Crash (SC, #0.5; ARTL, #1)

Chapter 28

Hi, Happy New Year! Thank you for reading my stories! x

**

Chapter 28

Naturally

So, I and Farrell had a date somewhere in Eastwood. Coz I know one of the best restaurants is there. Naging mabagal ang aming pag-uwi dahil sa traffic. I hope he had a great night. Me? As his tour guide. Napag-usapan din namin ang susunod na bansa na pupuntahan ng team. He informed me about. So, after Mindanao, tuloy na ang pagbalik namin sa Singapore. Something inside me, I can't recognize, ached. Hindi ko makuha na matuwa ng tuluyan sa mga taong iiwan ko na naman sa Pilipinas. I thought, I have a decision. Akala ko'y buo na ang loob ko sa aking desisyon.

I breathed a sigh when Farrell let me walk first when the elevator opened.

"Thank you," I whispered.

My boots clicked on the floor as I walked. Sumabay sa akin si Farrell sa paglalakad para makapunta sa aming unit. Magkaiba ang condo unit niya sa amin at hindi ko--namin siya ka-roommate, sa kabila sila nina Michael.

"We'll do this again after the Mindanao trip?" he asked.

I looked at him. "Okay," sagot ko sabay ngiti.

Farrell smiled widely. Napatawa pa ito sa sobrang ligaya. Iiling na sana ako nang makita si Harry kasama ang kanyang pinsan na si Caroline. It's been a long time since I saw her cousin, this gorgeous little girl. Abala ang dalawa sa paghahawak ng kahon. Caroline, of course, has a tiny box. Habang si Harry ay iyong medyo malaki. Nanlaki ang aking mata nang ituro ako ni Caroline. She got Harry's attention immediately. Napalunok ako nang lumipad ang tingin niya sa akin. Muntik na 'kong mapaatras.

Her cousin mumbled something that only him could understand. Tumango lamang si Harry at may sinabi rin pabalik. Nagtuloy na sila sa paglalakad hanggang sa huminto sa aming pwesto ni Farrell. Napatigil sa pagsasalita ang aking kasama. I saw him look at Harry in serious face. Ngunit naiba nang napayuko upang tignan ang pinsan nito.

Me? I don't know what to do.

Caroline is opening the box, revealing cupcakes. May tatlo siyang cupcake sa maliit niyang box. Kinuha niya iyong isang vanilla flavor at ang nakalagay sa top ay isang bulaklak na ginawa. She offered the cupcake to me. I smiled. Napayuko ako upang kunin iyon. Caroline came near to my face and I felt her breath on my ear. "This is for you, Ate Nats. I baked this. I hope you'll like it. Kuya Harry helped me..." she whispered that made her slur her words. Napaloob na lamang ako ng labi sa pagpipigil ng ngiti. She's so cute.

I faced to faced Caroline without giving a care to the gentlemen.

"Thank you, Caroline..." Kinuha ko ang cupcake. "I like it already, you know."

Ngumiti ng malaki si Caroline. Inayos niya ang mala-tsokolateng kulay na buhok. She has a curly hair though! Inayos niya ang box at tinakpan muli ito. Tumingin siya sa kanyang likod, sa kanyang pinsan at kaagad na ngumiti.

Umayos ako ng tayo. Nakita ko kaagad ang tingin ni Harry sa akin. He was like restraining himself to speak. Ang unang pagkakataon na hindi kami gaanong nakapag-sagutan ay noong pumunta ako--kaming sementeryo. Hindi ako nakatulog ng gabing iyon kakaisip kung bakit ganoon na lamang ang aking ginawa.

I just nodded to Harry and looked at Farrell.

"Let's go," wika ko kay Farrell.

Tumingin ako kay Caroline at nagpaalam. "It's nice to see you here, Caroline." I gave her my sweetest smile.