CHAPTER 8: Kiss and Tell

26 0 0
                                    

<Lavender‘s POV>

“Mahilig ako mangsapak ng mga manyak na lalaki.” Sabi ko dun sa loko-lokong Klein na yun at bago pa siya makareact eh diniretso ko na ung kamao ko sa tiyan nya. HA! Akala niya ha! Magaling atang boksingero to! Bring it on, dumbass!!

Grabe ngayon ko lang naexperience ung ganun! Sobrang nanikip ung dibdib ko sa ginawa nya! Parang magkakaheart attack na ata ako nun eh! Ininvade nya ung private space ko!!!!! Pagkasuntok ko sa kanya, tumakbo na agad ako palabas ng kwarto. 

Natumba, natipalok, natumba, natipalok.

Wala na’kong pake! I have to get out of this hell! Wala na’kong pake kung sobrang haggard ng itsura ko at pinagtitinginan ako ng mga tao habang tumatakbo ako. I have to get out of this place. Ung personal space ko, sobrang ininvade na nung lalaking un! Too much physical contact.. Halos di na rin ako makahinga kanina, ung presence nya.. Sobrang overwhelming..

Hindi ko na alam kung saan-saang banda ng bahay na’ko sumusuot until finally, I made it to the living room. Maraming tao at pinagtinginan nila ako. Wala na’kong pake kung mukha na’kong haggard kakatakbo. Sa wakas ay nakabalik na rin ako sa garden at agad-agad akong lumapit kay Cadence.

“Canensh!” Tinawag ko sya. My voice was rough and hoarse to my own ears. Parang akong nakalunok ng buto ng santol, nabubulol na’ko dahil sobrang naiiyak na talaga ako. Ngayon lang ako nkaranas ng ganito sa tanang buhay ko. Swear. Parang naninilim na ung paningin ko tas halos hindi talaga ako makahinga!

“Lavender! Where have you been? Saka anong nangyari syo bakit ka namumutla?  You look ruined!”

“Cadence! Alis na tayo dito please!"”

“Why so sudden? Halos kakarating pa lang ntin. Tell me, what happened?”

"Basta uwi na tayo---"

*TING TING TING!*

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil biglang may sumulpot na lalaki sa gitna. May hawak syang wineglass at pinatunog nya un gamit ung hawak nyang tinidor. 

“The party officially begins!” Sabi nung lalaki tas naghiyawan ung mga tao dun sa party at tinaas ung mga hawak nilang wineglass. 

"Whooo!" The people cheered in unison. They shouted, whistled, and cheered. And ogether they say..

“Welcome back, SILVER KLEIN!”

I flinched at the sound of his name. >_______<

"Lavender," Cadence caught my attention, "I really need to return this phone call. Could you manage a few more minutes? Promise uuwi na tayo after neto."

"Ehh.. sige na nga..basta sandali ka lang tas babalik ka rin ha?"

"Of course, hindi kita iiwan dito noh. Osige, sandali lang talaga to." She kissed me on the cheeks then walked away.

Suddenly, I feel all alone and abadoned. And scared to death. Andito ako, napapalibutan ng maraming taong hindi ko kilala, nag-iisa ako.. Waaaah! :‘(

Umaatake na naman ung pagka-claustrophobic ko! Ung manyak na lalaking yun nakakainis! 

Maya-maya, bumukas ung pinto that leads to the garden. At naglabasan ang apat na lalaki. Ung first two na lumabas.. familiar ung face. Wait.. Sila nga! Sila ung kasama nung manyak na un nung una kaming nagkita sa mall! Tapos meron naman isang pretty girl na sumusunod dun sa isang guy. Hmm. Bat kaya? Baka girlfriend. Anyways, sumunod naman ung nakita kong guy kanina! Ung gwapo.. Shet ang gwapo nya pala talaga.. He looks like an angel.. Tapos for a moment, nagkatinginan kami!!! Haaay Cadence, sayang! Kung andito ka lang sana! And lastly, lumabas ang isang halimaw sa katauhan ng lalaking un na nagngangalang Silver Klein. Nakakainis! Nabibwisit ako sa pagmumukha nya arrrgh! Nagkatinginan kami for a moment, and he gave me his evil grin. Arrrrgggh!

The Heartstring GrapplersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon