Een Verrassend Bericht [Compleet]

19: Cornelis Droebel

"Hier, ik heb voor iedereen een sandwich gemaakt," zei mevrouw Potter opeens. De tieners schrokken en Sirius legde snel het boek achter zijn rug. "Wat doen jullie allemaal?"
James keek met zijn ooghoeken naar Sirius die weer smekend naar Lily keek.
Lily schraapte haar keel en zette haar vriendelijkste glimlach op.
"Oh niks hoor, mevrouw Potter. Ik en Remus proberen alleen Sirius en James uitteleggen hoe belangrijk volgend schooljaar wordt voor ons allemaal en dat ze iets minder lui moeten zijn."
Mevrouw Potter knikte bemoedigend. "Oh, nou, misschien dringen jullie tot ze door dan." En met dat liep ze weer weg.
James zuchtte diep en mompelde: "Dank je" naar Lily. Lily pakte het boek van Sirius en begon:

"Het zou kunnen dat Vilijn de verkeerde betrapt heef," zei Hermelien. "Misschien werden de leerlingen aangevallen door een ander monster..."
"Hoeveel monsters denk je dat er op Zweinstein rondlopen?" vroeg Ron dof.
"Vind je dat we het aan Hagrid moeten vragen?"
"Hé ja, dat word een leuk bezoekje," zei Ron. "Hallo Hagrid. Zeg, heb je de laatste tijd nog bloeddorstige, harige monsters losgelaten in het kasteel?"

De eerstvolgende Zwerkbalwedstrijd van Griffoendor was tegen Huffelpuf. Zijn opgewekte stemming duurde niet lang. Boven aan de trap naar de slaapzaal werd hij opgewacht door een paniekerige Marcel Lubbermans.
"Harry - ik weet niet wie het gedaan heeft. Ik kwam binnen en ik zag-"
Met een angstige blik op Harry deed Marcel de deur open. De inhoud van Harry's hutkoffer was door de hele kamer gestrooid.

"Vilijns dagboek is verdwenen," zei hij zacht tegen Ron.
"Wat? "

"Het is dus wel iets belangrijks!" zei Remus.

"Perfect Zwerkbalweertje!" zei Plank enthousiast. "Vooruit, Harry, niet zo sip! Je moet goed eten."
Toen hij samen met Ron en Hermelien de Grote Zaal verliet om zijn Zwerkbalspullen te halen, kwam er voor Harry nog een zorg bij. "Deze keer doden.. laat me openrijten.. verscheuren.."

"Oh nee, niet dát weer!" kreunde James. "Hij heeft al genoeg aan zijn hoofd. Een belangrijke Zwerkbalwedstrijd bijvoorbeeld!"

"Die stem!" zei Harry. "Ik hoorde die stem weer - jullie niet?"
Ron schudde met grote ogen zijn hoofd, maar Hermelien sloeg met haar hand op haar voorhoofd.
"Harry - ik geloof dat ik net iets begrepen heb! Ik moet even naar de bibliotheek!"

--------------------------------------------------------EVB-------------------------------------------------

De ploegen kwamen onder donderend applaus het veld op. Olivier Plank steeg op voor een opwarmrondje om de doelpalen en madame Hooch liet de ballen los. Net toen Harry op zijn bezem stapte, kwam professor Anderling half rennend, half lopend aanmarcheren over het veld, met een enorme paarse megafoon in haar hand.
"De wedstrijd is afgelast," riep professor Anderling.

"Wat!" riepen Sirius en James tegelijk. James, als de Zwerkbal-fanaat en Sirius, als de beste vriend van een Zwerkbal-fanaat, wisten wel het een en ander van Zwerkbal. "Je kan Zwerkbal niet af lassen!"
"Ja," zei Sirius. "Anders had ik wel vaker iets gedaan zodat wij niet in de regen hoefden te juichen."

"Jij kunt beter met mij meegaan, Potter. Ja, misschien kun jij ook beter meegaan, Wemel." Sommige van de leerlingen die om hen heen zwermden klaagden omdat de wedstrijd was afgelast, maar anderen keken ongerust. Harry en Ron volgden professor Anderling naar het kasteel.
"Dit zal een schok voor jullie zijn, ben ik bang," zei professor Anderling verrassend vriendelijk terwijl ze in de richting van de ziekenzaal liepen. "Er is opnieuw iemand aangevallen.. twee mensen, zelfs."

"Oh nee, wie nu weer?" kreunde Remus. "Harry móét iets doen."

