Merdina

13 ~ Nathalie

Lief Dagboek,

Ik blijf die 3 woorden in mijn hoofd steeds herhalen. Mater, natura, vultus. Nu ik weet wat het betekend wil ik dat ik het nooit had geweten. Mijn leven is al moeilijk genoeg zo! Waarom werd er ook iemand vermoord en toen met bloed letters geschreven op het raam mater natura en vultus geschreven! Het lijkt wel alsof ik die 3 woord overal terug zie. Waarom ik?

Ik sla een hand voor mijn mond en krijg tranen in mijn ogen. De vampieren weten dat ik hier ben, het kan niet anders, waarom staat er anders mater natura en vultus? Ik word misselijk en begin zwaarder te ademen. Lucy legt zorgzaam haar hand op mijn rug.

‘Gaat het?’ Vraagt ze.

Nee het gaat helemaal niet, de vampieren weten dat ik hier ben want mater natura en vultus betekenen mother nature en zoek. Het is ook een spreuk en met die spreuk kan je dus weten hoe dicht bij Mother Nature is!

‘Ik kan gewoon niet geloven dat er net iemand is vermoord.’ Zeg ik maar om hier niet een nog groter probleem van te maken. Het is al erg genoeg dat er net iemand is vermoord!

Mijn ogen zijn gevuld met tranen en ik voel er een ontsnappen. Ik sla mijn handen voor mijn ogen en laat de tranen lopen.

De rest van de dag hangt er een gespannen sfeer op school. Niemand weet echt wat er is gebeurd maar iedereen vermoed wel iets en iedereen heeft zijn eigen verhaal.

Sommige mensen denken dat iemand eerst een grapje uithaalde in de speakers en toen zelfmoord pleegde. Soort van als laatste grap, maar hun hebben niet gezien dat er woorden uit zijn bloed verschenen.

Andere denken weer dat het een test van school was en zo zijn er nog genoeg andere verhalen. Ik denk nog steeds dat het mijn versie is, de versie dat de vampieren voor mij kwamen om me mee te nemen en dat ik alles voor hun moet doen, omdat ze andere mijn familie of vrienden zouden vermoorden als ik niet naar hun zou luisteren.

Het lijkt wel alsof het weer zich aan ons heeft aangepast. Het is zo ongeveer de hele dag regenachtig en bewolkt.

Gym moeten we helaas binnen doen. Gelukkig is er hier zoveel magie dat gymlessen sowieso altijd leuk zijn.

We gaan bunker bal doen. Normaal vond ik dit al een best leuk spel, maar hier is het al helemaal leuk! We worden met de klas in gelijke groepen verdeelt. We zitten dus gemixt met alle soorten in onze klas. Je moet eerst een bunker bouwen met alles wat er in de zaal is en je mag er ook dingen bij toveren of maken. Dan moet je gewoon bunkerbal doen maar je mag de bal beïnvloeden met je krachten. Ik heb het nog nooit eerder gedaan dus ik ben benieuwd hoe het is.

Lucy en ik worden bij elkaar ingedeeld. Als we de bunker hebben gebouwd blaast de leraar op zijn fluitje en er verschijnen aan elke kant 2 ballen. Ik pak een bal en gooi hem in de lucht. Ik stoot ertegenaan met een harde windvlaag en de bal vliegt super snel naar de andere kant. Ik zorg ervoor dat de bal meerdere mensen tegelijk raakt.

Na 1 potje zegt de leraar dat het zonnig is buiten dus gaan we het spel verder buiten spelen.

Als we weer opnieuw een bunker hebben opgebouwd gaan we opnieuw met het spel beginnen.

Omdat er nog een klas buiten aan het gymmen is gaan we met zijn allen bunkerbal doen. We worden nu in 3 groepen verdeelt dus 1 groep moet op de bank wachten. In de andere klas zit Mary, maar gelukkig word ik niet met haar ingedeeld.

Als het spel al even bezig is struikel ik dus loop ik naar de wc toe. Mary zit op de bank te wachten en ik zie dat ze opstaat en mij achterna loopt.

‘You pour little thing!’ Zegt ze overdreven. ‘Are you hurt?’ Ze lacht en geeft me een duw waardoor ik op de grond val.

‘Why did you push me?’ Ik sta weer op en merk dat mijn enkel alleen maar meer pijn is gaan doen.

‘I’m sorry, I just want to finish the fight from last time.’ Ze pakt haar toverstokje die ik vervolgens uit haar handen blaas.

‘I’m not fighting with you again. We both know how it ended last time.’ Ik wil niet nog een keer vechten, dan word ik waarschijnlijk weer gestraft. Ik loop door naar de wc, maar struikel dan over een vliegende tak. Ik kijk naar achter en zie dat Mary met haar toverstafje de tak laat vliegen. Negeren. Denk ik in mezelf. Gewoon negeren. Ik sta weer op en let goed op of ik niet nog meer vliegende voorwerpen voorbij zie komen. Als Mary weer een tak voor me laat vliegen draai ik me om en laat een windvlaag haar omver blazen.

‘You do want a fight!’ Roept Mary naar mij.

‘Go away!’ Ik wil dat Mary gewoon oprot. Als we zouden vechten verzint ze toch wel weer wat waardoor ik straf krijg.

Ik hoor iemand naar me toe rennen.

‘ROT OP!’ Schreeuw ik als ik zie dat het Mary is. Ze zegt niks en glimlacht alleen maar een beetje naar mij. Dan pakt ze haar toverstokje weer en ik zie dat een van haar vriendinnen ook is gekomen.

‘Leave me allone!’ Ik laat mezelf vliegen naar de wc zodat Mary me niet nog langer tegenhoud.

Als ik de wc uitloopt staat Mary me weer op te wachten.

‘Why are you following me?’ Vraag ik. Wat wil Mary van me?

‘I don’t follow you, I’m follow only the weak people.’

Noemde ze me net zwak? Ze moest eens weten! Ik ben Mother Nature en hoe graag ik dat ook wil laten zien is het misschien slimmer om voor mezelf te houden. Wie weet aan wie Mary het zal gaan vertellen.

Ik blaas Mary nog een keer omver en vlieg dan terug naar het sportveld. Mijn enkel doet nog steeds verschrikkelijk veel pijn, vooral nadat Mary me nog een keer heeft laten struikelen.

Gelukkig gaat de rest van de dag wel gewoon normaal. Mary zit niet bij mij in de klas dus van haar heb ik gelukkig geen last.

Dankje voor het lezen xo.