PSİKOPAT LİSELİ 2!

♥Babaanem Bu Kızı Bana Iste!♥

-Yanılmıyorsam sizin buradaki işiniz bu.
demişti abisi. Onu başımla onaylayınca;
-Cesaretini sevdim. Ama ters bir hareketinde seni öldürürüm!
diyip arkasını dönüp giderken;

+Yani bu konuşabilirsin demek mi oluyor?
diye sorduğumda aniden durup bana baktı;

-Konuşabilirsin evet ama aynı zamanda ayağını da denk al. Kardeşimi üzersen ben de seni üzerim!
diyip gitmişti bu sefer. Abili kardeşli psikopat bunlar. Fanteziye bak öldürürüm demiyor da üzerim diyor. Her neyse. Kuzey'e baktığımda hâlâ yerde yatıyordu. Yanına gidip sert bir tokat atınca aniden uyandı;

*Oğlum senin beni öldürmeye mi niyetin var?

+Denedim de olmadı... Bir dahaki sefere artık!
dedim gülerek. Kafamı kaldırdığım esnada Defne'yi elindeki valizle görünce hızla yanına gittim.

+Nereye?

-Sanane?

+Bu valiz neyin nesi?

-Sanane diyorum anlamıyor musun beni?

+Hayır anlamıyorum.
dediğimde şaşırmıştı. Ama beni aldırış etmeden yanımdan geçip gitti. Arabasına valizini yerleştirirken ben de arkasından gittim.

+Geri mi dönüyorsun?

-Seni ilgilendirmez!

+Ben ne olacağım?

-Hayatına bak! Beni örnek al ben öyle yapıyorum mesela.
derken bagajı sertçe kapattığında;

+Benim hayatım sensin.
dediğimde durup bana baktı.

-Onu beni Türkiye'de bırakmadan önce düşünecektin.
derken arkasını dönüp gidiyordu ki kolundan tuttuğumda ilk kolunu tutan elimi sonra da bana tehdit eder bir şekilde bakmıştı. Ama bırakmayacaktım. Bu sefer değil.

-Kolumu bırak!

+Gidersen benden farkın kalmaz.

-Ne güzel işte. Kendinle gurur duy!
diyip kolunu sertçe kendine çekip arabaya bindi. Şaka gibi. Ama seninle barışacağım. Bende koşarak arabaya bindiğimde;

-İn arabamdan!

+Hayır ben de geliyorum seninle.

-İn dedim sana!

+Hayır!
diyip koltuğa iyice yerleştiğimde;

-Suny yardım eder misin lütfen?
diye sordu arabasına.

*Üzgünüm bayan ama barışmanız gerekiyor.
diye cevap verince;

+Yürü be Suny! Konuş! Ben söylüyorum ama dinletemiyorum hatuna!

-Hatuna mı? Kalk git şurdan! Kime inandıysan ona git!
demişti. Evet büyük bir laf soktu. Ne cevap vereceğimi bilmediğimden dolayı  sadece sustum. Çünkü haksızdım.

-Al işte! Cevap bile veremiyorsun.
dediginde hâlâ susuyordum. Sinirle elerini direksiyona vurarken;
-Lanet olsun!
diyip arabayı çalıştırınca hemen telefonumu cebimden çıkardım ve Derin'i aradım.

~Efendim?

+Ben gidiyorum. Babaaneme çok çok özür dilediğimi söyle. Beni affetsin.

~Iyi de neden?

+Dediğimi yap sen!
dediğimde Defne aniden fren yapıp bana baktı.

-Kardeşin mi var? Ayrıca babaannen?
diye sorunca Derin de;

~O kız da kim?
diye sorunca Derin'e;

+Neredeysen hemen eve git!
diyip telefonu kapattığımda Defne'ye dönüp;

+Seni babaannem ve kardeşlerimle tanıştıracağım.

-Hayatta olmaz!
diyince Suny'e evin adresini mesaj attığımda Suny gaza basarak mesaj attığım yere doğru gidince gülmeye başlamıştım.

+2'ye birsin güzelim!
dediğimde;

-Demek öyle Suny?

