Merdina

11 ~ Nathalie

Lief Dagboek,

Door Mary moet ik nu elke ochtend om half 7 bij de directeur zijn omdat ze heeft gelogen dat ik het gevecht tussen ons begon. Ik weet dat ik haar nog wel terug zal pakken, maar moet alsnog nu om half 7 bij de directeur zijn.

De volgende ochtend sta ik om kwart over 6 op omdat ik om half 7 bij de directeur moet zijn. Ik kleed me aan en doe snel wat make-up op. Dan loop ik de kamer uit naar de directeur.

De directeur zit in zijn kantoor en ik doe de deur open.

‘Hi Nathalie,’ zegt hij ‘here is the key for the classrooms. You may open them all.’

Ik pak de sleutel en ga de deur weer uit. Er zijn best veel klaslokalen dus dat duurt best lang om ze allemaal open te maken.

‘Mater,natura,vultus.’ Hoor ik als ik lang een kamer loop. Het is geen klaslokaal dus ik hoef de deur niet te openen. Onder de kier door zie ik veel licht en een vrouwenstem blijft dezelfde woorden steeds herhalen.

‘She’s close!’ Hoor ik de vrouw weer. Ik loop snel verder om meer lokalen open te maken. Wat bedoelde de vrouw? Ik herhaal de woorden in mijn hoofd. Mater, natura, vultus. Ik heb geen idee welke taal het is en wat het zou betekenen. Ik denk dat het een of andere spreuk van heksen is, dus de woorden zouden wel niks logisch betekenen.

Na een paar minuten ben ik klaar met het openen van alle lokalen en kom ik weer terug bij de directeur.

‘See you tomorrow morning.’ Zegt hij.

Ik loop weer terug naar mijn kamer.

‘Was it nice?’ Vraag Kathy als ik de kamer binnenkom.

‘I’ve had the time of my life.’ Zeg ik sarcastisch. Kathy lacht en geeft me een broodje.

‘Thanks.’ Zeg ik. Ik pak mijn laptop om de woorden mater,natura en vultus. Ik vind niks dus besluit ik maar om naar de bieb te gaan.

Als ik bij de bieb ben pak ik een boek met spreuken. Ik zoek bij alle woorden en zie uiteindelijk was te spreuk betekend en wat er mee bereikt kan worden. Snel sla ik het boek dicht en zet hem terug. Ik probeer er niet aan te denken, alsjeblieft laat het me verkeerd hebben verstaan!

Onder Engels gaat er opeens een alarm af.

‘Everybody keep calm. It is the safety alarm. Something is coming or already happening.’

Ik schrik omdat ik bang ben dat de vampieren in Merdina zijn om die te veroveren zoals iedereen steeds zegt. De vampieren zijn namelijk niet blij dat de belangrijkste stad van het bovennatuurlijke, Merdina, van de elementoren is en niet van de vampieren. De meeste vampieren zijn slecht, dus gaan ze de stad aanvallen om hem in bezit te krijgen. Waarschijnlijk gebeurd er dan iets vreselijks met de stad.

Door de luidspreker klinkt ‘We know she is here! Gif us Mother Nature!’

Mijn hart begint sneller te kloppen. Alsjeblieft ga weg! Ik het enigste waar ik aan denk. Bijna niemand weet dat ik Mother Nature ben, maar als iemand het toch verklikt…

Een tijdje zit iedereen stil in de lokalen. Niemand durft ook maar iets te zeggen. Ik ben bang dat er straks een vampier het lokaal binnen komt gestormd en me meeneemt. Ik kijk naar mijn handen en zie dat ze als een gek trillen.

‘Gaat het?’ Vraag Lucy.

‘Ja.’ Zeg ik. ‘Ik ben gewoon een beetje bang, jij niet?’

Lucy knikt. Langzaam beginnen andere mensen ook weer te praten. Gelukkig klinkt ook na een tijdje door de luidsprekers ‘They are gone.’

Een golf van opluchting gaat door me heen. Yes! Ze zijn weg. Ik denk dat het vampieren zij omdat ik weet dat zij naar mij opzoek zijn.

Ik kan er niks aan doen dat er een glimlach op mijn gezicht verschijnt.

Dan hoor ik heen hele harde gil en de klas is meteen weer stil. Ik kijk naar buiten en zie langs de ramen bloed lopen. Het bloed vormt langzaam de woorden: Mater natura en vultus.

Spannend einde deze keer :). Dankje voor het lezen xx