5 Maart

210 18 2
                                    

We hadden net een treinreis achter de rug gehad. We zouden vandaag naar Amsterdam gaan. Wolfs wilde namelijk dat ik zijn ouders een leerde kennen. 'We wonen nu al tien jaar samen maar nog nooit heb je mijn ouders ontmoet' had Wolfs gezegd. Het besluit was daarom ook snel gemaakt dat we vandaag hierheen zouden gaan. We kwamen voor een deur te staan van een rijtjeshuis. Wolfs belde aan terwijl ik een beetje stond te trillen. Niet veel later werd de deur opengedaan en een wat oudere man kwam te voorschijn. 'Floris, jongen wat is dat lang geleden!' Zei hij blij en knuffelde Wolfs. 'Pap, dit is Eva, Eva dit is mijn vader' stelde Wolfs ons aan elkaar voor. 'Aah Eva over jou heb ik al heel veel gehoord, altijd als we Floris aan de telefoon hebben heeft hij het altijd over jou. Hij is altijd positief hoor dus maar je daar maar niet druk om' zei hij en gaf me een hand. Ik glimlachte naar hem en samen met Wolfs volgde ik hem naar de woonkamer. Er zat een vrouw op de bank, waarschijnlijk zijn moeder. 'Mam dit is Eva.' Liet Wolfs door deze woorden mijn vermoeden bevestigen. Ik maakte kennis met zijn moeder waarna ze vroeg wat we wilde drinken. 'Maar Eva ben jij nou Floris zijn vriendin?' Keek zijn vader vragend naar ons. 'Want ik zou binnenkort toch wel eens een kleinkind willen' vervolgde hij. 'Ehm nee ik ben niet zijn vriendin.' 'Pap als ik een relatie met Eva krijg kunnen we geen kindje krijgen' zei Floris zachtjes. 'Ooh waarom niet dan?' Kwam zijn moeder vragend de woonkamer in. Ik slikte even maar vond toen de moed om het te vertellen. 'Ik heb nog maar minder dan een jaartje te leven. Als we al wat krijgen zouden we gelijk aan de slag moeten gaan voordat ik zwanger zou zijn. Maar misschien als Floris iemand anders als vriendin vind dat u wel nog een kleinkind krijgt' probeerde ik ze wat op te beuren. Omdat ik dood ga zouden hun geen kleinkind krijgen dat vond ik best sneu. 'Zelfs als Eva dood is wil ik geen vriendin. Eva is en blijft de belangrijkste persoon in mijn leven en daar kan niemand iets aan veranderen. Hoe hard iedereen ook zegt dat ik een vriendin moet zoeken, zelfs al zegt Eva dat doe ik dat niet. Eva is mijn beste maatje en de enige die ik nodig heb' zowel zijn moeder als ik zaten met tranen in onze ogen. Ik viel in Floris armen die me zachtjes suste. 'Ik heb dit nog nooit zo van Floris gehoord, ik weet niet wat je met hem gedaan hebt Eva maar je hebt hem echt laten veranderen. En dat dan nog wel in positieve zin. Niet te geloven dat onze zoon dit nu zegt' snikte zijn moeder. 'Floris is echt heel lief hoor maar soms is hij een beetje té overbezorgd en dat hoeft dan net weer niet van mij' lachte ik. 'Maar zijn jullie dan nu gewoon aan het werk?' Keek zijn vader ins vragend aan. 'Nee, we hebben een Bucket-list opgesteld en die gaan we helemaal afvinken want we gaan alles doen heb ik Eva beloofd. Ik heb jaren lang gespaard en ik vond dit heel mooi om mijn geld aan uit te geven' legde Floris uit. 'Je hebt een goede aan Eva' zei zijn moeder met een glimlach op haar gezicht. 'Dat weet ik en daar ben ik al maar wat trots op' zei Floris met een grote glimlach op zijn gezicht.

Ik heb ook weer een nieuw kort verhaaltje geplaatstst. Hij staat in het verhaal 'korte Fleva verhaaltjes'

365 fleva daysWhere stories live. Discover now