Crashes and Slips

Chapter 21

After that, Davian decided to just swam near me dahil baka mangyari na naman daw ang ginawa ko kanina. Napanguso na lamang ako habang pinagmamasdan siyang lumalangoy.

Hindi naman dahil absent-minded ako ay kaya pumunta ako roon. Maybe, I'm a bit space out dahil hindi ko namalayang nasa malalim na parte na ako ngunit kung alam lang talaga niya ang totoong dahilan kung bakit ako naroon...

He informed me after na rito na raw kami magdi-dinner sa resort bago umuwi. Nag-order ako ng mga pagkaing hindi ko pa nakakain kanina at sinulit na rin iyon. Hindi ko alam kung kailan ulit ito mauulit.

I will definitely miss this...

Napatingin ako sa kumikislap niyang hikaw sa kanyang kaliwang tainga nang may tumamang ilaw doon. It glowed to his face na mas lalong nagpagwapo sa kanya. That earring really added an effect to him. It making him more rough and manly.

"Thank you ulit sa pagdala mo sa akin doon." Tukoy ko sa resort kanina. "Pati na rin pala sa mga libre mo... babawi ako sayo sa susunod."

Nasa tapat na kami ngayon ng aming bahay at sa tingin ko ay alas-nuebe na ng gabi. Nag-text naman na ako kay Mama kanina na gagabihin kami para hindi siya agad mag-alala kung sakaling wala pa ako.

Madilim na ang paligid at tanging mga lamppost na lang ang nagbibigay ilaw sa aming paligid. It's already dark but I could see how good-looking he is. With that denim outfit of him, a denim jacket for his top, and denim jeans for his bottom radiates a bad boy look to him.

Umangat ang kanyang kilay sa akin habang may kung anong tuwa ang sumasayaw sa kanyang mga mata. "Really?"

I slowly nodded at him.

He smirked and held my chin. "So, mauulit pa. I would love that."

Namula naman agad ako sa kanyang pang-aasar. Parang ang dating sa akin noon ay masyado akong nasarapan na kasama siya kaya humihirit pa ako ng isa!

I punched his chest na nagpatawa sa kanya. Sinalo niya iyon gamit ang pinanghawak niyang kamay sa aking baba kanina at hindi na binitawan iyon.

"Gusto ko rin naman." He smirked. "Kahit ilang yaya pa ang gawin mo, hindi ako magrereklamo," he whispered that made my heart beats in triple times.

Sinamaan ko na lamang siya ng tingin upang takpan ang hindi ko maipaliwanag na damdamin. Parang may mga fireworks sa loob ng dibdib ko na nagbubunyi...

He chuckled and placed his free hand on my hair to give it soft strokes. "Pasok ka na. Your Mom might be looking at you now."

Mabagal ako tumango at tinitigan siya. He level the weight of my stares as well. May kung anong nakakahiptohismo roon dahil may humihila pa sa akin para titigan ang mga mata niya ng matagal. A realization suddenly hit me. Parang dati lang ay sobrang ilag na ilag ako sa mga mata niya. Parang dati ay takot akong makipagtitigan doon because it always gave me chills. But now... I love the way we stare at each other eyes because it makes me feel something that I can't feel before. I love the way he makes me feel...

"Hanggang kailan ang bakasyon n'yo roon?"

He licked his lower lip. "I don't know yet to my Mom. I'll surprise you," he answered and rubbed my cheeks with his right thumb. "Don't miss me too much."

Nanlaki ang aking mga mata dahil sa kanyang huling sinabi. Agad ko siyang hinampas sa kanyang braso na ikinatawa niya.

"F-feeling-ero!"

Ganoon ba ang iniisip niya sa tanong kong iyon? As if!

"Lumbay na lumbay si ate. Hayaan mo't dadalaw na 'yon sayo," asar ni Hazel nang bumalik siya sa aming lamesa pagkabili niya ng lemonade.