Saudade

♠ 14. Gün ♠

Ah... Biliyorum uzun zaman oldu ama inanın, size haftada en az bir bölüm sözümü zar zor tutmaya çalışıyorum. T^T

Bir sonraki bölümün ne zaman geleceği ve hangi kitaptan olacağı hakkında kesin bilgi veremem ama en azından biliyorsunuz ki hafta içerisinde yetiştirmeye çalışacağım.

Umarım beklediğinize değer...

(Not: Kısmi yazım hataları olabilir, lütfen maksimum derece aldırış etmeyiniz. Çünkü biraz hızlı davranmak zorunda kaldım.)

(Dip not: Medyanın sonunda da bölümün sonunda da video var, eğer hikayenin sonuna doğru okurken şarkıyı gerçekten dinlemek isterseniz o kısımda açabilirsiniz diye koydum.) 

(Mariuana çukurundan not: Ve evet bir hafta boyunca paylaşım yapmayan yazarın hikaye başında konuşma kısmı, Orhun Yazıtları kadar olması doğal.)

Destekleyen, merak eden, soran herkese teşekkür eden yazarınız, 
⚜ Miss Mulgogi ⚜

※※※※※※※※※※※※※※※ 

11. Gün

Ciğerlerim temiz havayla dolarken gözlerim açıldı. Alnıma damlayan sıcak su damlasının nereden geldiğini anlamaya çalışırken Siwon'un gözlerine dökülen siyah, ıslak saç tutamlarını fark ettim.

Tek kolu sırtıma destek vererek beni tutarken diğer eli ise boynumu kavramıştı.

Yanağımda gezinen elini hissederken soğuk yüzünden titrediğimi hissettim. Elim gömleğinin yakasına giderken istemsizce sıktım. Çok üşüyordum. Tek ısınabildiğim şey Siwon'un bedeninden gelen ısıydı.

Adımı seslendiği halde Siwon'a cevap verecek durumda değildim. ''Kyuhyun, kendine gel!'' diye emirler veriyordu. Tek yaptığımsa tekrar bilincimi kaybetmek oldu.

※※※※※※※※※※※※※※※ 

Siwon'un evindeki odamda açtım gözlerim... Kolumdaki serumun, kıpırdadığımda acıtmasıyla farkına vardım eve geldiğimizin...

Hafifçe doğrulup etrafa bakarken pencerenin önünde dikilen Siwon'u gördüm. Uyandığımı fark edecek olmalı ki ona baktığımda bana doğru döndü. ''Uyanmışsın.'' dedi.

''Saat kaç?'' diye sordum. Işıklar yanıyordu.

''Gece yarısına geliyor. Tüm gün doktorlar gelip gitti, uyuyordun. Vücudun pek sağlam değil anlaşılan.'' 

Suya düştüğüm sahneler aklıma gelince irkildim. Neler olup bittiğini anlamadan birden suya atılmam şok etkisi yaratmıştı. Dalgın bir şekilde etrafa bakarken sessizliği bozan Siwon'la dikkatim ona yöneldi.

''Yüzme biliyor musun?''

''Ortalama herkes kadar.''

''Çok sık başın döner mi?''

''Hayır.''

''Ölesiye sakar biri misin? Hani muz kabuğuna basıp kayacak türden?''

''Sanmıyorum.''

''Bayılmak gibi hobilerin var mı?''

''Ne saçmalıyorsun?''

''Saçmalıyor muyum? Sana sormalı.'' Siwon bana doğru ilerledi. ''O halde kendini suya bırakıp orada kıpırdamadan ne halt ediyordun?''

Hakikaten ne halt ediyordum? Her şey bir anda olup bittiği için bu şekilde davranmıştım. Kendimi kurtaracak kadar vaktim de yoktu. Kaşlarımı kaldırıp ''İsteyerek atladığımı mı ima ediyorsun?'' diye sordum.