365 fleva days

8 Januari

Ik ging vandaag beginnen aan iets dat ik al heel lang wilde, een boek schrijven. Meestal moet je daar inspiratie voor hebben maar ik ga het anders doen. Mijn boek zal namelijk gaan over twee beste vrienden die niet aan elkaar toegeven wat ze voor elkaar voelen. Oftewel ik ging schrijven over Wolfs en mij. Ik besloot onze namen te gebruiken, Wolfs zal het wel willen lezen maar tegen de tijd dat ik bij het stuk ben dat wij closer worden heb ik hopelijk mijn gevoelens al aan hem opgebiecht. 'Eef wat wil je vandaag gaan doen?' Vraagt Wolfs me. 'Ik ga beginnen aan een boek schrijven, dat wilde ik al zolang doen.' Vertel ik hem mijn plan. 'Op de laptop want dan kan je hier in de bank komen liggen dan pak ik een kussen en een deken voor je.' Stelde hij voor. Ik knikte waarna hij de trap op liep. Wolfs had gelijk als ik het op de laptop deed was het veel makkelijker. Ik pakte mij laptop uit de kast en ga terug in de bank liggen. Ook Wolfs is al naar beneden gekomen en legt het kussen achter mijn rug. 'Kun je even de laptop optillen Eef?' Kijkt hij me vragend aan. Een knikje is genoeg waarna ik de laptop omhoog houdt zodat hij de deken over me heen kan leggen. 'Heb je al een titel?' Vraagt hij geïnteresseerd. 'Ingewikkelde liefde' kijk ik hem twijfelend aan. 'En waar gaat het over?' Deze vraag had ik natuurlijk kunnen verwachten. 'Twee beste vrienden die elkaar de liefde niet durven te verklaren.' Ik zie hoe hij licht begint te blozen. 'Wil je even wat drinken voor me pakken?' Vraag ik hem om uit de ongemakkelijke situatie te komen. Het was dan ook ongemakkelijk stil en daar wilde ik een einde aan maken. Ik begon te typen waarna de woorden zich een voor een op mijn scherm plaatsten. Het ging sneller dan verwacht. Ik kon zo doortypen zonder te bedenken wat er nu in zou komen, als ik het van te voren al bedacht had en nu uitwerkte. 'En gaat het een beetje' kwam Wolfs achter me staan en masseerde mijn schouders. 'Jaa, masseer maar verder' kijk ik hem met een grijns aan. 'Spierpijn? Je bent namelijk al anderhalf uur aan het typen wil je je benen niet strekken ofzo?' Ik schudde mijn hoofd. 'Nu heb ik inspiratie het eerste hoofdstuk is bijna af' zeg ik waardoor hij me verbaasd aankijkt. 'Wat?' Vraag ik niet begrijpend. 'Dat je zo snel schrijft sommige schrijvers doen jaren over een boek' verklaarde hij zijn verbaasde blik. 'Jaa maar ik haal mijn inspiratie ergens vandaan' leg ik hem uit zonder te vertellen dat het over ons gaat. 'Mag ik het lezen?' Ik kon nu moeilijk weigeren dus liet het hem maar lezen. 'Begint al goed! Leuk dat je ons als personages gebruikt hebt.' Stiekem hoopte ik dat hij het zou snappen. Of hij deed het niet en had niks door, of hij deed alsof zodat we niet de situatie van daarstraks opnieuw zouden krijgen. 'Ik ga zo wat lekkers voor je maken dan kan je gewoon verder schrijven goed?' Kijkt hij me vragend aan. 'Jaa is goed!' Zeg ik waarna ik weer begin te typen. Ik voel hoe Wolfs nog even mijn schouders masseert en daarna doorloopt naar de keuken. Hij is echt zo lief voor me! Al snel zit ik weer helemaal in mijn verhaal.

'Eef ik heb bami!' Komt Wolfs de kamer ingelopen. De helemaal was ik al bezig geweest met mijn boek. Een paar keer ben ik opgestaan om even naar de wc te gaan. Voor eten en drinken hoefde ik niet uit de bank te komen want Wolfs zorgde ervoor dat als mijn drinken op was het weer bijgevuld werd en als ik wat te eten wilde dat het zo weer bij me stond. 'Oeeh Jaa bami' zette ik de laptop op tafel en kwam met een grote glimlach naar de keuken toe. 'Ooh nu heb ik de tafel niet gedekt' kijk ik hem schuldig aan. 'Gelukkig heb ik dat gedaan, ik zag al dat je zo ik je boek opging.' Zei Wolfs. Ik schonk hem een dankbare glimlach en schoof aan tafel. Beide schepte we ons bord vol.

'Eet smakelijk wolfs'

'Eet smakelijk Eef'