"Hermelien." kreunde Ron.  Hermelien lag er roerloos bij, met glazige, starende ogen. "Ze zijn gevonden bij de bibliotheek," zei professor Anderling. "Jullie weten zeker niet wat dit te betekenen heeft? Dat la naast hen.."
Ze liet een klein, rond spiegeltje zien. Harry en Ron schudden hun hoofd en staarden naar Hermelien.

"Hermelien?" zei James met een brok in zijn keel. "Dat - dat kan niet.. ze is, ze is Hermelien! Slimste heks van haar jaar.."

---------------------------------------------------EVB-----------------------------------------------

Haastig liepen ze naar de verlichte ramen van Hagrids huisje en toen ze bij de voordeur waren, deden ze de mantel af. Een paar tellen nadat ze geklopt hadden, gooide Hagrid de deur al open en keken ze naar een gerichte kruisboog.

"Hagrid!" zei Lily geschokt. "Doe dat ding weg, straks raar je de jongens nog!"

"O, " zei Hagrid. "Wat motten jullie hier?"
"Waar is die boog voor?" vroeg Harry, terwijl ze naar binnen gingen.
"Niks.. niks," mompelde Hagrid. "Ik verwachtte eigenlijk.. doet er niet toe.. ga zitten.."

Harry en Ron keken elkaar paniekerig aan, gooiden vlug de Onzichtbaarheidsmantel over zich heen en trokken zich terug in de hoek.
"Goedenavond, Hagrid."
Het was Perkamentus, die heel serieus keek. Hij kwam binnen en werd gevolgd door een tweede, vreemd uitziende man. Hagrid was bleek en zweterig geworden. Hij plofte in een stoel neer en keek van Perkamentus naar Cornelis Droebel.
"Vervelende toestand, Hagrid," zei Droebel nogal afgemeten. "Heel vervelende toestand. Moest wel komen. Vier aanvallen op Dreuzelkinderen! Er zijn grenzen. Het ministerie moet ingrijpen."

"Ze gaan Hagrid toch niet arresteren?" zei Sirius. "Dat is onzin! Hij doet nog geen vlieg kwaad! Nou ja, misschien.. maar dan voelt hij zich gelijk heel schuldig!"

"Hoor eens, Albus, Hagrid verleden pleit tegen hem."
"Ik herhaal dat Hagrid meenemen niet helpt, Cornelis," zei Perkamentus.
"Als blijkt dat Hagrid er niets mee te maken had, komt hij gewoon weer terug en zand erover. Maar ik moet hem meenemen. Dat moet."
"Meenemen?" zei Hagrid trillend. "Waarheen? Toch niet naar Azkaban?"

"Wat!" riep Lily uit.
"Perkamentus, dat staat u toch niet toe!" riep Remus. "Dit is belachelijk! Alleen omdat ze te lui zijn om de echte dader te vinden, gaan ze maar voor de makkelijke weg!"

Lucius Malfidus kwam Hagrids huisje binnen. "Dus je bent er al, Droebel?" zei hij goedkeurend. "Mooi zo, mooi zo."

"Wat moet hij nou weer?" snauwde James. "Vuile achterbakse.."

"Wat mot dat hier? Vooruit, m'n huis uit!" zei Hagrid woedend.
"Wat wilde je met me bespreken, Lucius?" zei Perkamentus, weliswaar beleefd.
"Ik vind het echt heel vervelend om je dit te moeten zeggen, Perkamentus, maar het schoolbestuur heeft besloten dat het tijd wordt dat je plaatsmaakt voor een ander. Hier heb ik een Schorsingsbevel -"
"Jullie kennen Perkamentus niet ontslaan! Als hij d'r niet meer is, maken die Dreuzelkinders helemaal geen schijn van kans meer! Nog effe en dan vallen de eerste dooien!"
"Kalm Hagrid!" zei Perkamentus scherp. "Als het bestuur wil dat ik opstap, ben ik daar uiteraard toe bereid, Lucius."

"W-wat?" stotterde James. "Wat gebeurd hier allemaal? Zo hoort het niet te gaan!"

Droebel wachtte op Hagrid, maar die bleef staan, haalde diep adem en zei bedachtzaam: "Als iemand meer te weten wil kommen, hoeven hun alleen maar de spinnen te volgen. Dan komen ze d'r wel! Da's alles wat ik te zeggen heb."

"Ik snap het niet meer," zei Sirius. "Gaat Hagrid nu naar Azkaban? Azkaban?! "
De andere knikten. "Wat is dit? Oh! Een nieuwe aanwijzing!" zei Remus enthousiast.

EVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVBEVB

"Mijn naam of achternaam is afgeleid van een dier."

Succes lieve mensjes! Hopelijk hebben jullie nog een fijne dag, avond of  week  (als je een rotdag had)

xx C