I'm The Little Evil Man's Son

(7)

I pack up my things. Nakabox na lahat ng kailangan ko dalhin and nag iwan ng kakaunting gamit na di ko naman kailangan. Umiiyak sa gilid ng pinto si eomma at masama ang loob sa akin. Never ko sya binigyan ng magandang explanation.

"Eomma...stop crying i'm not gonna die. Lilipat lang ako okay? I'll visit often." Lumapit ako sa kanya at niyakap.

"Bakit ka ba kasi lilipat! Ikaw na bata ka talaga!" Pinagpapapalo ako ni eomma.

"Eomma naman."

"Sue. Let our son go live where he wants. Magkakapamilya rin yan." Nagpaalam na ako sa kanila habang kinakarga ko na ang mga box sa sasakyan ko. Nakita ko na nakatingin sakin si yoo min mula sa sala.

Hayaan mo na sya suwoo. Di to maayos kung di kayo magkakaroon ng space.

"Yeah eomma appa, see you later." Hinalikan ko sa noo si eomma at umalis na. Kailangan ko pa dumaan sa hardware store. I need some paint. I notice na may gusto akong ibang kulay para sa kwarto ko.

I wanted it dark blue? Yeah i think it suits me.

Pagkadating ko sa mall, sana wala na ako makita pang kakilala ko para mabilis na ako makapunta sa condo ko, pumunta ako sa hardware store at namili ng shades ng dark blue.

Kinuha ko yung malaking container at nagbayad na sa may counter. Sumakay na ako sa sasakyan ko at umalis na.

------------------------------------------------------

Nahirapan akong mag akyat ng boxes ko. Di ko narealize na madami pala talaga akong gamit. Since nagtatrabaho na ako, malamang dadami to.

I sighed, and drop the last box sa loob ng condo ko. Nakabukas pa yung pinto. Ang init dito, ngayon ko lang narealize. Mamaya na lang ako mag aayos. Hinubad ko ang shirt ko bago isara ang pinto. Di ko na kaya.

(A/N: my imagination getting the best of me. Iniimagine ko nakita ko na abs ni inseong HAHAHAHAHA)

Pero may nahagip ang mata ko, sa tapat ng condo ko, nanlaki ang mata nya sa gulat, shempre ako din kasi di ko akalain na dito din sya.

Destiny playing its own game.

"H-hi. Dito ka din pala. Di ko alam." Ngumiti ako at feeling ko awkward smile ko to. Nagkamot pa ako ng batok bago nya takpan ang mata nya saka ko narealize na naghubad pala ako.

"A-ay sorry!" Sinuot ko agad shirt ko.

"H-hindi. Okay lang...uhm ikaw pala yung bagong lipat dyan. Kung may kailangan ka andito lang ako sa tapat. Sige, welcome." Papasok na sana sya pero pinigilan ko sya.

"Well....i forgot to buy some foods...can i eat there?" Pabo suwoo.

"S-sige. I'll call you." I smiled sincerely for the last time at tinalikuran na si ayanna bago pumasok sa condo ko.

Nagsimula na ako mag unpack ng mga gamit ko. appa is able to buy what i need here, fully furnished na. Just my presence na lang ang kailangan. Sadly no food. Kaya nga ako makikikain kay ayanna.

Binuksan ko na yung lata ng pintura. Di ko alam ang gagawin ko di naman ako marunong eh. I'll ask ayanna na lang. Ngayon lang ako magiging mabait kasi may kailangan ako.

But i'm happy na makikita ko sya araw araw kasi malapit ako sa kanya.

Maya maya may nagdoorbell. Baka si ayanna na yun. Pagkabukas ko, sya nga at niyaya na ako sa loob ng condo nya.

Pagkapasok ko dun, maayos. Di naman maliit pero tama lang sa kanya.

"Uhm, ikaw lang dito?" Wala kasi ako napansin na tao bukod sa kanya.

