365 fleva days

17 Maart

Een uitgebreide lunch stond verdeeld in een grote ruimte. Mensen stonden in een lange rij om eten te kunnen pakken. 'Zullen we eerst een tafeltje zoeken en daarna om de beurt wat eten pakken anders zijn we de tafel kwijt' zei ik terwijl ik al op een tafeltje afliep. Het was echt super druk en ik kon met moeite een tweepersoonstafeltje vinden. Ik ging dan ook gelijk aan het tafeltje zitten toen ik erbij aangekomen was voordat andere mensen konden gaan zitten. 'Wil je sinaasappelsap? Ze hebben hier volgens mij geen chocomelk' zei Wolfs terwijl hij eigenlijk het antwoord al wist. Ik knikte waarna hij wegliep. Het was al aardig druk in de eetzaal geworden en je kon merken dat Wolfs en ik net op tijd waren voor een tafeltje. Het duurde best lang voordat Wolfs terugkwam. Tot mijn verbazing kwam hij met een glas sinaasappelsap terug en een kom. Zou hij iets van koffie hebben? 'Ik zag ineens oplosbaar cacaopoeder liggen. Ik weet niet of het net zo lekker is als in Maastricht maar ik heb tenminste chocomelk voor je weten te regelen' zette hij de mok voor me weg waar ik meteen een slok van nam. 'Hij is goedgekeurd hoor' lachte ik omdat Wolfs afwachtend keek op een antwoord. De chocomelk kon er best mee door. 'Ik ga eten halen' zei ik waarna ik opstond. Wolfs bleef zitten terwijl ik om eten ging. Waarschijnlijk zou mijn eten zo dadelijk koud worden aangezien ik op hem moet wachten. Daarom kwam ik ook op het idee om niet een maar twee borden te pakken. Ik weet namelijk precies wat Wolfs wel of niet zou nemen. Ik liep voorbij allerlei soorten eten. Voor mij pakte ik meer simpele dingen zoals broodjes. Voor Wolfs waren het meer wat culinaire dingen. Toen ik even naar Wolfs keek zag ik dat hij ongeduldig zat te kijken. Gelukkig voor hem was ik klaar en liep met twee borden richting ons tafeltje. 'Zo jij bent van plan veel te gaan eten. Je kan ook twee keer lopen he dan ben je allebei de keren veel sneller klaar' zei Wolfs terwijl hij helemaal niet doorhad dat een van de borden voor hem was. Ik zette een bord voor zijn neus weg terwijl hij uitvoerig bekeek wat er allemaal op lag. 'Denk je nou echt dat ik zulke culinaire dingen ga eten?' zei ik met een grijns op mijn gezicht omdat het nu eindelijk bij hem leek te gaan dagen. 'Dit bord is voor mij, nietwaar?' keek hij me vragend aan. 'Ja helemaal van jou. Ik zag je namelijk al ongeduldig kijken en als je net zo lang in de rij moest staan als mij dan was je nu echt nog lang niet klaar en nu kunnen we allebei gelijk eten zonder dat het eten van een van ons koud is. En ik weet natuurlijk precies wat je allemaal lekker vind' grijnsde ik. 'Ja, het verbaasd me eigenlijk zelfs dat je zó goed weet wat ik lekker vind. Tuurlijk wist ik wel dat je wel een aantal dingen wist maar zoveel' was hij er nog altijd verbaasd over dat ik precies op zijn bord had gelegd wat hij zelf ook wilde gaan pakken. Al had hij niet gezien wat er voor de rest allemaal lag natuurlijk. 'Je mag wel iedere ochtend en middag voor mij om eten lopen' zag hij zijn eigen idee best wel goed zitten. 'Ik heb een betere deal. Om de dag neemt de een voor de ander ontbijt en lunch mee. Dat is meestal het zelfde avondeten is vaak anders daar moeten we zelf voor gaan kijken' stelde ik mijn idee voor. Ik zag Wolfs goedkeurend knikken. 'Dat vind ik een goede deal.' We wensten elkaar smakelijk eten en begonnen te eten van deze heerlijke maaltijd. Deze vakantie op dit cruiseschip ging sowieso een geweldige vakantie worden!