Απέναντι. (sequel Πυξίδα)

Κεφάλαιο 14

👆 listen. Τα μάτια μου δηλώνουν ερωτευμενα. 🙌❤
____________

Ανοίγω τα μάτια μου διστακτικά όμως αμέσως τα κλείνω. Νιώθω το φως που πέφτει πάνω μου να με καίει! Κάνω άλλη μια προσπάθεια να τα ανοίξω και εντέλει αυτά προσαρμόζονται στο έντονο φως.

Που βρίσκομαι; Τι έγινε; Τι μέρα είναι; Ποιά χρόνια; Νιώθω τελείως χαμένη! 

Κοιτάζοντας προσεκτικά γύρω μου παρατηρώ ότι βρίσκομαι στο υπνοδωμάτιο του Βαγγέλη. Μια ανάσα ανακούφισης δραπέτευσε από τα χείλη μου. Ένα κακό όνειρο, αυτό ήταν μόνο!

Ξαφνικά η συνειδητοποίηση με βαράει κατακέφαλα! Από που κι ως που είναι στο σπίτι του;! Πόσο μάλλον στη κρεβατοκάμαρά του;!

Σηκώνομαι γρήγορα όρθια, να μια ελαφριά ζάλη με εμποδίζει από το να συνεχίσω τη δράση μου. Στηριζομαι στον τοίχο μέχρι να περάσει η ζαλάδα και βαδίζω δειλά-δειλά προς το σαλόνι. Εκεί βλέπω τους γονείς του Βαγγέλη, τη Μυρτώ, τη μητέρα μου και τον αδερφό μου να στέκονται ανήσυχοι.

" Γιατί βρίσκομαι εδώ; " κάνω αισθητή τη παρουσία μου. Η λύπη και η απορία μου είναι ευδιάκριτες στη φωνή μου.  Όλα τα βλέμματα στρέφονται προς το μέρος μου. Δεν περίμεναν να ξυπνήσω τόσο γρήγορα, υποθέτω. Ο αδερφός μου με πλησιάζει αμέσως. Μόλις φτάνει κοντά μου, χαϊδεύει απαλά με το χέρι του το μάγουλο μου. Οι πληρωμένες αρθρώσεις του δεν περνούν απαρατήρητες κάτω από το βλέμμα μου.

" Πως αισθάνεσαι; " με ρωτάει τρυφερά.

" Μπερδεμένη. " δηλώνω " Που χτυπησες; " ρωτάω αμέσως " Ποιον χτυπησες;! " συγκεκριμενοποιω την ερώτηση μου. Πριν καν προλάβει να απάντηση, βλέπω τη πόρτα του μπάνιο απέναντί μας να ανοίγει. Η φιγούρα του Βαγγέλη εμφανίζεται μες τα σκοτάδια. Το πρόσωπό του είναι ελαφρά πληγωμένο, τα χείλη του σκισμένα και μπορώ να διακρίνω μια μελάνια κάτω από τα πυκνά γένια του. Στέκομαι παγωμένη στη θέση μου, το ίδιο κάνει και εκείνος. Φαίνεται εξίσου έκπληκτος. Στρεφω τη προσοχή μου, με τεράστια προσπάθεια, ξανά στον αδερφό μου.

" Γιατί βρίσκομαι εδώ, Πέτρο; " αναρωτιέμαι πλέον με άγριο ύφος. Πριν προλάβει να απάντηση, πετάχτηκε ο Βαγγέλης.

" Σου την έπεφτε ένας τυπάς έξω από το σπίτι σου και μου φάνηκε ότι κινδυνευες. Δεν ήξερα ότι ήταν ο γκόμενος σου. " παραδέχεται. Το βλέμμα του σκοτεινό και απόμακρο.

" Μα εγώ δεν έχω...εγώ δεν... " ψελλιζω σοκαρισμένη από τον όγκο των εξελίξεων. Τι διάολο συμβαίνει σήμερα;