"Yes, i wanted to be far from them. Simula kasi nung naaksidente tayo sobrang humigpit si papa tapos parang laging takot si mama, yung mga kuya ko sobra makabantay kaya nasakal ako at eto ako ngayon. Yoo min helped me to live on my own. Without my family's support. Kaya nagtatrabaho ako para mabayaran sya." Sinasabi nya yun habang papunta kami sa dinning table nya at umuupo.

So they think na kasalanan ko? Yun kasi ang labas sa akin. Di naman ako ang nagdadrive eh, yung taxi driver. Bakit sa akin ang sisi?

"Let's not talk about it for now. Gusto ko iwelcome mo ako as your neighbor. Let's put aside the past, will you? Tyaka ngayon lang ako babait as your boss lubusin mo na." Tumawa ako ng kaunti at ganun din sya.

We talked alot, about kung ano nangyari sa past namin without mentioning what happened to us. During our college, our first jobs and everything.

Medyo nainis lang ako sa mga nagtatangkang manligaw sa kanya. Pero manahimik ka suwoo, wag ngayon past na nga yun eh.

"Well, one time i was late because of yoo min. We drank too much that time kaya ang sakit talaga ng ulo ko. Di ako makapag focus buong klase, i end up throwing up again sa classroom. Ngumiti na lang ako sa mga kaklase ko pagkatapos." I saw ayanna's face, disgusted.

"Eww suwoo it's not you. Tyaka, umiinom ka?! Suwoo kelan ka natuto nun ha?!" Sumimangot ako.

"It's part of being a college student! You will learn everything!" Depensa ko sa kanya. Umiling iling sya.

"Suwoo drinking is-"

"Ayanna, i'm growing up too, and sa loob ng five years many things change.." natahimik kaming dalawa.

I said not to mention anything regarding to US in the past. Tumayo sya at nagsimula na magligpit ng pinagkainan namin.

"I'll help you." Nag ligpit na din ako.

"Suwoo, you don't know any household chores. Ako na. Just sit there." Pagtanggi nya.

"Hindi, tulungan na kita, nakakahiya."

"No suwoo, ako na"

"Ayanna-" sabay naming nahawakan ang baso. Parang nakaholding hands kami.

"Ah sige ikaw na" iniwas ko ang kamay ko at umupo sa inupuan ko kanina.

Habang hinahantay ko sya matapos maghugas, tumingin ako ng mga pictures na nakasabit sa wall nya.

I felt an ache in my chest. Naninikip. Nasasaktan. All those pictures are composed of yoo min and her.

Kaya pala noon...noon laging umaalis ng bahay yoo min.. not because of da yen, matagal na silang wala, itong si ayanna pala ang pinupuntahan.

Laging syang nagmamadali umalis every morning, lalo na pag nakainom kami.

A tear escaped in my right eye. Agad ko to pinunasan but lalo lang lumabas. Hanggang kelan ko to titiisin?

"Oh, suwoo.." humarap ako kay ayanna na nakangiti. Sige suwoo, mukha ka nang tanga. Kung nakakain lang ang katangahan busog na busog ka na.

"T-tapos ka na ba? Magpapatulong sana ako sayo kaso wag na lang. Bukas na lang siguro, alis na ako salamat sa pagkain." Nilagpasan ko sya at nagmamadali nang umalis kasi di ko na kaya pang ihold tong luha ko.

"Teka suwoo" nakaharap na ako sa pinto ko. Di ko sya makuhang lingunin.

"H-hinde. Ha-ha. Ambakla ko, okay lang ayanna. Okay lang. Bukas na lang." Binuksan ko ang pinto ko at sinara agad.

Suwoo, tama na. Stop torturing yourself. Stop na suwoo.

I wanted this pain to stop. Humiwalay nga ako ng bahay kay yoo min tapos ito si ayanna nilalapit sakin ng destiny. Bwisit.

I wanted to move on but i can't. Ayanna still have my heart. Do i still have that piece of her heart? Or kay yoo min na lahat?