Chapter 29

3.9K 93 1
                                        

Chapter 29

Hoe


From Chesca:

Sumabay ka na lang kay Harry sa pagpunta sa bahay. Love you, little sis.

Napaawang ako ng bibig nang mabasa ang mensahe ni Ches patungkol sa pagpunta. She's not even sure if Harry's here in his unit tapos kung makasabi siya na sumabay na lang, kalma lang? Saka! Damn it! Hindi ko sasabay no! Sino nagsabing sasabay 'ko?

My phone buzzed again.

From Chesca:

Sumabay ka na. H'wag ka ng makulit. Love u very much, Natty!

Tila nabasa niya ang nasa isip ko sa sumunod niyang mensahe. Magtitipa na sana na 'ko nang nanggulo na naman siya sa aking sa pamamagitan ng text message.

From Chesca:

Please. Love you, sis!

I typed a message.

To Chesca:

Fine.

Hindi ko na tinignan ang tinext niya at tumingin na lamang sa salamin. I looked at myself in the mirror. I am so plain, so bare, so raw. Should I put something on my face? A powder? A lipstick? Or maghilamos man lang ako? Damn it! Kaliligo ko lang naman! Saka I don't care! I am wearing a simple tank top and ripped jeans! My boots are definitely on my freaking feet. I'm fine! That's okay!

I flipped my hair over my shoulder and smiled.

I'm ready to go though!

Kinuha ko na ang sling bag ko at nadaanan ko sa sala sina Diyanah at Lia, nanood ng palabas sa telebisyon. Of course, our favorite hobby is to watch Travel Channel to makes us inspire somehow. Ngayon, babad ang dalawa habang kumakin ng noodles na naman. Ganoon din siguro ang nasa kabilang kwarto, sina Farrell.

"I need to go somewhere..." ani ko.

"You have a date with that British guy, Nathalie?" ngisi ni Lia habang humihigop ng sabaw.

I narrowed my eyes towards her.

"No," I refuted.

Ngumisi ng malaki si Lia habang si Diyanah ganoon din habang nakamata sa telebisyon. Malaki ang sinubo niyang noodles at kaagad itong nilunok. Diyanah said, "Woah, I'd go with Farrell, of course!"

I rolled my eyes.

Nagbangayan ang dalawa tungkol kay Farrell at Harry ngunit tinalikuran ko na lamang sila. Nagpaalam muli ako at binuksan ang pinto ng unit. Bumungad sa akin si Harry handang makamata sa aking paglabas. He is holding Harrison with a care. The cat meowed when he saw me. Harry gave me a small smile. Tumingin ako sa hall at sikretong tumingin sa kanyang estado. He is wearing soft gray tee shirt and dark jeans. While on his feet, a topsider were there. He looks casual but then appealing as ever.

Hindi ko malaman kung pa'no ko sasabihin na sabay kami sa pagpunta sa bahay. Did my sister text him about it? Joshua, ba sinabi rin? I don't have any clue! What should I say then? When I just turned my back to him days ago? When he just offered a help but having a good manners, really, shit, I turned my back, just that.

My eyes danced over my boots. I breathed a sigh.

Tumingala ako nang walang maisip na masabi.

"I need a ride to--"

He cut me off.

"Of course, let's go?" he said, giving me a tight smile then he raked his hair.

Tumango lamang ako.

Crash (SC, #0.5; ARTL, #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon