The Story of Us: "Reckless"

Chapter 20

"Go!@$#@$#%pa." O hindi! Di na ako makapagsalita! PARUSA NA ITO! "Anong nangyayari sayo?" Naririnig kong tumatawa si Alden. "Hahaha nag-concert po kasi sya kagabi. Nasobrahan po d>_<b" Urgh kasalanan mo to ehh. Nagiimagine ako ng isang ring na kasama sya at sinusuntok sya at ako ang nanalo. Urgh sana mangyari yun! NAKAKAINIS!

Pagpasok ko sa room ay binaha ako ng napakaraming tao. "Oi ang galing mo kumanta kagabi ahh." "Goodjob po." Naku naman feeling artista na naman ako nito! Hanggang sa room namin ay ramdam pa rin ang Juliet fever. "O yan na pala ang falling star natin ehh." "Oi Juliet galing mo talaga kagabi ahh." "Naku sa$@#%$#%yo" Lahat sila ay nagsitawanan ng magsalita ako.

Sobrang paos na kasi ako ehh. Pinipilit kong magsalita pero di ko talaga kaya. "Yan ata ang kapalit ng pagkanta mo kagabi ahh." Biglang pumasok si Mrs.Kim. "Go to the auditorium coz we're having an announcements of winners." Lahat kami ay excited na nagsipunta sa auditorium. Feel ata nila na makukuha namin ang best booth.

"Ok goodmorning everyone. Ang saya kahapon right? I know you get the best of it! So here we go, we're going to announce the best booth ever." Lahat ay tahimik maliban sa grupo ni Steph. "I'm sure we're going to take that trophy." "Yah girl. I feel it too." Tss napaka fil-am naman nila. Dapat kami manalo kasi nawalan ako ng boses kakahiyaw dun sa stage.

"Are you excited guys?" *Cricket Sound* Sobrang tahimik. Kelangan bang itanong nya pa sa amin yung bagay na yun? "Ok the best booth goes to..... *Drum Beats* For the first time in history, section A!!!" Lahat kami ay nagsihiyawan at nagsisitalon papuntang stage para pagagawan ang trophy. Shock nagbunga na rin ang paghihirap ko. "Ok you may all sit down and we will announce the best organizer."

"Kainis di natin nakuha yung best booth. Dun pa sa mga basura napunta yun yaks. Di bale makukuha natin yung best organizer." "Korak. Ganda mo kayang magdesigns." Gueh push nyu yan. Pagtingin ko sakanila ay bigla nila akong inirapan, straight to the bones. "I can't believe it Ms.Maria Juliet Sebastian!" Umakyat ako sa stage. Gosh ahh di expected ituh! Haha xD Paakyat na ako ng stage ng bigla akong napatid. 

"Ouch!" "Yan napaka tanga mo kasi ehh." Tapos lumabas silang tatlo. "Are you alright Ms.Sebastian?" "Yes ma'am." At iniabot nya na sa akin yung trophy. "Speech ka naman! Or di kaya sample." Lahat sila ay nagsigawan ng "SAMPLE! SAMPLE! SAMPLE!" Mapapasabak ako nito.. "Ehem." Haha wala na akong masabi. I'm so speechless.

"Sa@$@$#%po." Lahat sila ay nagsitawanan. "Oh Ms.Sebastian namamaos ka?" Tumango na lang ako. Nakakahiya naman ito. Mabuti naman at wala dito yung tatlong rag dolls. After ng ceremony ay nagsibalikan na kami sa loob ng room. Lahat kami ay masaya lalo na ang section namin. Dalawa kasing trophy ang nakuha namin.

Pagpasok ng impaktitang demonyong adviser namin ay sinigawan kami kasi lahat kami ay nagsasalita. "ALL OF YOU, SHUT UP!" Grabe ang KJ nya sobra!!!!! Sarap ilambitin sa puno ng cactus tapos pagtawanan dun. Pero mabait ako ehh kaya susundin ko na muna sa. Saka ko na gawin yun pag sumama ako xD

 "Nabalitaan kong nanalo kayo ng trophy, lalo ka na MS.MARIA JULIET SEBASTIAN. Congrats sa inyong lahat." At tamang tama naman na nagbell na and it means uwian time na again :D "Sabay na tayong umuwi. I want to hang out with you and your friends." Nabigla naman ako dito kay Ken. Biglang nagyaya. Anong meron?

