PSİKOPAT LİSELİ 2!

Akif Kaçırılmış!

+İlk önce seni buraya bırakalım.

-Bence de. Bir süre denizden uzak duralım mümkünse.
dediğinde kumsala çıkmıştık. Defne'yi bırakıp;

+Arabaya git ve bekle.
diyip az önce gidenlerin arkasından gittim. Hayır yani anlamadığım şu; memlekette adam mı kalmadı? Niye herkes öylece bakar ki? Hiç kimse mi yardım etmez ya! Caddeye çıkıp sokağın birine girmişlerdi. Bağırış sesleri geliyordu. Çıkmaz sokağa girmişti genç ve elleri havada karşısındaki adama yalvarıyordu.

~Bakın! Lütfen beni öldürmeyin.

●Yaptığın şey affedilir gibi değil!

~Özür dilerim. Gerçekten çok özür dilerim. Kaçmamam lazımdı haklısınız...

●Özür dileyince giden geri gelmiyor!
dedi bağırarak. Ağlıyordu silah tutan adam. Elimdeki silahı belime koydum. Ve onlara doğru ilerledim. Genç beni farkedince;

~Abi kurtar beni!
demişti. Silahlı adam silahını bana çevirerek;

●Gelme!
demişti. Hâlâ daha onlara doğru yürüyordum. Ayağımın dibine ateş edip;

●Sana gelme dedim !
diye bağırdı. Durdum ve ellerimi arkada belimin üstünde birleştirdim. Silahıma daha yakın olmak için. Umarım gerek kalmaz.

+Bu genci öldürdüğünde eline birşey geçecek mi?

●Hayır ama en azından kardeşimin kanı yerde kalmayacak.

+Kardeşinin mi?

●Sen ne anlarsın be! Git buradan!

+Biliyor musun? Seni aslında en iyi ben anlarım.

●Benden izinsiz kardeşimi evden aldı. Arabaya bindiler sürücü alkollüydü ve ehliyeti yoktu. Kaza yaptılar. Ve sürücü kaza yerinden kaçtı. Eğer bu çocuk kaçmak yerine kardeşimi hastaneye götürseydi yaşayacaktı! Şimdi git buradan!

+İkide bir aynı şeyleri tekrarlama. Birşey anlatacağım burada. İki dakika sus da beni dinle. 4 yıl önce kardeşim vardı.
diyip yere diz çöktüm.

+İsmi Almila'ydı. Etrafına hep neşe saçardı. Aynı okuldaydık. Ben lise üçken o lise birdi. Bir erkek arkadaş yapmış kendine 3. sınıflardan. Tabii benim haberim yok. Erkek arkadaşı uyuşturucu bağımlısıymış. Sonradan öğrendim. Ama öğrendiğimde geç kalmıştım. Bana ders esnasında kızın biri gelip :"kardeşin çok kötü durumda" dediğinde dünyalar başıma yıkılmıştı. Kızı takip ettim kızlar tuvaletine girdik. Kolundan uyuşturucu iğne vermiş kendine. Onu alıp hastaneye götürüyordum. Bana yolda dediği tek cümle neydi biliyor musun? "Abi seni çok seviyorum bunu unutma!" diyip elini yanağıma koymuştu ve gözlerime öylece bakakalmıştı. O cümle hiç aklımdan çıkmadı çıkmaz da... Kardeşim elimde can verdi. Öz kardeşim, saçının tek teline zarar gelmesin diye başkalarından kıskandığım kardeşim. Şimdi nerede biliyor musun? Toprağın altında. Biliyorum bir yerlerden beni izliyor. Ama yok. Gitti. Erkek arkadaşına gelince, öldürmek istedim. Ama sevdiğim kız ne dedi biliyor musun? Onu öldürünce kardeşin geri mi gelecek, eğer geri gelecekse hiç düşünme öldür o zaman dedi. Haklıydı. Gelmezdi ki. Onun yüzünden hapse girmeye değer miydi? Onun yerine git hapse attır, kardeşinin intikamını öyle al!
dediğimde gözünden akan bir damla yaşı sildim.

●Beni anlıyorsun...

+Seni en iyi ben anlarım aslında...
diyip ayağa kalktım. Adam silahını indirmiş ağlıyordu. Yere diz çöktü.

●Kardeşimi özlüyorum yanımda olmasını istiyorum.
dediğinde adamın yanına gittim. Yavaşca silahı elinden aldım ve yere koydum.

+Onu görmek istiyorsun ama o gitti. Eğer kardeşin için birşey yapmak istiyorsan onu daima hatırla ve karşındaki şu şahsiyeti de polise ver!
dediğimde ağlayarak başıyla onayladı beni. Onları orada bırakıp arabaya geri döndüm. Arabanın kapısını açtığımda içinde Defne yoktu. Sinirle kapıyı çarptım.