365 fleva days

21 januari

'Station Amsterdam, Station Amsterdam' galmde er door de speakers van de trein. 'Flo, Floris we zijn er' schudde ik hem zacht heen en weer. 'Hmm wat?' knipperde hij. 'We zijn in je geboortestad, kom je nog of durf je niet meer?' keek ik hem met een grijns aan. 'Tuurlijk durf ik nog wel. En we zijn hier niet om mijn oud collega's te bezoeken maar voor iets heel anders.' Samen stapte we de trein uit. 'Gelukkig is het goed weer anders zou het echt sonde zijn' keek ik om me heen. Ik was nog nooit in Amsterdam geweest, zelfs nog nooit buiten Limburg. 'Zullen we eerst een broodje gaan eten Eef het is half één en ik heb best wel honger.' 'Jaa is goed ik heb alleen geen idee waar.' Een glimlach kwam op zijn gezicht. 'Zullen we gaan lunchen in het lunchcafé waar ik vroeger als student altijd ging lunchen?' stelde Wolfs voor. 'Hmm jaa goed idee laat me onderweg maar wat meer plekjes zien we hebben toch nog twee uur voordat we er moeten zijn.' Een helikoptervlucht boven Amsterdam stond vandaag op het programma. Wolfs had het gisterenavond voorgesteld en ik was het er mee eens. Met dit mooie weer en de sneeuw die er lag zag het er vast en zeker prachtig uit van boven. Samen liepen we naar Wolfs zijn oude lunchcafé. 'Is het hier?' keek ik hem vragend aan. 'Jaa is dat raar dan?' lachte hij omdat ik zo verbaasd was. 'Nou het lijkt een vrij nieuw gebouw en jij bent toch al dertig jaar afgestudeerd' legde ik hem mijn verbaasde reactie uit. We wisten allebei dat hij al wat ouder aan het worden was. 'Het is een paar jaar geleden volledig opgeknapt en nieuwe eigenaren maar nog wel dezelfde naam en het cafétje.' 'Aahjaa dat verklaart al een hoop' zei ik lachend. 'jaja wijsneus kom nou maar naar binnen dan kan ik straks nog mijn oude huis laten zien' Hield hij de deur voor me open zodat ik naar binnen kon lopen.

'Zo Eef ben je er klaar voor?' liepen Wolfs en ik achter de piloot aan. 'Jaa tuurlijk!' ik had er zo verschrikkelijk veel zin in. 'Nou kom op dan' hield hij me met het instappen in het vliegtuigje. Een ervaren piloot zou het vliegtuig besturen want dat ging me net iets te ver om Wolfs het vliegtuig te laten besturen terwijl hij dat nog nooit gedaan heeft. 'Zitten jullie goed?' vroeg de piloot. 'Jaa hoor!' zei ik enthousiast. 'Mooi dan mogen jullie deze opzetten' hij overhandigde ons twee soort van koptelefoons. Toen we ze opgezet hadden stegen we eindelijk op. Het was werkelijk prachtig. We vlogen niet te hoog zodat we niet boven de wolken terecht kwamen. 'Kijk is Eef daar woonde ik' Wees Wolfs een kleine wijk aan. Ik keek door het raampje. Vanaf boven was het een mooie buurt waar hij gewoond had. 'Dat je dat achtergelaten hebt voor Maastricht' verbaasde het mij. 'Maastricht is veel mooier, en dan had ik mijn beste vriendin en werkpartner niet ontmoet' grijnsde hij. 'Ik ben ook blij dat ik jou heb leren kennen hoor' lachte ik. 'Jaa dat merkte ik vooral in het begin' lachte Wolfs mee. 'Jaja dat heb je nou al vaak genoeg gezegd en ik heb me er oprecht schuldig over gevoeld hoor' zuchtte ik. 'Dat weet ik ook wel, en alles is goed gekomen toch' voorzichtig tilde hij me op zijn schoot en sloeg zijn armen om me heen. Hoewel je normaal niet zo zit als vrienden genoot ik er toch ontzettend van. Samen genoten we van het adembenemende uitzicht van bovenaf van Amsterdam. Het was dan wel Amsterdam, een stad waar Wolfs een niet zo'n leuk verleden mee heeft, maar het was met sneeuw van boven echt prachtig. 'Is er toch nog wat mooi aan Amsterdam' hoorde ik Wolfs zeggen. Natuurlijk had ik ook voor Maastricht kunnen kiezen maar een andere stad leek me wel mooi. En ondanks dat Amsterdam niet zo mooi is als Maastricht vind ik het toch prachtig om te zien. 'Maar geen enkele stad kan tippen aan ons mooie Maastricht' zei hij erachteraan. 'En zo is het!' lachte ik.