Około godziny 11:50 pożegnałam się z Andresem i wyszłam z domu a w sumie to z willi.
Droga zajęła mi koło 10 min. W parku było dużo ludzi, co się dziwić jest lato, a w parku piękna zieleń.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Kawałek dalej, na jednej z ławek zauważyłam przystojniaka,
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
no oczywiście to mój ukochany braciszek.
Już z daleka zawołałam: Nikolas
Chłopak od razu się odwrócił, wstał i podbiegł w moją stronę, ja nie zastanawiając się dłużej zrobiłam to samo. Od razu wpadliśmy sobie w ramiona. Tak bardzo jego potrzebowałam.
Nikolas:
Hej mała, jak się masz ?
Lola:
Witaj najlepszy bracie na świecie, jest świetnie, miejsce jak i ludzie.
Nikolas:
Cieszę się, że podoba Ci się tutaj. Mam nadziej ze poznałaś jakieś osoby.
Lola:
Pewnie, mieszka tu moja przyjaciółka Oyku, pamiętasz ją ?
Nikolas:
No pewnie, że ją pamiętam.
Lola:
Mam jeszcze 2 znajomych...
Nikolas:
No to super. A jak praca ?
Lola:
Świetnie, później poznasz mojego ughh szefa ??? Już nie może się doczekać tego spotkania, tyle jemu opowiedziałam o tobie
Nikolas:
Dobrze to później pójdziemy do Ciebie ale teraz musimy porozmawiać...
Usiedliśmy na jednej z ławek gdzie było mniej osób.
Nikolas:
No więc musimy porozmawiać. Nie mogę tego przed tobą ukrywać. Powiem Ci tak dzisiaj czy tego chcesz czy nie muszę sprawdzić gdzie mieszkasz i kto jest twoim szefem w sensie jaki on jest, jeśli okaże się człowiekiem jakiego oczekuje albo mieszka w nieodpowiednim miejscu będziesz musiała znowu się przeprowadzić.
