PSİKOPAT LİSELİ 2!

Evlen Benimle!

Bu bölümü;
sinsirella1256
zey7ran1453
sevgiyum1234
İthaf ediyorum...

1saat önce;

Derin'in ağzından;

+Yenge nerede?
diye sordum Beril'e.

~Bilmiyorum. Az önce buradaydı.
dediğinde tam sehpanın üstündeki silaha doğrulacaktı ki ondan önce davranıp;

+Beril yapma!
demiştim.

*Beni mi vuracaksın?
diyip tekrar silaha yöneldiğinde Beril'in arkasındaki duvara bir el ateş ettiğimde aniden durmuştu.

+Lütfen bunu bana yapmaya zorlamayın!
dediğim anda sırtıma silah dayanmıştı.

-Silahını indir!
dedi. Bu Defne'ydi.

+Yenge?

-Derin silahını indir!
dediğimde silahımı yavaşça sehpanın üstüne koyup ellerim havada Defne'ye döndüm.

-Özür dilerim.
demişti. Beril ip getirdiğinde beni sandalyeye bağlamışlardı. Ben ise hayal kırıklığı içinde Defne'ye bakıyordum. Beni bağlayıp evden çıkmışlardı.

Selim'in ağzından;

Olan biteni Derin anlattığında;

+Of be Defne! Bir kere de sözümü dinle ya..
demiştim. Kuzey de;

*Abi bu kızlar önceden de bu kadar psikopat mıydılar? Yoksa sonradan bizi görünce mi böyle oldular?

+Valla Beril'i bilmem ama Defne önceden de böyleydi.

*Ne yapacağız peki?

+Batuhan'ı keşke öldürseydik! Kızlar Batuhan'ın yanındalar. Adam bi taşta dört kuş vurdu. Biri yaralı biri sağlam. Diğer ikisi de onun elinde. Kalk yürü! Biz onu sağ bıraktık ama yaralı bir şekilde. O bizimkileri sağ bırakmaz.

*Alacağız kızları.
diyip evden çıktığımızda Defne'yle Beril arabayla gelmişlerdi. Derin bir nefes aldım. Arabadan indiklerinde;

+Neredesiniz siz?
diye sorduğumda Defne sinirle arabadan inip kapıyı çarptı. Lastiğe hızla tekme atarak;

-Alacağın olsun Suny! Yazdım bunu bir kenara.
diyip bir daha tekme atmaya başladı. Yanına gidip arkadan sol kolumla beline sarılarak biraz yukarı kaldırdım. Elimde çırpınıyordu ayakları yere değmiyordu.

-Selim bırak beni!

+Sorun ne?
diye sordum. Suny;

*Selim Bey sorun şu; Defne Hanım sizin yanınıza gelmek istedi ben de tehlikeli olduğunu izah etmeye çalıştım fakat ısrar edince şehir turu attırmak zorunda kaldım.
diyince gülmek istemiştim bir an. Ben gülersem Defne daha çok sinirlenir.

+Adamsın be Suny! Iyi ki konuşup düşünebiliyorsun.

*Defne Hanım iyiliğiniz için götürmedim.

-Sus! Sus Suny! Sen konuştukça sinirlerim tepeme çıkıyor! Sus!

*Hişş. Sakin güzelim sakin! Olmuş bitmiş.
dediğimde Derin evden çıkıp ormana doğru yöneldi. Belli ki baya kırılmıştı. Defne'yi bıraktığımda Derin'e doğru yürümüştü;

-Derin?

~Beni yalnız bırakın!
diyip gözden kaybolmuştu.

-Off ben ne yapacağım şimdi?
diyip o en güzel masumluğuyla bana baktı. Şimdi yumuşamamam lazım. Biraz burnu sürtsün.

+Derin haklı!
diyip içeri girdim. Kuzey zaten Berille konuşmamıştı. İçeriye girip Atakan'ın yanına çıktım. Ardımdan Kuzey de gelmişti. Odaya girdiğimde Atakan sinirden duvarı yumrukluyordu. Hızla gidip durdurdum.

+Atakan kendine gel!

~Nasıl ya nasıl?

+Ne nasıl?
diye ittirdim, duvarı yumruklamasın diye.

~Abi Ekim'in eski sevgilisinden dolayı vuruldum. Bak!
diyip ayağını gösterdi.

+ Tamam sakin!

