PSİKOPAT LİSELİ 2!

NE? HAMİLE MİSİN?

Saatime baktım 19.02 Şimdi karanlık çökmeye başlamıştı. Kadına baktım etrafındaki beş koruma işimi zorlaştıracağa benziyordu. Bir de kadının boynundaki elmasa baktım. gözlerimi kapattım ve sendeleyerek kadının yanına doğru yürüdüm. Selim kadının ve korumaların duyamayacağı bir sesle;

-Defne ne yapıyorsun?
diye sordu ama onu aldırış etmeden yanlarına gidiyordum. Kuzey de;

*İşte başlıyoruz.
dedi heyecanla ellerini birbirine sürterken. korumalara baktığımda aniden bayılmış numarası yapıp yere kapaklandım. Selim'in sesi duyuldu;

-Defne?
dedi. Koşarak yanıma geldi ve beni sarsarak ;

-Defne iyi misin?
diye sordu. Selim bile inandıysa kadın hayli hayli inanır diye düşünüyorum. Tabii vicdanı varsa. Korumalardan birisi;

*Bayım kız iyi mi?
diye sordu. Ardından bir kadın sesi geldi;

=Evladım kızın nesi var?
diye sorunca aniden elektrikler kesilmiş olsa gerek karanlık olmuştu. Ben de gözlerimi açtım. Selim vardı görebiliyordum. Yanı başımda oturmuş bekliyordu. Kadın elektrikler kesildi diye korkudan çığlık atıyordu. Aniden parlayan kolyesini tutup çektim ve ayağa kalkıp Selim'in kolundan tutup ilerledim. Son hız koştuk. Asansörün düğmesine basıyordum ama elektrikler kesik olunca mecburen merdivenlerden çıkmıştık. O değil de biz niye odaya geri çıkıyoruz ki? Kaçması zor olur. Her neyse Kuzey birşeyler düşünmüştür artık. Merdivenlerden ikişer ikişer çıkarken;

-Bir ara gerçekten bayıldın sandım?
demişti Selim.

+Kapa çeneni!
dedim soluk soluğa. Bu beşinci katı kim yaptı ya? Çık çık bitmiyor. 5. kata çıktığımız anda karşımda duran Kuzey'i gördüm. Bize alkış yaparak yanımıza gelirken biz eğilmiş ellerimizi dizimize koymuş nefes almaya çalışıyorduk.

*Düşünüyorum da.. Siz acaba kör müsünüz?
diye sordu sinirle. Anlamamış gözlerle ona bakarken Selim konuştu;

-Ne demek bu?

*Çaldığınız kolyeye baktınız mı? Sen bayıldığın esnada kadın başka kolye takıyordu. Çünkü adamın biriyle yemek yiyecekti ve Selim de senin için endişelenirken farketmedi.
diyince elimdeki kolyeye bakarken bir anda elektrikler gelince yerini altın kolye almıştı. sinirle yere çarptım ve Selim'e döndüm;

+Hadi ben bayıldım da görmedim diyelim. Lan asıl sana ne oluyor?
dedim sinirle bağırarak. Aslında çok kolay olmuştu çalması. Bu kadar kolay olmamalıydı zaten. Kuzey hızla aramıza girip;

*Defne sakin. Yarın hallederiz.
dediğinde ben hâlâ sinirle Selim'e bakıyordum ve ona bakarak konuşmaya devam ettim;

+Tabii kadın bizi halletmezse..

*Sorun değil. Kadın anlamaz bile.

+Umarım dediğin gibi olur.
dedim ve karşıdaki odamı görmüştüm. Tam oraya doğru giderken bir anda durdum. Tabii ya Selim de benimle aynı odadaydı. Kuzey saolsun... Ama onunla aynı odada kalamam. Hayır kesinlikle olmaz. Geri dönüp yanlarına gittim ve Kuzey'e elimi uzatarak;

+Anahtarları ver!

*Ne o? Soygunculuğa mı başladın?

+Sayende!
dedim sesimi yükselterek ve bir anda iki elini de kaldırarak;

*Tamam sakin ol.
diyip sağ eliyle cebindeki anahtarı avucuma koyunca tekrar odaya geri döndüm ama bu sefer yan odaydı.

-Defne özür dilerim!
dedi Selim arkamdan bağırarak. Onu aldırış etmeden kapıyı açmaya çalışıyordum;