~Wattys2018 Modernistler kazananı~
*TAMAMLANDI*
🔥
Çok az kaldı.
Benzini döktüm ve çakmağı da ateşledim. Alevlerin göğü sarmasına çok az kaldı.
Hepimiz ısınacağız!
Hem de iliklerimize kadar...
-Ciar...
🔥 "Ben bir katilim ve bugün sevdiğim iki insanı da öldürdüm. Tıpkı onların beni öldürdüğü gibi." 🔥
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔥
Dylan bana doğru birkaç adım atmıştı ki hızla merdivenlerden aşağıya koşmaya başladım. Odamın bulunduğu kata inince hızımı kesmeden koşmaya devam ettim.
"Alice dur!"
Arkamdan seslense de onu dinlemedim. Gözlerim dolmaya başladı. Aşağılık pisliğin tekini sevmiştim. Beni sevmediğine dair kurduğum senaryoların hepsi gerçekti. Tüm bunlar yüzüme bir tokat gibi çarparken odama girip kapıyı kilitledim.
"Defol buradan!" diye avazım çıktığı kadar bağırdım. Aptalın tekiydim. Tüm gerçekler gözümün önündeyken ben ona inanmıştım. Beni sevdiğine inanmıştım. Ben böyle bir hatayı nasıl yapmıştım?
Kapı gürültüyle kırılarak açıldı ve duvara çarptı. Dylan'ın gözleri beni bulunca yanıma gelmek için hareketlendi. Sandalyelerden birini sanki onu engelleyebilecekmiş gibi önüme çektim. "Git Buradan. Yalanlarını ve oyunlarını da al ve git!"
"Alice beni dinlemelisin." dedi tekrar yanıma gelmeye çalışarak.
"Yaklaşma. Artık o kahrolası yalanlarını duymak... istemiyorum." Nefes alışlarım yavaşlamaya başlamıştı. Yine bir kriz kapıdaydı. Ardından ise karın boşluğuma giren ağrıyla iki büklüm oldum.
Dylan hızla yanıma gelirken elimi zorda olsa onu durdurmak için uzattım ama hiçbir etki etmedi. "İyi değilsin." dedi beni kendine çekerken. "Sakin ol! Nefes... Nefes almaya çalış."
"Uzak dur!" diye acıyla bağırdım. Ağrı daha da şiddetlenirken ağzımdan küçük bir acı nidası kaçtı.
"Sakinleş Alice!" dedi, sesinde artı panik vardı ama inanmadım. Bu da yalan olabilirdi, sahi onunla ilgili doğru olan ne kalmıştı ki?
"Alice!" Chris hızla odama girerken ben artık acıya dayanamayarak dizlerimin üzerine düşüşe geçtim ve Dylan beni tuttu. Onu itmeye calıştım ama bu dahada acı verdi. Dylan'a kalan son gücümle "Dokunma bana!" diye bağırdım ama sesim fazlasıyla boğuk çıktı.
Chris sonunda beni onun ellerinden kurtarınca rahatladım ve ona sarılıp kendimle beraber onu da yere çektim. "Ne yaptın ona?" diye bağırdı. "Sen kardeşime ne yaptın böyle!"
