Απέναντι. (sequel Πυξίδα)

Κεφάλαιο 6.

°Ημέρα 15°

Vangelis' POV

Κοιτάζω τα σπίτια που μοιάζουν τόσο μικρά μέσα από το αεροπλάνο. Ας λίγα χρόνια φτάνω στην πόλη που μου φέρνει τις χειρότερες αναμνήσεις. Στην πηγή των προβλημάτων μου.

Δεν άντεχα, με έπνιγε η Αθήνα. Η γνώση ότι βρίσκεται απέναντι, στο ίδιο σπίτι όπως και πρώτα, εκεί που προσπαθούσα με μια κιθάρα να κλέψω ένα βλέμμα της, με σκοτώνει.

Με σκοτώνουν οι αναμνήσεις.

Αν οι αναμνήσεις στην Αθήνα με σκοτώνουν, οι αναμνήσεις στην Θεσσαλονίκη με πυροβολούν, χωρίς να βρίσκουν τον στόχο που έβρισκαν παλαιότερα. Αυτόν τον στόχο τον βρίσκει μόνο η...Αθήνα πλέον!

Ακούω τον πιλότο να μας ενημερώνει για την προσγείωση και δένω την ζώνη μου.

Λίγες στιγμές αργότερα βγαίνω με τον σάκο μου από το αεροδρόμιο και κοιτάζω τα λεωφορεία μπροστά μου. Βγάζω το κινητό από την κωλοτσεπη, απενεργοποιω την λειτουργία πτήσης και ψάχνω τις επαφές μου.

" Έφτασα. " λέω απλά.

" Έρχομαι σε 20 λεπτά. " λέει. Το κλείνω. Παίρνω ένα καφέ μέχρι να έρθει και κοιτάζω τους ανθρώπους γύρω μου. Την προσοχή μου τράβα μια μητέρα με το μωρό της. Κλείνω τα μάτια μου.

Οι αναμνήσεις με χτυπούν αλύπητα.

Ίσως να μην ήταν καλή ιδέα το ταξίδι αυτό. Αυτή η συνάντηση.

_________________________________________

Βλέπω ένα αυτοκίνητο να μου κάνει νόημα με τα φώτα και όταν κοιτάζω καλύτερα, τον βλέπω. Βαδίζω απρόθυμα προς το μέρος του και μπαίνω χωρίς κουβέντα στο αυτοκίνητο. Ξεκινάει χωρίς να μιλάει και βλέπω πως κατευθυνόμαστε προς το κέντρο.

" Που πάμε; " ρωτάω απλά.

" Στο στέκι μας. " λέει απλά. Γελάω, χλευαζοντας τον. " Okay, στο στέκι που συνηθιζαμε να πηγαίνουμε φοιτητές. " διορθώνει τα λόγια του. Γνεφω και επικεντρωνω την προσοχή μου στο παράθυρο.

" Άμα κοπανισω το κεφάλι σου στο τιμόνι, λες να με πάνε όντως μέσα αυτή τη φορά; " λέω αδιάφορα. Γελάω. Ναι, γελά παλιοπουστη.

" Ναι, νομίζω πως ναι. " γυρίζω να τον κοιτάξω και βλέπω την πύλη κάτω από το μάτι του. Την ουλή που εγώ προκάλεσα τότε... Γυρίζω ξανά στο παράθυρο και δεν μιλάω για το υπόλοιπο της διαδρομής.

Το κινητό μου χτυπάει.

Ο Ραφαήλ. 

Απορρίπτω την κλήση.