Crash (SC, #0.5; ARTL, #1)

Chapter 6

Chapter 6

Miss you

Maganda ang pasok ng August sa akin. First of all, bumalik na si Harry. Maybe, the reason why August is my happy month. Hinding-hindi ko pa makakalimutan ang pagdadala niya ng sunflower sa akin. It is my favorite subject though, I mean, I like taking pictures of it. Sa university kasi ang dami nito. And of course, I can't help but laugh when I knew na noong binigay niya iyon sa akin ay kakauwi lang niya at dumiretso siya sa bahay instead sa kanila. Oh, my gods, fresh from the London! Hindi ko maiwasang kiligin ng sobra. When your crush gave you a flower, best thing ever!

Kasalukuyang may dini-discuss ang professor sa harap nang mag-buzz ang phone ko sa aking pantalon. Hindi ko sana bibigyan ng pansin ngunit nagtawag ang professor sa klase. Hindi ako ang tinawag kaya pasikreto kong nilabas ang ito. I shrieked internally when I saw who texted me.

Binasa ko ito.

From Harry:

Are you free today?

Oh, my god. Seriously.

Is he asking me out?

Tumingin ako sa paligid. Sa pisara na nakatutok ang professor. I typed a text message.

To Harry:

Yes. Why? :)

Well, I still have classes today. Pero wala naman sigurong quizzes na mangyayari doon. I think, it's okay not to attend naman. I am feeling excited and nervous all at once sa magiging text niya sa akin. Of course, I'll be disappointed kung wala lang ang text niya sa akin.

Ilang minuto lamang ang lumipas at nag-buzz muli ang cellphone ko. Hindi na 'ko nagbakasakali nang basahin ang text na iyon, knowing na siya iyon. Ngiting-ngiti ako at hindi ko mapigilan ito. Naputol lamang nang biglang sipain ng mahina ng katabi ko ang aking paa. Tumingin ako sa kanan, at nakita ko si Benj, na nakakunot ang kilay at sumesenyas na tumingin ako sa harap. Ngumisi lang ako at umiling. I mouthed, it's okay, then I resumed typing a message.

His text message though.

From Harry:

Let's go out. My treat. You like? ;)

To Harry:

Sure! Where?

Pigil na pigil ang kilig ko habang nakatitig sa aking telepono at naghihintay. Nanginig na ang pisngi ko sa ngiting nararamdaman ko. Ang daming lugar ang pumapasok sa aking isipan. Maybe sa Katipunan o kaya sa bandang The Fort. Marami kasing mapapasyalan doon. But I'm fine everywhere as long I am with him, you know.

"Torres!"

Someone snapped me out of my thoughts.

A smiled playfully appeared on my face when I looked at Benjamin. Ngunit seryoso ang tingin niya sa harap. Kumalabog sa kaba ang dibdib ko sa kahihinatnan ng nangyari. Shit! Shit! Shit! Unti-unti akong lumingon sa harap at nakita ko ang matalim na tingin ni Mrs. Aquino sa akin. Ilan sa mga kaklase ko ang nakatingin sa akin. Isa na doon si Archer na mukhang tuwang-tuwa sa sitwasyon ko. Naniningkit ang mata ko sa kanya at umirap ako.

"Are you rolling your eyes at me, Ms. Torres?" seryosong banggit ni Mrs. Aquino.

Mabilis akong tumayo.

"No, Ma'am..." ani ko sabay iling. Binulsa ko ang cell ko at tumitig sa professor. "I'm sorry, Ma'am."

"I'm aware that some of you are not interested on what I am discussing. But please, have some respect..." ani Mrs. Aquino ngunit sa aking lamang ang tingin. "You got 5 on recitation, Ms. Torres. I'd asked you a question but you don't even know it. Please sit down."