PSİKOPAT LİSELİ 2!

Abi?

Defne'nin müstakbel eşi varmış da haberimiz yok?

....

Defne şaşkınlıkla bana bakarken olayı  idrak etmiş olsa gerek Selim'i ittirerek suratına yumruğu çakmıştı. Yaslandığım arabanın kaportasından ayrılıp hızla yanına gittim.

*Güzelim felan! Hayırdır?
diye bağırmıştı Selim'e.

-Defne? Benim Selim! Sevgilin!
demişti. Defne'nin yanına gidip;

+Sorun yok! Sevgilinmiş..

*Hatırlamıyorum ama Akif! Birkaç saat öncesinde beni öldürmeye çalışmadı mı? Ne çabuk unuttun..
demişti bana.

+Biz olayı yanlış anlamışız. Selimle bir hayatın varmış. Evlenecekmişsiniz.

*Ne?
diyip Selim'e döndü.

-Evet evlenecektik.

~Oha! Büyük skandal.
demişti Leyla.

*Nasıl ya?
diye sormuştu Defne.

-Seni vurdular. Hastanede de öldüğünü söylediler. Abinin durumu hiç iyi değil. Kendisiyle---

*Dur bi saniye! Abim?
diye sordu. Ulan kız bir belayken abisiyle iki bela olurlar.

*O nerede? Beni niye aramadı? Niye senle birlikte o da beni aramadı?

-Onu sevindirmek istemedim. Belki de ben yanlış haber almışımdır diye.

*Bana abi denen kişiyi getir. Yerimi biliyorsun gördüğün gibi.
diyip sahili gösterdi. Valla kız yedi köyün ağası gibi konuşuyor bi elinde tesbih eksik. İyi valla bu zamana kadar birlikte geçinebilmişler. Böyle bir belayı nasıl çekebiliyor acaba Selim?

-Ben gitmeyeceğim. Bu sefer seni bırakmak istemiyorum.
diyip;
-Suny? Defne'nin abisine haber ver. Bulunduğumuz sahile acil gelsin. Gelmezse de git getir!
demişti. Bu çocuk kaybetmekten mi korkuyordu yoksa bana mı öyle geldi?

*Suny kim?
diye sordu Defne. Harbi o kimdi?

-Suny mi?
diye tekrarladı ve gülerek;
-O senin araban! Buradaki herkese delilik gibi gele---
diyemeden az önceki araba kendi kendine gelerek şoför kapısı açıldı. Şaşkınlıkla içine doğru eğildim ve ıslık çaldım.

+O neydi bee? Havaya bakkk!!
dediğimde Defne yanımdan geçip arabaya bindi

*Bu benim mi?

+Defne? Bu ne? Bizden önceki hayatın harbiden iyiymiş. Allah bozmasın diyeceğim de bozulacağınız kadar bozulmuşsunuz bir kere.

*Sana konuş diyen olmadı
demişti bana. Kemal de;

~Off güzel laf kondurdu.

=Defne formunda!
demişti Leyla da. İkisine de sinirle baktım susmaları için.

*Bu araba..yani arabam..Çok güzel.

-Sen hiçbiryere gitmezdin onsuz.
dedi Selim. Evet gitmezdi ama belli ki önceden gitmezdi şimdi gayet de başka arabalara binip sürüp hatta arabaları kaçırabiliyor. Büyük başarı ve büyük gelişme.

-Hâlâ birşey gelmedi mi aklına?
diye sordu umutla Defne'ye. Defne "hayır" anlamında başını sallarken;

*Pekala. Bana güvenip hatta arabana da güvenip seni abinin yanına ve en sevdiğin arkadaşlarının yanına götürmeme izin verir misin?
demişti Selim. Tabi ben durur muyum tabiki hayır, sonuçta Defne'yi bu zamana kadar biz koruduk. Bir zahmet biz de yanında olalım bakalım güvenecek miyiz?