Ο ΚΑΣΤΑΝΟΞΑΝΘΟΣ • 𝐒𝐞𝐜𝐨𝐧𝐝 𝐁𝐨𝐨𝐤 •

Κεφάλαιο 14

Ακόμα είμαι εδώ μέσα και αρχίζει να ξημερώνει σιγά σιγά, από όσο καταλαβαίνω από το ένα μόνο παράθυρο που υπήρχε στο μπάνιο.

"Βγες από 'κει μέσα" ακούω τη βραχνιασμένη φωνή του ακριβώς έξω από τη πόρτα. Είμαι ακόμα κάτω στο πάτωμα στηριζόμενη στη πόρτα. 

Σηκώνομαι αθόρυβα και για λίγα δευτερόλεπτα χάνω την ισορροπία μου. Στηρίζω το σώμα μου στο νιπτήρα που ήταν ακριβώς δίπλα μου.

Ανοίγω τη πόρτα αργά. Περίμενα να τον δω μπροστά μου αλλά δεν είναι. Κάνω ένα βήμα μπροστά και στρέφω το κεφάλι μου προς την αριστερή μεριά.

Ήταν κάτω στο πάτωμα στηριζόμενος στο τοίχο. Δίπλα του υπήρχε ένα άδειο μπουκάλι ουίσκι. Τον κοιτάζω προσεκτικά στο κουρασμένο του πρόσωπο.

"Ήπιες" σχολιάζω.  

Παρατηρώ το μπουκάλι στο οποίο υπήρχαν λίγες σταγόνες από ουίσκι, να κατρακυλάνε προς το πάτο του μπουκαλιού.

Το βλέμμα του ήταν "κολλημένο" σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Δεν μου ρίχνει ούτε μια ματιά. Φαίνεται λες σκέφτεται κάτι τρελό αλλά πολύ προσεγμένο. 

Ο μόνος ο ήχος που ακούστηκε ήταν όταν κατάπιε. Τόσο ησυχία. 

"Όποτε θες μπορείς να φύγεις" συνεχίζει να έχει το βλέμμα προς τα κάτω.
"Δεν σε κρατάω άλλο"

Ρίχνει το βλέμμα του, ξαφνικά επάνω μου. Αυτό το βλέμμα του μεθυσμένου, του κοιμισμένου που δεν έχει ιδέα τι να κάνει με τη ζωή του. 

Ανοιγοκλείνω γρήγορα τα μάτια μου και ηχούνε τα λόγια του σαν σφαίρες στα αφτιά μου. 

Δεν λέω απολύτως τίποτα, τον προσπερνάω και πηγαίνω στο δωμάτιο μου. Κάθομαι στο κρεβάτι δίχως να μπω σε κόπο να επεξεργαστώ και να σκεφτώ όσα έγιναν.

Ρίχνω μία ματιά στο κινητό μου. Είχα έξι κλήσεις από τον Έλιοτ.

Αναστενάζω αγανακτισμένη. Θέλω να του μιλήσω. Έχω την ανάγκη να του μιλήσω. Ή καλύτερα έχω ανάγκη να μιλήσω στον οποιονδήποτε.

Δονείται το κινητό μου στο πόδι μου, όπου το είχα παρατήσει. Ο Έλιοτ. Σέρνω προς το πράσινο σήμα.

"Μπορείς σήμερα να βγεις, το βράδυ?" 

"Μπορώ" κοιτάω προς τα κάτω και ανασηκώνομαι από το κρεβάτι βαριεστημένα.

Είπε ότι οπότε θέλω μπορώ να φύγω αλλά μετά να μην ξανά γυρίσω.

Αν μπορεί να με κρατήσει ο Έλιοτ, θα μείνω με αυτόν. Έστω για λίγο καιρό μέχρι να αποφασίσω τι θέλω να κάνω με τη ζωή μου.