The NGSB Casanova

Chapter 14

Boyfriend...

    

    

    

TRISHA
   
 

"I-IKAW?!"
      
   
Lintek na. Demonyo nga.

Nanlaki ang mga mata ko sa nabungaran kong bisita, an unexpected visitor. Prenteng nakatayo sa labas. Saglit kong sinuri ang istura niya. He is wearing white polo shirt―exposing his toned arms, hindi naman bakat and abs niya, but he lookd masculine in that. A cargo shorts in the lower, showing his manly toned legs, paired with white shoes.

Ngayon ko lang yata siya makikitang hindi naka-uniform. When my eyes went back to his face, napatulala ako. Surely it isn't the first time na masisilayan ko ang mukha niya, pero hindi ko alam kung bakit nag-iba siya sa paningin ko ngayon. Maybe because we're outside the school premises, and he's not wearing the school uniform! He looked ridiculously hamdsome and...hot.

A faked cough pulled me back to my senses. He smirked at me, like he knew very well that I was checking him out. Madali kong inayos ang sarili ko, sporting a bitch face.
     
  
"Ano? Tititigan mo nalang ba ako riyan?... O papasukin mo 'ko?"
     
  
Ang kapal ng mukha!
    
  
I faked a laugh. "At sinong may sabi sa'yong welcome ka rito?"
     
   
The devil–asshole just shrugged. The nerve!

"And why are you here? Are you stalking me?"
    
   
  
What the heck is an IVAN DOMINGUEZ—the notorious Casanova of Hitler's Academy, who surprisingly never had a girlfriend since birth, doing right in front of my house?

Kung hindi nga lang nakatingin ang parents ko, kanina ko pa ito sinigaw-sigawan. At hindi ko pa nakakalimutang may atraso pa sa'kin ang manyakis na 'to!
    
    
"And why would I do that? Masyado naman yata akong gwapo para maging isang stalker lang," pinarisan niya 'yon ng ngisi.

He looked at me from head to toe, nakataas ang isang kilay at nakaangat ang isang bahagi ng labi. Anong ibig sabihin ng tinging 'yan? Iniinsulto niya ba ako? At sa harap pa ng mga magulang ko? Yeah right, bakit ko nga ba nakalimutang kasama pala namin ang parents ko?

Bago pa man ako makaalma, naunahan niya na ako.

"Namimiss mo yata ako masyado, babe."
  
  

Tinaasan ko siya ng kilay. Oh my gosh. What is it this time? Ano na namang laro ito.
    

"Kagigising mo pa lang yata at kumaripas ka rito nang takbo makita lang ako."
    
   
O.O
   
  
Shucks! Oh no!

Nanlaki ang mga mata ko sa napagtanto. Nakapantulog pa nga pala ako. Ni wala pa akong ayos, walang hilamos at walang toothbrush! Paano kung...paano kung may panis na laway pa ako sa mukha?

What the heck! Kung pwede lang sanang lamunin nang lupa, nagpalamon na ako!

Kinakabahang binalikan ko ang reaksyon niya. Holly cow! He's making fun of me. Natatawa siya! Buset!

Walang sabi-sabing kumaripas ako nang takbo papasok ng bahay. Peste kang manyakis ka! Nakashorts pa man din ako at...punyeta! Wala...wala akong bra? God! Kunin mo na po ako ngayon din! Ano pa ang mukhang maihaharap ko sa lalaking 'yon? Buset!

NAKAPAG-AYOS NA ako't lahat. Pero hindi ko masikmurang bumaba. Ayokong bumaba! Kanina ko pa hawak ang doorknob, pero wala akong makuhang lakas ng loob para pihitin ito pabukas. Paano ko ngayon haharapin ang lalaking 'yon? Paniguradong sangkatutak na kantyaw ang aabutin ko. Jusko! Iniisip ko pa lang kung anong nakita niya, parang malulusaw na ako sa hiya. Bakit naman kasi hindi agad ako sinita nina Mommy kanina no' ng kami pa lang.