NEKROKİNEZİ • Zifir

54. BÖLÜM - Dost

Multimedya: Sia - Freeze You Out

Keyifli okumalar...

(Yeni bölüm 20K olmamız adına 😁😍)

*** Yıllar Yıllar Sonra Ekleme : 20k okunduğumuz zamanlar vay ve! Görünce duygulanmadım değil. Silmiyorum o yüzden, kalsın 🥺

🔥

But I'm freezing
Ama ben donuyorum.

I'm not running away
Ben uzağa koşmuyorum [Kaçmıyorum.]

I will feel the pain instead
Bunun yerine acıyı hissediyorum.

🔥

🔥

Dylan Blair

Saat gece yarısına yaklaşmıştı. Herkes tüm hazırlıklarını yapmış Akademinin altındaki otoparkta hazır bekliyordu. Sadece Ethan, Anna ve Jamie yoktu. Ethan Akademi'yi boş bırakamayacaklarını söyleyerek burada kalmaya karar vermişti. Anna zaten en başından bu işe sıcak bakmamıştı, o insanları ne olursa olsun yaşatmaktan yanaydı, o yüzden olmalı ki gelmek istememişti. Jamie'nin nerede olduğunu ise tahmin etmek zor değildi.

Dylan son bir kez Alice'e bakmak için zindanın koridorlarına yöneldi. Onu en son gördüğünde hala uyuyordu. Dylan'la kapışırken yorgun düşmüş son olanlar ise onu tüketmiş olmalıydı. Dylan ondan daha iyi bir durumdaydı en azından.

Zindanın merdivenleri çıkmıştı ki Jamie önüne çıktı. Yüzündeki endişeli ifade silinmiş şimdi daha çok düşünceli görünüyordu. Dylan'ı görünce duraksadı ve önce onu birkaç saniye süzdü.

"Blair" dedi. "Sana bir iyi bir de kötü haberim var." Gülümsedi. "Seni sevmediğimden kötü olandan başlayacağım. Alice uyandı ve bizimle geliyor."

"Ne?" dedi Dylan kaşlarını çatarak. "Saçmalık. Buna müsaade edeceğimi mi düşünüyor? O iyi deği..."

"Fazlasıyla iyi emin ol ve bil diye söylüyorum. Senden kimse izin istemiyor, hele de Alice. Onu engelleyemezsin."

Dylan öfkeli bir soluk aldı. "Bunu onunla konuşacağım. Her neyse..." dedi. "İyi olan ne?"

"İyi olanı ise seninle konuşacağını söyledi. İkiniz hakkında..."

"İkimiz hakkında?" diye sordu Dylan gözlerini kısarak.

"Daha fazlasını söyleyemem. Git ve ondan öğren." Dylan'a kısa bir bakış daha atıp zindanın basamaklarına yöneldi ve gözden kayboldu. Dylan hızını artırarak bir kat daha yukarı çıktı. Gidip Alice'i vazgeçirmeli ve ona biraz daha dinlenmesini söylemeliydi. Ne konuşacağını ise fazlasıyla merak ediyordu. Odasının olduğu koridorda neredeyse koşar adım yürürken birinin kendisine seslenmesiyle durdu ve arkasını döndü.