Een Verrassend Bericht [Compleet]

17: De Wisseldrank #2

Harry Potter is niet van mij! Ik heb dit lang niet meer gezegd volgens mij (oeps), maar het is nog steeds zo!! HP is van J.K. Rowling en Warner Brothers en .. weet ik veel wie er allemaal aan mee heeft gewerkt.

EVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVB

"Wie neemt het over voor mij?" vroeg Lily. Remus stak zijn hand uit en volgde Lily's vinger om te kijken waar ze was gebleven.

"Oké, daar gaan we weer."

Plotseling klonk achter hen een stem. Draco Malfidus slenterde naar hen toe en voor het eerst in zijn leven was Harry blij om hem te zien.
"Dus daar zijn jullie," zei hij lijzig. "Hebben jullie je de hele tijd vol zitten proppen in de Grote Zaal? Ik wil jullie iets grappigs laten zien."
De leerlingenkamer van Zwadderich was een lange, lage, onderaardse ruimte, met groenachtige lampen.
"Wacht even," zei Malfidus tegen Harry en Ron. "Ik ga het even halen - ik heb het net van m'n vader gekregen-"

"Wat voert hij in z'n schild?" mompelde James. "Ik geloof Harry en Ron. Er is iets met die knul en zijn vader."
"Ja duh!" zei Lily. "Die vader is arrogant, achterbaks en spoort niet! Vind je het gek dat zijn zoon een beetje daarop lijkt?"

Een minuutje later kwam Malfidus terug met een krantenknipsel, dat hij Ron onder zijn neus duwde.
"Hier, dat is pas lachen." zei Hij.
Harry zag hoe Ron zijn ogen geschokt opensperde. Hij las het knipsel vlot door, stootte een wel heel geforceerde lach uit en gaf het aan Harry.
OFFICIEEL ONDERZOEK MINISTERIE VAN TOVERKUNST.

"Oh nee," kreunde Remus. "Niet dat. Dat komt natuurlijk door die stomme auto!" De rest leek het ook te snappen en zuchtte diep.
"Ik dacht dat dat nu wel afgelopen zou zijn," zei Sirius. "Maar nee dus."

------------------------------------------------------------EVB-------------------------------------------------

"Sint Potter, de schutspatroon van de Dreuzels," zei Malfidus langzaam. "Ook eentje die geen greintje tovenaarstrots heeft."

"Hey! Mijn zoon heeft vijf keer zo veel tovenaarstrots in zijn kleine teen, dan jij in je hele lichaam!" riep James boos. Lily suste hem, maar vond stiekem dat hij gelijk had.

"En dan te bedenken dat een hoop mensen geloven dat hij de Erfgenaam van Zwadderich is!"
Harry en Ron wachtten met ingehouden adem: Malfidus stond vast en zeker op het punt om te zeggen dat hij het was. Maar toen -
"Ik wou dat ik wist wie het was," zei Malfidus kribbig. "Dan zou ik hem kunnen helpen."

"Zie je wel! Spoort. Niet." zei Lily nadrukkelijk.

"En vader wil niets zeggen over de laatste eker dat de Kamer is geopend. Dat was natuurlijk vijftig jaar geleden en voor zijn tijd, maar hij weet er alles van en zegt dat het allemaal stil is gehouden en dat het verdacht zou overkomen als ik er te veel van afweet. Maar één ding weet ik wel: de laatste keer dat de Geheime Kamer is geopend, is er een Modderbloedje doodgegaan. De dader is van school gestuurd en zit waarschijnlijk nog steeds in Azkaban."

Malfidus staarde hem aan, net als Harry. Ron bloosde. Zelfs zijn haar werd rood. En zijn neus werd ook langzaam langer - hun uur was voorbij. Ron werd zichzelf weer en te oordelen naar de blik van ontzetting die hij op Harry wierp, gold dat ook voor hem.

"Oh oh, zei Remus. "Rennen dan!"
 "Schiet op!" riep Lily mee. "Als je hiermee gepakt worden, ben ik zo teleurgesteld jongens." James keek haar verbaasd aan. "Ja, ze hebben vele ergere dingen gedaan, als ze hiermee gepakt worden, is dat heel stom van ze."

Ze sprongen overeind.
"Drankje tegen buikpijn," gromde Ron en zonder verder iets te zeggen sprintten ze door de leerlingenkamer, gooiden zich tegen de stenen muur en holden de gang uit.

Harry keek in de gebarsten spiegel en zag dat hij weer de oude was. Hij zette zijn bril op en Ron bonsde op de wc van Hermelien.
"Kom eruit, Hermelien, we hebben een hoop te vertellen -"
"Ga weg!" piepte Hermelien.
Harry en Ron keken elkaar aan.
"Wat is er?" zei Ron. "Je moet nu toch weer normaal zijn, dat zijn ook.."
Plotseling gleed Jammerende Jenny door de wc-deur. Harry had haar nog nooit zo opgewekt zien kijken.
"Oooo, wacht maar tot jullie haar zien," zie ze. "Het is echt vreselijk."
Ze hoorden het slot opengaan en Hermelien kwam naar buiten, snikkend en met haar gewaad over haar hoofd.
"Wat is er?"
Hermeliens gezicht was bedekt met een zwarte vacht. Haar ogen waren geel en er staken lange, puntige oren door haar haar.

De jongens begonnen te lachen en Lily sloeg elk een keer op hun hoofd. "Je mag haar niet uitlachen! Dat had iedereen kunnen gebeuren."

-------------------------------------------------------EVB-----------------------------------------------------

Weer een hoofdstukkie!

Nee, sorry, Perkamentus is niet goed. Blijf proberen! Volgende hoofdstuk komt er een nieuwe aanwijzing!