CHAPTER 18: Today Was A Fairytale

29 0 1
                                    

"I am your fiancé." And he smiled his breathtaking smile.

#@&*#!!!! 

< Rated SPG: The author can’t type the words anymore because the number and variety of curses the main character just said is just too much. Thank you for your kind consideration. XD

Fiancé? FIANCÉ?

Joke ba yun?!

I should have known! I should have known na ung Silver Klein pala na yun ang fiancé ko! The clues are all laid out before me, why hadn't I pick them up? Shzt! Gusto nyo i-enumerate ko pa ang mga katangahan ko? Huh?! Oh ayan!

Nung nakaraang araw, sinabi ni Klein, ‘Sinasanay lang kita..‘

Sinabi nya yun kasi nga magiging mag-asawa na kami. Kaya pala confident sya sa mga pangmamanyak na ginagawa nya saken. And alam nya na pala before I know na kami ang ikakasal! That jerk! :/

Tapos kanina, kaya pala parang strikingly familiar saken ung Aurum & Argentum Corporation. I know that ang “Argentum“ ay ang latin root word ng Silver which is an element. Kaya nga “Ag“ ang abbreviation ng Silver eh. Syempre kay Silver Klein ipapangalan yun dahil pamilya nila ang may-ari ng kumpanya. Ewan ko lang kung bakit “Aurum“ which is the latin root word of the element Gold. Anyways.

Tapos, eto ngayon ko lang narealize. Siguro kaya ako kinuha akong tutor ni Klein eh para magkalapit kami kasi nga ikakasal na kami. It's too interconnected to be just a coincidence, right?

Nakakaasar! Bat ngayon ko lang narealize lahat ng to? The clues slowly fell into place like a jigsaw puzzle slowly becoming completed. Then I finally understood everything. I haven't seen it coming, and now it hit me like a rushing wave! Shet! Sa dinami-dami ng lalaki sa mundo, sino ba namang mag-aakalang ung mokong pa na yun na pinakakinaiinisan ko pa ang pakakasalan ko? I never thought in a million years na may possibility na sya ang magiging fiancé ko! Argggh! 

#&@*!!!

<Rated SPG: Again>

So here I am, stuck in the table with four other man. Si Papa, si Tito Victor (who insists to be called ‘Daddy‘), si Lolo Marcel, at tsaka si.. si.. basta kilala nyo na kung sino sya.

Eto, magkakasama kaming naglulunch ngayon. Ansasarap ng mga pagkain, pero somehow I didn't find the foods appetizing. In contrary, parang nasusuka pa nga ako.

"So Lavender, are you enjoying the food?" Biglang nagsalita si Tito Victor, pulling me out of trance.

"Uhm, opo. Masarap po." I tried to smile.

"Good. Kasi sabi saken ng Papa mo mahilig ako daw kumain." Under normal cirmcumstances, siguro matatawa pa ako sa sinabi ni Tto Victor. 

But I all said was, "Uhm, opo."

Ewan ko ba, hindi ako makapagfocus. Ang naiisip ko lang ay ung mga nangyari kanina. Naaawkwardan na rin akong tawagin pa syang Klein kasi parang ambastos na pakinggan, knowing na fiancé ko na sya. Pero parang di rin ako sanay kung Silver. Ewan. Which is which na lang haha. Pero itatry ko pa rin ung Silver. I know kailangan magkaroon ng adjusments eh. :( 

Eto pa, nakita ko pa nun si Silver-slash-Klein na naglalakad ppnta saken. At first, I was flipped. He looked so damn hot in tux, his hands on his pocket. Hindi ko mapigilan ung sarili kong mapatitig sa kanya. Buti na lang hindi nya napansin yun.

Shet bakit may mga ganung thoughts ung utak ko?

No, no, no. T________T

"Lavender? Lavender?" Hindi ko namalayan na nakatunganga na naman pala ako dun na mukhang tanga. Kanina pa pala ako kinakausap ni Tito Victor.

The Heartstring GrapplersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon