The Story of Us: "Reckless"

chapter 7

"Juliet..juliet! Gumising ka na!" Feeling ko may gumigising sa akin. Weekends naman pero ba't ako iniistorbo? "Ehh.... Ang aga-aga pa eh." Ikaw ba naman gisingin eh 3 am pa lang. "Juliet ang papa mo!" Napabangon ako bigla ng marinig ko ang salitang yun. Si Betty yun, ang kapitbahay namin. "Bakit?! Anong nangyari kay papa?!" "Kalma. Hingang malalim. Hinimatay kasi ang papa mo.

Ang sabi ni mama naistroke daw. Nasa hospital na sya ngayon." Agad naman akong umalis at humanap ng taxi. Pagdating ko dun ay mabuti na ang kalagayan ni papa at nagpapahinga na lang sya. Sobrang himbing ng tulog nya habang si mama naman ay bumibili ng makakain at kakarating nya lang rin. "O liet, bakit ka nandito?"

Nabigla si mama. Hindi naman kasi inexpect ni mama na pupunta ako dito kasi nagbeau-beauty rest ako no. Gusto kasi ni mama makatulog ako ng mahimbing kaya naman hindi nya na ako inistorbo ng mangyari to. Ehh since medyo chismosa yung kapitbahay namin, ginising ako. At since I'm a fathers girl agad naman akong pumunta. "Anong nangyari kay papa?"

Nagaalalang sabi ko. "Naistroke ang papa mo. Ewan ko ba kung bakit pero dati naman hindi sya ganyan eh. Ngayun lang sya tinablan ng ganyang sakit." "Eh ganyan naman po talaga pag natanda na." Tapos biglang nagising si papa. "Ano yun?" "Ahh sabi ko po kayo po ang pinaka gwapong papa sa buong mundo." ^v^ Honest xD "Liet... May sasabihin kami ng papa mo..."

At yun na nga.. Kwento sa akin ni mama ang tunay na nangyari. Kaya daw naistroke si papa kasi nalaman nya na wala na kaming pera. Sinabi nya rin sa akin na baka hindi ako makapasok ng ilang araw. >W< Naubos na kasi yung naipong pera namin. Kaya naman kinailangang umalis si mama at bumalik sa dati nyang trabaho sa U.K. 

6 a.m na ng bisitahin kami ni Jamie. "How's tito? Is he ok?" "Ayos naman sya. Magaling na daw sabi ng doktor pero..." Napaupo ako bigla na parang tamlay na tamlay ako na sabihin sa kanya. "Ano yun best? Wag mong sabihing naistroke ka rin. Nakakahawa ba yan?"

Baliw talaga tong kaibigan ko. "Hindi yun. Matulog ka kaya muna. Baka nananaginip ka lang." "Kung tinutuloy mo na kaya. Nate-tense kaya ako." Parang ayaw kong ituloy. Nahihiya ako. "Uhm... Ok. Tutal we're bestfriends naman diba. And bestfriend should not keep secrets right? Ganto kasi yun..." "Buntis ka?!"

"Hoy! Hinaan mo boses mo! Baka marinig ni papa! Hindi ako buntis. Pinapangunahan mo na naman ako eh. Baka huminto muna ako sa pagaaral. Wala kasi kaming budget eh. Hospital bills pa. Baka hindi muna ako makakapasok." Tinitigan lang ako ni Jamie at nilapitan. "Stop saying that words. Ano kaba, nothing's impossible no! I will help you. What are friends are two?"

Biro nya sa akin. Syempre di ko matiis. Kung di ko man tanggapin ehh kukulitin lang ako nitong babaeng ito. "Kasi baka di naako makapag-aral ng maayos. Wla na rin kasing perang natitira sa savings ko ehh." Di pwede!" Ehh ano may magagawa ba ko? Kahit gusto ko wala akong magagawa. Ano bang magagawa nya? "Kailangan mong magaral! Find some ways para makapag-aral ka. Find some work in jobstreet." Seriously? 15 yrs. old pa lang ako tas work agad? Pero joke lang naman yun ehh. Pipilitin kong makapagaral.

"OA teh ahh. Ofcourse I will find ways no. BDO yata to d^_^b" "Go girl! Push natin yan :)'' Nakauwi na ko sa bahay namin. "Hays san naman ako makakakuha ng pera?" Dumungaw ako sa bintana. "SANA UMULAN NG PERA!" Nagulat ako ng biglang nandilim ang langit. Maya-maya may lumitaw na isang libong piso.

Agad akong lumabas ng bahay at kumuha ng payong. "WOW PERA!" d*_*b Habang pinupulot ko yung mga pera ay may naririnig akong boses na malapit sa tenga ko. "Gising.. Gising.. Gising.."  Nagising ako. Grabe sa sobrang pagod ko di ko namalayang nakatulog na pla ako. "Ayy! Kambing na panget!" Nasa tabi ko pala si Alden. Di ko napansin.

"Mukhang napakaganda ng panaginip mo ahh? Anu ung kinukuha mo sa taas? hahaha." Sabay labas sa pinto. "URGGHH!!!" Sana di nya na lang ako ginising ehh. dT_Tb Sumpa ba sya? Nakakaloka!!!  Natulala ako sa may bintana. "Hay.. San naman kaya ako kukuha ng pera?" Di naman kasi ako ganun ka-close sa mga kamag-anak namin.