365 fleva days

9 Februari

'Goedemorgen Floris' kwam ik zijn kamer ingelopen. De gordijnen schoof ik open waardoor er gelijk een grote zonnestraal zijn kamer inkwam. 'Hmm Eef moet dit zo vroeg' kreunde hij zacht. 'Floris Wolfs het is elf uur, je kan zo gaan douchen. Ik ga verder aan mijn boek en ga op m'n bed schrijven maar Mechels belde dat je even moest komen.' Verschrikt kwam hij omhoog. 'Mechels?' 'Jaa ze zitten met een zaak die jij al eerder hebt gedaan of je even wilde komen helpen' legde ik het uit. 'Dan ga ik maar eens douchen dan' zei hij terwijl hij moeizaam opstond. 'Laat je het even horen als je weg gaat? Anders loop ik straks door het huis te roepen terwijl je er helemaal niet bent, en als je niet mee luncht laat dat ook even weten goed?' Hij knikte en liep met zijn spullen de badkamer in. Ik liep naar mijn eigen kamer en plofte daar op mijn bed. Ik pakte de laptop onder mijn bed vandaag en legde hem aan de lader. Anders zou ik zometeen zo verdiept zitten in het boek en dan valt de laptop ineens uit zonder dat er iets opgeslagen was. Hoofdstuk vijf daar was ik geëindigd. Ik besloot te gaan schrijven over een paar activiteiten die we gedaan hadden, hierdoor zou je ook meer de band tussen Wolfs en mij kunnen gaan begrijpen. Stel dat mijn boek ooit uitgegeven wordt hoop ik dat mensen die ons niet kennen het ook lezen. En die mensen weten helemaal niks over de goede band van mij en Wolfs dus vind ik dat, dat er wel ingezet moet worden. De eerste activiteit die ik beschreef was het quad rijden, een activiteit met vrienden kon wel in het boek komen vond ik. Uit eindelijk kwam ik bij hoofdstuk zeven aan. Daar ging ik het hebben over mijn Cupido actie met Romeo en Esmee. Ik schreef in het hoofdstuk dat ik niet kon begrijpen hoe het mij wel lukte om hen twee de liefde aan elkaar te laten verklaren maar waarom het bij mij en Wolfs niet wilde lukken geen idee. Ik hoopte dat ik nog in dit boek zou kunnen schrijven hoe Wolfs en ik bij elkaar kwamen. Ik bedoel, dat zou toch prachtig zijn. Hoe je langzaam aan verder leest in een boek en dan leest hoe twee beste vrienden uiteindelijk na lange tijd hun liefde aan elkaar verklaren. Vroeger, toen Frank nog leefde zag mijn idee voor later er als volgt uit; man, kinderen en een geweldige baan. Voor kinderen ben ik nu helaas te laat. Die geweldige baan heb ik nog steeds. Maar wat die man betreft was Frank dit nooit. Kwam dit omdat ik stiekem een oogje had op Wolfs. Als ik nou mijn gevoelens aan hem blootleg dan is dit nog mogelijk. Mijn vingers vlogen over het toetsenbord terwijl ik met mijn ogen alles volgde. Ik vond het leuk om te schrijven maar om hier mijn beroep van smaakt te hebben? Nee gelukkig had ik voor recherche gekozen. Dit boek schrijven is mijn levenservaring schrijven. De levenservaring van mij en Wolfs. Dat is waar dit hele boek om draait. En al zeg in het zelf, en dan wil ik niet opscheppen, vind ik het een prachtig boek. 'Eef ik ben thuis, en ik heb lunch!' Hoorde ik hem roepen. Thuis? Ik had niet eens gehoord dat hij riep dat hij weg was. 'Ik kom!' Ik sloeg hoofdstuk zeven op en sloot mijn laptop af. Ik borg hem weer op onder mijn bed en trok de stekker uit het stopcontact. Vervolgens liep ik de trap af naar beneden om Wolfs te begroeten.