Merdina

15 ~ Nathalie (part 3)

Jippie weer een nieuw hoofdstuk! Sorry dat ik zo weinig upload maar ik heb weinig tijd. Ik heb dit hoofdstuk daarom ietstjes langer gemaakt. Veel plezier met lezen xo.

De volgende dag sta is zoals afgesproken om 2 uur bij de sportzaal. Na een paar minuutjes komt Lara ook aangelopen.

‘Heb je je zus niet meegenomen?’ Vraag ik haar.

‘Ze kon niet komen, volgende keer beter.’ De manier waarop Lara de woorden zegt doet me al kotsten. Ze praat zo zeikerig!

‘Laten we beginnen met vechten.’ Zegt Lara.

Ik weet niet wat ik moet doen. Ten eerste ben ik bang dat mensen ons zien, de sportzaal staat dicht bij een bos en wordt niet meer heel veel gebruikt, maar toch ben ik bang dat straks iemand ons ziet.

Lara loopt naar een rivier die dicht bij de sportzaal staat en laat wat water zweven. Ik sta klaar om haar aanval af te weren als stemmen hoor.

‘Wacht!’ Roep ik.

‘Ben je bang? Is stoere Nathalie bang om nat te worden?’ Een gemene lach staat op Lara’s gezicht.

‘Ik hoor mensen.’ Zeg ik en loop het bos in. Ik kijk achterom en zie dat Lara me nog niet is achterna gelopen. Ik blaas mezelf in een boom en wacht tot ik Lara zie. Het lijkt super lang te duren tot Lara er is, dus ik besluit om weer uit het bos te gaan. Ik hoop dat Lara geen valstrik heeft en expres mij niet achterna liep.

‘Kijk mama een aap!’ Een klein jongetje wijst naar de boom waar ik in zit. Het jongetje blijft stil staan en wijst laat zijn moeder zien waar ik zit. Ik moet nu echt snel wegwezen, maar ik kan niet uit deze boom klimmen. De boom is super hoog en heeft geen takken waardoor je niet makkelijk in of uit de boom kan. Waarom lopen die mensen maar niet door? Ik kijk om me heen om te kijken of ik via een andere boom wel makkelijk naar beneden kan zonder mijn krachten te gebruiken, maar ik zie niks.

Gelukkig lopen de mensen na een tijdje eindelijk door en ik ga gelijk uit de boom, voordat nog meer mensen mij opmerken. Ik loop uit het bos en zie Lara niet meer. Pech voor haar, als zij geen gevecht wil ga ik wel gewoon weg. Waarom was ik hier eigenlijk naartoe gekomen? O ja, voor Daisy, wie weet wat ze Daisy anders aandoet.

Ik kijk nog een keer om me heen en loop dan weer terug naar huis.

‘Nathalie waar ga jij naartoe?’ Zegt een zeikerige stem. Ik kijk zoekend om me heen maar zie Lara niet. Ik ben op een pad waar niet veel bomen staan. Wel veel huizen en auto’s en genoeg plekken waar ik me vroeger zou hebben verstopt.

‘Lara waar zit je!’ Zeg ik boos. Ik heb geen zin om dat kind te zoeken. Ik wil gewoon een leuke week thuis hebben.

‘Ga me maar zoeken.’

Ik heb hier echt geen zin in! Ik denk terug aan de lessen op school. Grond elementoren kunnen aan de trillingen van de grond voelen waar bewegingen vandaan komen. Ik leg mijn hand op de grond en roep weer ‘Lara kom op. Ik wil naar huis, waar zit je?’

‘Niet zo snel opgeven Nathalie. Goed doorblijven zoeken!’

Ik concentreer me op mijn hand op bewegingen in de grond maar voel niks. Waarschijnlijk voel ik pas dingen als Lara gaat bewegen. Ik denk goed na over wat ik kan doen om haar te laten bewegen. Misschien als ik de grond zachtjes laat trillen. Ik leg mijn hand opnieuw op de grond en veroorzaak een kleine aardbeving. Nog steeds voel ik niet waar Lara kan zijn.

‘Ik ga Lara.’ Roep ik. Ik sta op en wil net weglopen als Lara roept ‘Ik denk niet dat Daisy dat zo leuk gaat vinden.’ Bitch dat ze is! Gaat ze nou serieus Daisy hierin betrekken!