAAAARM!"

Harry werd tegen de muur gedrukt, terwijl leraren om stilte riepen. Professor Anderling kwam aanrennen, gevolgd door haar eigen leerlingen.
Net toen het ietsje minder druk en chaotisch werd, verscheen Ernst de Huffelpuf hijgend ten tonele.
"Op heterdaad betrapt!" schreeuwde Ernst en hij wees dramatisch op Harry.
"Genoeg, Marsman!" zei professor Anderling scherp. "Meekomen, Potter."
"Professor," zei Harry vlug. "ik zweer dat ik niet -"
"Dit is mijn verantwoordelijkheid niet meer, Potter." zei professor Anderling kortaf.

"Minnie, het was niet Harry's  schuld. Hij was gewoon weer op de verkeerde plaats op de verkeerde tijd." zeurde Sirius.

"Zwijgend gingen ze de hoek om. Professor Andelring bleef staan bij een grote uitzonderlijk lelijke stenen waterspuwer.
"Zak met zuurtjes!" zei ze. Blijkbaar was dat een wachtwoord, want de waterspuwer kwam plotseling tot leven en sprong opzij terwijl de muur achter hem in tweeën spleet. Achter de muur bevond zich een wenteltrap die zich soepel omhoog bewoog, als een roltrap. Toen hij en professor Anderling op de trap waren gaat staan, hoorde Harry de muur weer dichtklappen.

Hij wist waar ze waren. Dat moesten de kamers van Perkamentus zijn.

EVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVB

Sorry dat het allemaal zo lang duurt voordat ik een hoofdstuk erop heb staan. Ik weet het, smoesjes, smoesjes.. maar ik probeer het wel!!

En dan heb ik er een op gezet, is ie super kort, nou ja.. hopelijk wel weer leuk!!

xx C