Απέναντι. (sequel Πυξίδα)

Κεφάλαιο 10

°33η ημέρα°

Vangelis' POV

" Μάνα, μπορείς να μην το συνεχίζεις; " λεω εκνευρισμένος. Βαδίζω εδώ και ώρα πάνω κάτω στο σπίτι και ακούω την γκρίνια της μάνας μου για το ότι πάω να καταστρέψω τη ζωή μου και άλλες χίλιες δύο μπούρδες. Τι ήθελα ο μαλακας και το άνοιξα το γαμημένο το κινητό;!

" Έχεις συνειδητοποιήσει την σοβαρότητα της κατάστασης;! " τσιρίζει μες τα νεύρα.

" Δεν είμαι εγώ αυτός που πρέπει να συνειδητοποιήσει την σοβαρότητα της κατάστασης, μάνα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με ανακατεύεις. " λέω ατάραχος. Καιρό τώρα δεν με επηρεάζουν οι φωνές της.

" Χρήστο, δεν μπορώ άλλο. " την ακούω να δει στον μπαμπά μου μέσα από το ακουστικό. Μάλιστα, οικογενειακή υπόθεση.

" Βαγγέλη; " ακούω την φωνή του πατέρα μου.

" Πάρε χαρτάκι προτεραιότητας. " ειρωνεύομαι. Τον ακούω να ξεφυσαει, δεν μου ακούγεται και πολύ ενθουσιασμένος με την συμπεριφορά μου.

" Σοβαρεψου και γύρνα στην Αθήνα. " τρίζει μέσα από τα δόντια του.

" Γιατί; Αλλιώς τι; " φωνάζω έξαλλος. Μου την δίνει να με ελέγχουν!

" Αλλιώς θα ανέβω εγώ Θεσσαλονίκη, Βαγγέλη. " λέει με ψυχραιμία. Ξέρω την λεπτή γραμμή που χωρίζουν τα νεύρα του πατέρα μου. Η θέση μου είναι δύσκολη, όμως τα νεύρα μου υπερτερούν.

" Είμαι ενήλικας γαμω την πουτανα μου! Μην επεμβαινετε συνεχώς στη ζωή μου! " ωρυομαι.

" Αποδειξε μου ότι είσαι ενήλικας και όχι ένα σκατομωρο για να σταματήσω! " φωνάζει και εκείνος " Και επίσης, οι φωνές σου εκεί που πιάνουν, όχι σε μένα! "

'' Πατέρα, μην το συνεχίζεις! '' προειδοποιώ.

'' Γιατί; Θα μου το κλείσεις;! Καν' το! Έχει πτήση σε 2 ώρες, θα την πάρω και θα ανέβω. '' με ενημερώνει. Ξεφυσάω μερικές φορές, ζυγίζοντας τις επιλογές μου. Ξεφυσάω ξανά.

'' Μην επιμένεις, έχω δουλειές εδώ πάνω. '' λέω απλά.

'' Για το δικαστήριο θα μπορούσες να τα κανονίσεις όλα από εδώ και το ξέρεις καλά. ''

'' Μπαμπά, έμαθα τον λόγο που αναβλήθηκε. Άσε με να πάρω το χρόνο μου και θα έρθω το συντομότερο δυνατό. '' λεω απελπισμένος.

'' Έχεις διορία ένα μήνα, Βαγγέλη. Τόσο μπορώ να ανεχτώ τις μαλακίες σου. '' μου λέει πριν μου κλείσει το τηλέφωνο στη μούρη. Wow, νιώθω σαν 5χρονο!