365 fleva days

11 Maart

Oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Ik was al heel de tijd bezig om een lied te leren spelen op de piano. Wolfs snapte niet waarom ik ineens een hele ochtend op een piano zat te spelen. We hadden sinds kort een piano in huis omdat Wolfs zijn ouders naar Maastricht verhuizen zodat ze dichter bij hun zoon zouden wonen. We hadden aangeboden om hier spullen weg te zetten aangezien het bij ons super groot is. Een van die dingen was dus een piano. Hij had alleen niet door dat ik zíjn lievelingsliedje probeerde te spelen. Ik wilde het voor hem spelen als een soort serenade. 'Eva, ik ben boodschappen doen. Ik weet dat je daar een hekel aan hebt dus blijf maar lekker thuis, ga er maar van uit dat het ongeveer een uurtje duurt. Het zijn de week boodschappen en het is zaterdag' riep Wolfs vanaf boven. 'Jaa is goed!' riep ik terug. Natuurlijk was het goed dat hij even weg ging. Zo kon ik tenminste het hele lied oefenen zonder dat hij doorhad dat het zijn lievelingsliedje is. Toen de deur dichtviel boven begon ik gelijk met het hele lied te oefenen.

Een uur later schrok ik op van Wolfs die ineens naast me stond. 'Hmm ik herken dat lied ergens van' hoorde ik hem zeggen. 'Maar ik ga even in bad, ik heb alle boodschappen opgeruimd' zei hij en liep de trap op. Ik stopte met piano spelen en haalde kaarsjes uit de kast. Een aansteker werd nog uit een laatje getoverd en de kaarsjes werden verspreid over de piano. Met de aansteker werden ze allemaal aangestoken. Ik deed het licht uit waardoor de kamer alleen nog maar verlicht werd door de kaarsjes. Het zag er eigenlijk best wel romantisch uit voor een vriend maar het is wel een speciale serenade aan hem. Snel oefende ik nog een keer het nummer. Alles zat in mijn hoofd en ik wist precies hoe ik het moest gaan spelen. Het duurde alleen wel veel langer dan normaal voordat Wolfs naar beneden kwam. Ik besloot dan ook even pols hoogte te gaan nemen en liep naar boven de trap op. Boven aangekomen hoorde ik nog helemaal niks. Voorzichtig deed ik de deurklink van de badkamer naar beneden en merkte dat de deur niet op slot was. 'Wolfs' zei ik voorzichtig in de hoop dat hij reageerde. Stel dat ik zo naar binnen loop en hij staat daar naakt. Dan kan ik mijn verassing voor hem wel vergeten want dan ontlopen we elkaar van de ongemakkelijkheid. Langzaam liep ik naar binnen toe en zag dat hij nog in bad lag, met gesloten ogen. Hij lag dus gewoon te slapen. Ik liep naar hem toe en schudde hem heen en weer. 'Hmm Eef wat doe jij nou hier' humde hij zacht. 'Je was in slaap gevallen in bad, kom je eruit ik heb beneden iets heel leuks' zei ik terwijl hij wat beter wakker werd. 'Geef me vijf minuutjes' zei hij waarna ik de badkamer verliet.

Eindelijk kwam hij dan naar beneden. 'Een mooie serenade voor jou, je lievelingslied akoestisch op de piano' zei ik en begon het te spelen. Door de zenuwen trilde mijn vingers een beetje maar ik wist foutloos het nummer te spelen. Was die hele dag oefenen toch nog ergens goed voor geweest. Met een adembenemende blik zat Wolfs te kijken. Toen het klaar was keek ik hem een beetje gespannen aan. 'Wow dat was echt super mooi Eef, jij mag vaker piano spelen echt heel leuk' vond hij het gelukkig ook heel leuk. 'Jij moet alleen nog heel even wachten' zei hij. Nieuwsgierig keek ik hem aan. Een antwoord zou ik alleen niet kunnen verwachten waar ik alleen maar nieuwsgieriger van werd. Ik heb echt een hekel aan verassingen.