Nakasalubong namin sina Jamie at Alden. Nagulat sila dahil kasama ko si Ken. "Hi girl. Galing mo naman. Nanalo ka pala ng best organizer taray di kayang higitan." "Haha oo nga eh. I can't believe din. Chamba lang siguro." "Di chamba yun." Singit ni Ken. "Teka anong ginagawa ng lalaking yan dito?" Hala silang dalawa. War na naman. "Ahh niyaya nya kasi ako na gumala kasama kayo. Hayaan nyu na libre nya naman ehh xD"

Pumunta kami padis para magparty party. At di na ko iba dito kilala na kasi ako ng bouncer at close na kami. "Wooo I love you Juliet!" "Ha?!" Halos di ko na marinig ang sinabi sa akin ni Ken. Sobrang lakas kasi ng music at sobrang gulo ng tao. "Ang sabi ko mahal kita." "Ha di ko marinig yung sinasabi mo." Bingi na ba ako ngayon? "Kaya nga kita dinala dito ehh." Sabay ngiti nya sa akin. Naki-ngiti na rin ako sa kanya.

After namin magdance ay uminom na kami ng light drinks. Siguro nakakalima pa lang ako, nararamdaman ko ng umiikot ang paningin ko. "Jamie bakit parang naikot kayo?" Tinawanan nila ako. "Mabuti pa ihatid mo na pauwi si Juliet. Lasing na kasi sya." "Mabuti pa nga." Di ko na namamalayan na binubuhat na pala ako ni Alden. 

"Ambigat mo pa rin." "Edi ibaba mo na lang ako. Kaya ko pa naman maglakad eh. Dun ka na nga!" "Di pwede, uwi na tayo!" "Ano ba ibaba mo na nga a---" Boom bagsak. Kinabukasan... "Ayy! Aray ang sakit ng ulo ko." Hala malalate na ako. Naligo na ako kaagad. Nangpababa na ako ay tinawanan nila akong lahat. "HAHAHAHA nak san punta?" "School po bakit?" "Mukhang lasing pa ata sya." Nagbulungan silang tatlo. Grabe pagtulungan ba daw ako. 

"Di mo ba alam sabado ngayon." "HAYUP! Wala pa lang pasok. Sige po pasok po ulit ako sa kwarto." Awkward. Pinuntahan ako ni papa sa kwarto para sabihin na lilipat na daw kami. "Juliet oras na." "Ano pa? Wag! Wag po muna kayong mawawala. Di ko pa kayang mapagisa!" "Grabe ka naman. Oras na para lumipat na tayo ng bahay." "Ay  ganun po ba? Sige po magaayos na po ako ng gamit."

After 1 hour ay naayos ko na ang lahat ng gamit ko. Oras na para umalis dito sa bahay na ito. Mamimiss ko ito. Dami kong memories dito kaso puro bad memories. Si Alden naman kasi eh. Pero mamimiss ko pa rin yun. Lalo na sya. Tsk kelangan pa ba talaga naming umalis dito? Bakit ngayon pa. Ang saya naman xD

Bumaba na ako at pinuntahan sila mama. Nakita ko si mama na naiyak. Sobrang maramdamin si mama. Mabuti na yun baka hahaba na naman ang oras namin dito. Haist... "Salamat sa pagpapatira nyo sa amin dito. Salamat ng marami. Di namin malilimutan ang kabaitan na pinamahagi nyo sa amin." "Naku wala yun. What are friends are for? At isa pa kami na lang kasing dalawa ang nakatira dito kaya naman ok lang na dito kayo tumira."

"Naku salamat po talaga tito. Teka si Alden po?" "Nasa kwarto nya. Ayaw lumabas ehh." Naku anung nangyayare dun sa lalaking yun. Di naman kaya tinatago nya ang kasiyahan nya? Kung sa bagay wala ng makulit dito. 

*Alden's POV*

Nakakainis naman. Last day na pala ni Juliet sa bahay namin. Di ko manlang nasabi sa kanya yung tunay kong nararamdaman. Nandito ako sa kwarto ngayon. Ayaw kong makita ang pagalis ng taong mahal ko. "Alden paalis na sila Juliet." Di ko sinasagot ni papa nagkukunwari akong tulog. Bahala kayo dyan.

Di naman sa ayaw kong makita ang pagalis nya. Ayaw ko kasing makita nya akong naiyak habang nakikita syang paalis. Mas mabuti pa itong ginagawa ko para less sadness. Pero mamimiss ko talaga sya. I love her so much. "Den, umalis na sila. Ayaw mo pa rin bang makita?" Di pa rin ako naimik.

Sa katunayan nga eh nakasilip ako ngayon sa bintana at tinitignan silang palabas ng gate. Yun na ang huling araw na tumira sila sa bahay namin.