Crash (SC, #0.5; ARTL, #1)

Chapter 1

Chapter 1

Embarrassed

I found myself smiling when I woke up. Napaginipan ko si Harry. Kagabi iyong mukha niya ang nakikita ko sa pagpikit kaya na lamang napaginipan ko siya. Napahawak ako ng labi ng alalahanin ang nasa panaginip ko.

Napakagat ako ng labi sa pagpipigil ng ngiti. Hindi pa rin mawala sa isipan ko ang nangyari sa panaginip.

I giggled.

I got my cell beside my bed. Nanatili pa rin akong nakahiga sa aking kama. I checked my facebook. I got few notifications. Binalewala ko iyon at nag-usisa pa. I scrolled down, liked, hearted, or shared some pictures. I found myself click the search box. Dumaan sa isip ko ang pangalan ni Harry. God, I think I'm going to search him. For I know in myself, I'd cringe when this happened. Ngayon, mangyayari na yata.

I typed his name on the search box.

Harry Jimenez

I saw a picture of him. Siya kaagad ang nakita ko among sa lumabas na resulta. Pinindot ko kaagad ang pangalan niya. Binulabog na ng tibok ng puso ko ang aking dibdib when I zoomed his display picture. Harry having a manly smile. Mukhang sa loob ng kusina nila? He's holding a bowl of food. Hindi ko na inalam kung ano iyon, I just looked at his face. I saw passion.

Tumingin pa 'ko sa iba niyang mga larawan. Hindi siya masyadong ma-post. Kung mayroon man, mga link tungkol sa pagkain. Sa mga picture nama'y lagi siyang naka-tag. Siguro sa account ng pinsan niya o kaibigan niya iyon. Hanggang dulo yata'y tinignan ko ang mayroon sa profile niya. Tinignan ko rin ang about section sa Facebook niya ngunit ang mayroon lang ay saan siya nag-aaral. Sa ibang bansa siya nag-aaral. Tinitigan ko iyong larawan na niya na naka-soccer jersey katabi niya ang kuya niya. This is Azel...yes. Ang bata pa nila sa larawan. They are both good-looking. Their features are foreign dahil na rin siguro sa part ng Mom nila. Magandang lalaki rin naman ang Daddy nila. I wonder if he—I mean Harry has a girlfriend. Sa ibang bansa siya, sa murang edad palang doon 'di ba hindi na maiiwasan ang relationship.

Why I am curious, by the way? I like him, I admitted it. But, does liking him makes you sad when you think of him with anyone? Sapat ba 'yon...I wonder, what is really like to feel this new feeling? Akala ko mature na 'kong mag-isip sa edad kong ito...pero kulang pa rin pala. This foreign feeling is creeping me out. I'm scared that liking him is too bad.

I sighed. I'm still young. I need to explore things out. Hindi naman siguro iikot ang buhay ko sa pagiging teenager at sa ganito. There's more life than thinking of temporary things and feelings. That's right, Nathalie...you're right.

Isipin ko na lang siguro kung saan kami magta-travel.

I stared at his picture again. Kumakalabog ang dibdib ko sa mga naisip ko. Nag-friend request ako pagkatapos. It's no big deal. Friends lang naman sa Facebook, wala ng iba. Ang pagkagusto pwede namang sa pagkakaibigan, 'di ba?

Nathalie, you're making excuses!

"Hoy, ano 'yan!" Hindi ko napansin si Ches at ang pag-agaw niya sa cell ko. Tumayo ako upang kunin ito ngunit huli na dahil nakita na niya. "Stalker!" natatawa niyang sumbat. Pinakita niya ang cell ko. I snatched it. I glared at him. "Gwapo naman kasi! Kung siguro walang akong Joss doon naman ako kay Gideon!" Halakhak niya.

I rolled my eyes. She pinched my cheek. "My little sister has huge crush on Harry. Don't worry, that's normal. Kahit medyo abnormal ka."

"Franchesca!" angal ko. "Even I am not telling you that I have crush on someone doesn't mean I'm abnormal!" Inirapan ko siya. "Kasi sinasarili ko lang. Hindi mo ko gaya no!"