Ο ΚΑΣΤΑΝΟΞΑΝΘΟΣ • 𝐒𝐞𝐜𝐨𝐧𝐝 𝐁𝐨𝐨𝐤 •

Κεφάλαιο 41

Αφήνω το σεντόνι να πέσει κάτω στο πάτωμα και ξεμπερδεύω τα μαλλιά μου βγαίνοντας από το δωμάτιο.

"Σου έχω πει γαμώτο να είσαι ντυμένη!" ακούω πίσω μου τη φωνή του αφού περάσω μπροστά του. Γελάω από τη μύτη και μπαίνω μέσα στο μπάνιο.

Αναστενάζω. Αύριο είναι η μέρα μου γαμώτο!

Βγαίνω έξω και περνάει από μπροστά μου, αλλάζοντας την μπλούζα του για μια ακόμη φορά.

"Η άλλη δεν σου έκανε;" σηκώνω το φρύδι μου επίτηδες. Γυρνάει στιγμιαία το σώμα του προς το μέρος μου ρίχνοντας μου μια κλεφτή ματιά. 

"Ντύσου!" γυρνάει ξανά μπροστά του και απομακρύνεται.

Χαμογελάω και πηγαίνω στο δωμάτιο μου. Βάζω μία κοντομάνικη, άσπρη μπλούζα και ένα μαύρο κολάν. Φτιάχνω τα μαλλιά μου σε έναν απλό κότσο και κατεβαίνω κάτω.

Τοποθετώ δύο φέτες ψωμί στο πάγκο της κουζίνας. Βάζω από πάνω μια φέτα τυρί, γαλοπούλα, μαρούλι και μαγιονέζα. Δαγκώνω μία μπουκιά και μουγκρίζω.

"Θες να φας κάτι;" τον ρωτάω αφού είχε κατέβει κάτω καθώς έφτιαχνε τα μανίκια του μπουφάν του.

"Φεύγω. Το μεσημέρι, θα σου χτυπήσει η Χρύσα." με πλησιάζει με αργά βήματα, έτσι όπως είχα στηριχτεί στο τραπέζι της κουζίνας, ακουμπάει την παλάμη του στο μάγουλο μου και με φιλάει γλυκά στο μέτωπο μου. Τον κοιτάζω παράξενη.

"Αρκετά γλυκό για εμένα ε;" στενεύει τα φρύδια του χαμογελώντας.

Αρπάζει το χέρι μου και γλείφει τα δάχτυλα μου που ήταν με μαγιονέζα. Γιατί με ανατριχιάζει τόσο. Τον κοιτάω ξανά περίεργη.

Γελάω από τη μύτη και ακουμπάω τα χείλη μου στα δικά του τυλίγοντας τα χέρια μου από το λαιμό του.

"Όταν γυρίσω." μου χαμογελάει.

--------------------

"Πώς είσαι;" με αγκαλιάζει η Χρύσα.

"Καλά είμαι εσύ;" την ρωτάω χαμογελαστή. Παρατηρώ ακριβώς από πίσω της τον Εντουάρντο να μας παρακολουθεί.

"Γεια" λέει περνώντας μέσα στο σπίτι. Κάθεται στο καναπέ.

"Ο Ματέο δεν είναι εδώ, έτσι;" κοιτάζει εξεταστικά, τριγύρω στο σπίτι η Χρύσα.

"Θα έρθει σε λίγο...ελπίζω..." κατευθύνομαι προς την κουζίνα. 
"Θέλετε κάτι να φάτε; Να πιείτε;" τους ρωτάω, μόλις κάθεται η Χρύσα δίπλα στον Εντουάρντο στον καναπέ.