*Üzgünüm bayan.

-Gülme sen de!
dedi bana sinirle dönerek. Bu halleri daha çok gülmeme sebep olunca öylece oturup beklemeye başlamıştı. 1.5 saat boyunca hiç konuşmamıştık. Öylece susmuştu ben de ne diyeceğimi bilmiyordum zaten. Suny de olabildiğince hızlı gelmişti İngiltere'ye. Ardından bizim eve gelmiştik. Defne eve bakarak;

-Vayy be! Ev burası mı?
diye bana bakınca bir anlığına  heyecanlanmıştım.
-Her neyse!
diyip sinirle koltuğa tekrar yayılınca ben arabadan indim. Derin kapının önünde bekliyordu.

+Babaannem içeride mi?
diye sorduğumda;

~Evet evde.
demişti. Defne'nin yanına gidip camını tıklatarak inmesini işaret ettiğimde omuzlarını "hayır" anlamında kaldırıp kafasını çevirmişti. Çocuk gibi ya. Tekrar camı tıklatıp inmesini işaret ettiğimde yine aynı cevabı almıştım.

+Allah'ın hakkı üçtür.
diyip kapıyı açtım.

-Ne yapıyorsun?
diye sorduğunda kucaklayıp omzuma attığımda kafası aşağıya doğru sallanırken;

-İndirsene beni.

+Çeneni kapa!
dedim sertçe.

-Sen kime emir veriyorsun?
diye sorarken bahçeye giriş yaptığımda;

-Ya indir! Saçım gözüme kaçtı! Offf!

+Toplasaydın o zaman. Bu benim sorunum değil.
dediğimde Derin'in yanina gidip durdum ve arkamı dönerek Defne'yi görmesini sağladım. Defne elini uzatarak;

-Aa..şey.. merhaba Defne ben.
dediginde Derin gülerek elini sıktı ve;

~ Derin bende. Selim'in kardeşi.

-Selim manyak. Lütfen beni kurtar!
dediğinde;

+Bu kadar tanışma faslı yeterli!
diyip içeri girerken;

-Derin sen iyi birisine benziyorsun lütfen kurtar beni!

~Maalesef. Az önce Selim'in manyak olduğunu kendi ağzınla söylemiştin. Benden 1 yaş küçük olabilir ama verdiği kararların arkasındayım.

-Offf!
dediginde salonda oturan babannemi gördüğümde yanına gidip önünde durdum. Defne'yi yere indirdiğim anda sertçe tokat yemistim. Şeytan diyor öp sesi bile çıkmasın neyseki babannem var.

-Gerizekalı!
diyip arkasını döndüğü esnada babaannemi görüp hızla geri bana döndüğünde;
-Babannen mi?
Diye sormuştu. Başımla onaylamıştım.
-Ne zamandan beri burada?

+O hep buradaydı.
dedigimde üstünü başını düzeltip babaanemin yanına gidip elini öptüğünde;

•Senin ismin ne kızım?

-Defne efendim.

•Defne kızım biraz önce vurmakla çok iyi yaptın! Ancak sen akıllandırabilirsin!
dediginde şaşırmıştım.

+Ama babaannem---
dememe kalmadan;

•Sen sus! Maydanoz olma her şeye!
dediginde resmen ikiye birdim. Omzumda bir el hissedince Derin'in olduğunun farkına varmıştım.

~Kusura bakma ama ben babaanemin tarafindayım yoksa beni öldürür.
diyip babannemin diğer tarafina oturmuştu.

-Nasılsınız efendim?
diye sordu Defne.

*İyiyim kızım sen nasılsın?

-Ben de iyiyim teşekkür ederim.

*Ben bu hanım kızımızı çok beğendim.
diyip bana dönmüştü babaannem.

+Babaannem bana bu kızı bana istemeni istiyorum.
diyince Derin;

~Veeeee beklenen cevap geldi. Kardeşime bak be! Tebrik ederim.
diyip yanıma gelirken Defne'nin;

-Ne?
dedigini duymuştum. Şaşırmıştı...

.......

♥♥♥♥♡♡♡♡♥♥♥♥♡♡♡