~Nasıl sakin ya? Ben bu kıza evlenme teklifi ettim. Bunun için mi reddedildim?
diye bana sorunca Kuzey'e kaşlarımı çatmış bir şekilde dönerek;

+Ne dedi bu?
diye sordum.

*Evlenme teklifi dedi galiba abi. Tam anlayamadım ben de.

+Bir de reddedildim dedi dimi?
diye Kuzey'e tekrar sordum.

*Ne zaman ettin sen bunu?
diye Atakan'a sordu. Atakan'a baktığımda:

~3 gün önce.
diye cevapladı.

+Bizim niye haberimiz yok?
diye sordum.

~Reddedilme sebebi ise evliliğe hazır değilmiş. Bana deseydi eski sevgilim manyak diye ona göre bir çözüm düşünürdüm. Abi yalan söyledi. Sakladı benden.

+Suç Ekim'de.
dedim Kuzey'e. Başıyla beni onayladı.

+Otur şuraya! Biz aşağıya inelim sen de dinlen. Bak dinlen dedik duvarı yumrukla demedik. Sonra bi de duvar yıprandı diye boya parası vermeyelim.
diyip Kuzeyle odadan çıktık. Alt kata kızların yanına indik. Ekim aniden ayağa kalkıp;

>Atakan nasıl?

+Atakan iyi değil ! Hem de hiç iyi değil.
dediğimde yanımdan geçip üst kata doğru yönelirken;
+Yerinde olsam bunu yapmazdım . Kalbi fena kırılmış. Sen ilk önce ne yapacağına karar ver ondan sonra Atakan'ın yanına gidersin.
demiştim. Üst kata uzunca baktı. Daha sonra da evden çıktı. Beril'e dönüp;

+Defne nerede?
diye sordum.

•Derin'in arkasından gitti.
demişti ki elinde elmayla Akif mutfaktan çıkmıştı. Onu görünce ben de evden çıktım. Ekim arabaya yaşlanmış yıldızlara bakıyordu. Ben de ormana doğru girdim. Konuşma sesleri geliyordu. Biraz daha ilerlediğimde uçurumun kenarında Derinle Defne oturuyordu. Öylece onlara baktım. Derin konuşmaya başlamıştı.

~Benim bir ikizim var, kız. Bir de kardeşim var. Üvey olabilir belki ama öz kardeşim gibi severim, sayarım. Öz kardeşim yerine koydum ben onu. Beni sever, ben de onu severim, beni kollar ben de onu kollamaya çalışırım... Biz aynı çatı altında büyümedik belki ama öz kardeşten de bir farkımız yoktu. Selim seni seviyor. Sana değer veriyor. Geri kalan hayatında seninle vakit geçirmek istiyor. Seni kaybetmek istemiyor. Ona iyi bak olur mu? Onu hep sev.
dedi ve Defne'ye baktı. Defne gözünden akan yaşı elinin tersiyle silerek;

-Ben sana öyle davrandığım için özür dilerim.
dediğinde Derin Defne'ye sarılmıştı. Barıştıkları iyi oldu. Öksürerek onlara doğru ilerledim. Birbirlerinden ayrıldıklarında;

+Gençler sohbetinizi balla kesiyorum ama hava soğudu. Müstakbel eşimin düğün gününü hasta olmuş bir şekilde geçirmesini istemiyorum.
demiştim. Defne gülerek ayağa kalktı. Derin de Defne'nin ardından kalktığında Ekim'in sesi duyulmuştu. "Atakan" diye bağırıyordu. Hızla Ekim'in olduğu tarafa gittik. Ekim yolun ortasında benzinle "Seni Seviyorum" yazıp ateşe vermiş. Atakan'ın camına doğru yaklaştığında;

+İste bu güzel olacak!

-Neler oluyor?
diye sordu Defne Ekim'e. Atakan pencereye çıktığında şaşkın gözlerle yoldaki yazıya bakıyordu. Vayy bee. Bizim ekipteki herkes deli. İyi bulmuşuz birbirimizi. Atakan pencereden ayrıldığında Defne tekrar Ekim'e;

-Sen iyi misin?
diye sorduğu esnada Atakan dışarıya çıkmıştı . Topallayarak Ekim'e doğru ilerledi. Ekim yazıyı gösterdi ve bağırdı;

~Özür dilerim senden. Evlen benimle!

........