Ο ΚΑΣΤΑΝΟΞΑΝΘΟΣ • 𝐒𝐞𝐜𝐨𝐧𝐝 𝐁𝐨𝐨𝐤 •

Κεφάλαιο 54

Δεν λέω κάτι, ούτε κινούμαι απλά τον κοιτάω όπως κι εκείνος έκανε το ίδιο.

Δεν θέλω καν να μπω σε κόπο, να φανταστώ τι ακριβώς του έκαναν. Τόσο ζώα που είναι, κάτι πολύ κακό θα σκέφτηκαν!

Πόσο θέλω να τον αγκαλιάσω, να τον φιλήσω.. Έστω να είναι και το τελευταίο.

Ήξερα ότι δεν θα με παρατούσε! Ήταν όλα ψέματα! Μόνο και μόνο να με κάνουν να τον μισήσω!

"Ωραίος γαμπρός δεν λέω!" Καρφώνω με μίσος, το βλέμμα μου, σε αυτόν.

"Λοιπόν έχουμε και λέμε.." σηκώνεται από τη καφέ, πολυτελή καρέκλα του και με πλησιάζει αργά

"Σου 'χω 3 επιλογές.." ξανά ρίχνω το βλέμμα μου πίσω στο Ματέο ο οποίος είναι έτοιμος να ορμήξει, από το θυμό του.

"Θα μείνεις με τον Έλιοτ και θα δώσεις το μωρό σε εμάς.." καπνίζει μπροστά μου.

Τον κοιτάζω με γουρλωμένα μάτια. Φυσικά και θα το μάθαινε κι αυτός!

"Ή θα σε καταγγέλλω στην αστυνομία και θα σαπίσεις στη φυλακή και το μωρό πάλι σε εμάς..." στενεύω τα μάτια μου γεμάτο μίσος και σφίγγω τη καρέκλα

"Ή θα μείνεις μαζί του.." γυρνάει πίσω για να μου δείξει τον Ματέο
"Θα δώσεις το μωρό σε εμάς και με το καιρό θα πεθάνεις κι 'συ."

"Δεν.."

"Το πώς μη το ρωτήσεις!" Με διακόπτει και γυρνάει γύρω μου κοιτάζοντας με και καπνίζοντας το πούρο που είχε στα δάχτυλα του.

"Το μωρό δεν το παίρνεις θες δεν θες!" Τον κοιτάω με μίσος.

"Θα το πάρουμε και μόνοι μας δεν έχουμε πρόβλημα σε αυτό!" Χαμογελάει.

"Δεν θα γίνει τίποτα από όλα όσα λες!"

"Πως είσαι τόσο σίγουρη γλυκιά μου?" Γελάει μόνος του

"Σου είπα το μωρό δεν το παίρνεις!" Λέω μέσα από τα δόντια μου

"Δεν θα μου πεις τι θα κάνω εσύ, παλιοκόριτσο!" Φωνάζει και τον φτύνω στα μούτρα.

Καθαρίζεται με μίσος, αμέσως και με χαστουκίζει.

"Σου είπα να μην την αγγίξεις πούστη!" Ακούω τη φωνή του Ματέο πίσω του

"Δεν έχεις τρόπους μπροστά στο πατέρα σου μωρή?" φωνάζει

Εγώ είχα γείρει το κεφάλι μου προς την άλλη μεριά έτσι όπως με είχε χαστουκίσει. Πόσο θέλω να τον κλοτσήσω, να τον ρίξω και να τον χτυπάω στο πρόσωπο μέχρι να πεθάνει!