After ng lunch kanina, sinabihan ko si Cadence kung pwedeng sabay na kaming umuwi kasi may ikekwento pa ako sa kanya. Oo, wala akong balak tutoran si Klein ngayon dahil sobrang bad mood talaga ako. Anyways, sabi naman ni Cadence, pumunta na lang daw ako sa bahay nila at dun na kami magkwentuhan.
So eto after ng class ko, lumabas na agad ako ng room kasi susunduin ko pa si Cadence sa room nya. Kaso pag labas ko may naghihintay pala saken. Ayun, nakasandal sa pader, hands on his pocket. For a moment, I thought he looked handsome----Shemay naman, ano ba tong mga naiisip ko? Kadardar naman yech!
"Hey, Lavender."
"Hindi ako makakapagtutor ngayon, may pupuntahan ako." Okay, medyo naguguilty ako kasi hindi ko ginagampanan ung responsibility ko. Binabayaran ako ng lolo nya for this pero kasi.. naiinis talaga ako ngayon sa kanya eh. Alam kong unreasonable yun, pero ayoko talaga eh. Not now.
"I know."
Nagulat ako sa sinabi nya. "Alam mo?!"
"Uhm, I overheard your conversation with my cousin a while ago." Wow. Great. Just great.
But he quickly added, "But it's fine with me. I just, uhm.. I wanna say sorry about awhile ago----" He looked so shy. Siguro sobrang sakit para sa ego nya ang humingi ng tawad. Tssssssssss.
"Ok lang yun, wala naman saken yun. Hindi naman ako affected." I said bitterly.
"W-What? Y-You're not affected?" Parang naguluhan ung itsura nya, "What the hell is you're problem? Ano bang klaseng babae ka, bat ang manhid-manhid mo?"
I was dumbfounded. AGAIN. Pangalawang beses na tong may nanghahamak saken ng ganito ah. Sa sobrang inis ko, naitulak ko tuloy sya ng malakas.
"Sino ka para sabihan ako ng ganyan? Ano bang nagawa ko sayo!? Ha! Ano?!"
"So ngayon ako pa ang mali? What the hell?"
"Eh alangan namang ako? Pupunta-punta ka dito para magsorry tas aawayin mo lang din ako? Ang gulo mo!" Tas tinalikuran ko na sya. Ewan ko ba kung bat nangyayari to. San ba nagsimula to? Haaay ewan. Ampotek. Asan na ba si Cadence? Kailangan ko na syang makausap, I'm sure sya lang makakapagpagaan ng loob ko eh.
"Lavender! Over here!" Paglingon, niyakap agad ako ni Cadence. She must have sensed na may problema ako at nag-aalala sya. Ngayon, khit papano gumagaan na nga ang loob ko.
"Cadence." I gave her a small smile.
"Let's go? Seems like we have a lot of talking to do." She said knowingly.
"True." I sighed, "Tara na."
Pagkadating kami sa bahay nila Cadence, dumiretso agad kami sa kwarto.
"Aright, spill." She said pagkalapag nya ng bag nya sa kama. Nilapag ko na rin ung bag ko. After deciding na walang ring mangyayari pag nagpaligoy-ligoy pa ako, I took a deep breath and started.
"Cadence, kilala ko na kung sino ung fiancé ko." I waited for her reaction.
No reaction.
"Si Silver."
No reaction pa rin.
"As in ung pinsan mo."
No reaction talaga. O_____O
Then it dawned upon me.
"Alam mo na?!" Shet naalala ko na ung dapat kaninang-kanina ko pa tinanong kay Cadence. Tungkol nga pala dito yun.
"Yes." She quietly said.
"Kailan pa? Pano? San? Bakit?" Andami kong tanong. Parang naguluhan ulit ako sa mga pangyayari.
BINABASA MO ANG
The Heartstring Grapplers
Roman d'amourWhat if one day, you discovered na magpapakasal ka na pala? Pano na lang ang True Love? Yan ang napakalaking problema ngayon sa love story ni Lavender Lagdameo. Ano ang kahihinatnan ng buhay niya pag nadiskubre nya na kung sino at ano ba talagang kl...
