The Guards

#15

Musa

Biedronka nie zdążyła skończyć swojej wypowiedzi ponieważ jeden z tych zbirów nas zaatakował.

- Kropka nic ci nie jest? - zapytałam pod biegając do dziewczyny.

- Nic, ale jak widać nasi przyjaciele nie chcą się poddać.

- Niestety. Jakieś inne pomysły? - zapytał Nico.

- Biedrona użyj swojego super daru - zaproponowałam. Wszyscy spojrzeli się na mnie zaskoczeni, ale nic nie powiedzieli, dziewczyna skinęła tylko głową i krzyknęła.

- Szczęśliwy traf - nad nami zawirowała moc o czerwonym kolorze by po chwili przeobrazić się w przydatną nam rzecz, którą tym razem było lusterko.

- Do czego niby ma nam się to przydać - zapytał zirytowany Nico. Nie dziwiłam mu się nie wiele z tej rzeczy da się zrobić, ale skoro to nam dano to jakoś musimy sobie poradzić z nimi za pomocą tego. Westchnęłam tylko i zaczęłam przyglądać się kolorowym klaunom. Niebieski umiał panować nad wodą, czerwony rzucał różami na wszystkie strony, a zielony wysyłał owady. Każdy z nich był inny, ale jest coś co ich łączyło, moce! Wszystkie pochodzą z naturalnych źródeł.

Natura! To jest to!

- Mam pomysł, ale będziecie mi wszyscy potrzebni - powiedziałam, spojrzeli się na mnie zaskoczeni, ale nic nie mówili tylko słuchali.

- Ich moce są związane z naturą. Więc sami będą potrafili się pozabijać.

- Niby jak?

- Musimy ustawić ich w trójkącie. Jeśli Czarny Kot ustawi się za niebieskim zbirem, Nico za zielonym, ja za czerwonym, a Biedronka rzuci w moją stronę lusterko to owady zobaczą róże, polecą do nich, a wtedy Kot i Nico skierują się w linii prostej na mnie. Chcąc was zaatakować niebieski i zielony pobiegną do mnie, co spowoduje pomieszanie się ich darów i zderzenie - objaśniłam im.

- A wtedy ja zabiorę im miecze w których są ukryte akumy -skończyła Biedronka.

- Dokładnie.

- Plan genialny. Już wiem czemu Kropeczka jest taka mądra - powiedział Kot posyłając dziewczynie buziaka. Ta tylko westchnęła, po czym stanęła na równe nogi i powiedziała.

- To do roboty.

Skinęliśmy głowami i udaliśmy się w stronę naszych klaunów.

- Jeszcze wam mało? - zapytali i zaśmiali się pogardliwie.

- My się nigdy nie poddajemy! - krzyknęliśmy i przystąpiliśmy do ataku.

Tak jak zaplanowaliśmy każdy z nas zajął się swoim zbirem, kiedy wszyscy byliśmy gotowi ustawiliśmy się w trójką. Biedronka rzuciła lusterko, tak jak się spodziewałam owady skierowały się w stronę róż, w tym samym czasie Kot i Nico skierowali się w moją stronę. Zielony zbir chcąc powstrzymać owady przed zjedzeniem róż skierował się w moją stronę, a niebieski goniąc Kota użył mocy wody czym powalił swoich wspólników, jednak nie przewidział tego, że głodne owady rzucą się na niego.

Nasza trójka odskoczyła do tyłu, a Biedronka bez problemu podeszła do nich odebrała im miecze, po czym wszystkie rozwaliła.

- Koniec waszych rządów pasożyty. Pora wypędzić złe moce - powiedziała łapiąc akumy, po chwili wypuściła je - Pa pa miłe motylki. Niezwykła Biedronka!

Wszystko zaczęło wracać do poprzedniego stanu.

- Zaliczone - powiedzieliśmy i w czwórkę przybiliśmy żółwika.

- Gdzie ja jestem?

Odwrócimy się i zobaczyliśmy Burmistrza, asystentkę Pana Agresta, Nathaliei jakiegoś wysokiego bruneta.

- Spokojnie nic wam nie jest - powiedziała Biedronka i właśnie wtedy usłyszała pikanie swojego Miraculum.

Spojrzałam się na nią i Kota po czym powiedziałam.

- Lećcie zajmiemy się nimi.

Oni tylko skinęli głowami i szybko zaczęli uciekać. Podeszłam do nich i powiedziałam.

- Byliście pod władaniem akumy, ale teraz już wszystko jest dobrze.

- Dziękuje Melody.

- Nie ma za co. Nico zaprowadź pana Burmistrza do ratusza, ja zajmę się Nathalie i...

- Louis Tomlinson...

Mamy kolejny rozdział i kolejnego bohatera. Jak wam się podoba?

Jak sądzicie kim będzie Lou w tym opowiadaniu?

Lecę skarby <3