4 Maart

212 18 0
                                    

Heel de keuken stond onderste boven. Ik har Wolfs gedwongen vandaag te werken. Hij had sinds begin dit jaar niet meer gewerkt en ik moest hem weg zien te krijgen zodat ik voor hem kan koken. Ik zou het vandaag gaan proberen want Wolfs verdient het ook wel eens. Al weet ik niet of het echt eetbaar gaat zijn wat ik maak maar waarschijnlijk kan Wolfs het wel appreciëren dat ik het geprobeerd heb. Mijn plan was om een simpele pasta te maken maar de slierten waren naar mijn mening veel te slap. Eindelijk hoorde ik van boven Wolfs thuiskomen. Het duurde alleen heel lang voordat hij beneden kwam. 'Wolfs!' Riep ik terwijl ik geen reactie kreeg. Nooit bij je eten weglopen zei Wolfs altijd maar misschien was er wat mis. 'Ik kom zo!' Riep Wolfs na een paar minuten terug. Het duurde even nadat Wolfs geroepen had voordat hij ook daadwerkelijk naar beneden kwam. Zijn haar was helemaal nat en hij had een joggingsbroek aan. 'Sorry het stond heel hard te regenen dus ik wilde zo snel mogelijk douchen' Verontschuldigde Wolfs zich terwijl hij niet eens op keek. 'Ooh maakt niet uit hoor' glimlachte ik waarna hij eindelijk op keek. 'Eva ben je wel helemaal lekker?' Keek hij me verbaasd aan al doorbrak er wel een glimlach op zijn gezicht. 'Jaa hoor helemaal. Ik weet niet of het eten gelukt is want de slierten zien er nogal slap uit maar ik hoop dat het een beetje te eten is' glimlachte ik nerveus. Ik wilde namelijk niet door de mand vallen al helemaal niet bij Wolfs. 'Ik vind het al heel wat dat je het geprobeerd hebt, waar heb ik dit aan te danken?' Hij kwam naast me staan en leunde tegen het aanrecht. 'Nou je kookt altijd voor mij, op de dagen na dat we naar de chinees gaan dan.' Door mijn laatste woorden schoot hij in de lach. 'Daarom vond ik dat het tijd werd dat voor jou het eten klaar stond maar het is dus mislukt.' 'Ach wie weet smaakt het heel goed' zei Wolfs terwijl hij me wilde opbeuren en ondertussen me hielp met het opscheppen van de spaghetti. Met zijn twee gingen we aan tafel zitten. 'Smakelijk' zeiden we allebei te gelijk. Wolfs begon met een voorzichtig hapje terwijl ik zenuwachtig toekeek. Ik zag aan zijn gezicht hoe hij het probeerde te keuren. 'Eef, ik denk dat ik je moet feliciteren het is echt heel lekker' lachte hij blij. 'Wat? Dat kan niet' keek ik hem verbaasd aan. Hoe kon mijn gerecht dat ik voor de eerste keer kookte lekker en eetbaar zijn? Voorzichtig nam ik ook een hap en merkte dat het lekker was. 'Nou Eef jij mag van mij veel vaker koken' zei hij terwijl hij de rest van zijn bord begon leeg te eten. 'Ik heb ook nog een toetje maar die heb ik niet zelf gemaakt dat ging me net weer wat te ver dus heb ik zelf tiramisu gekocht.' 'Hmm zal dat lekkerder zijn dan die spaghetti die je wel zelf gemaakt had' legde hij de nadruk voornamelijk op zelf. Ik haalde mijn schouders op. Het was niet dat ik nu ineens een vijf sterren kok ben. 'Ach je hoeft niet nu meteen een topper te zijn in koken ik ben al blij dat het eetbaar was en volgens mij jij ook?' Ik knikte met een glimlach. 'Nou dat was het en het was nog lekker ook dus voortaan maak jij de spaghetti' zei hij trots dat ik een gerecht kon koken. 'Nee nee Floris Wolfs dat ga ik niet doen.' Vragend keek hij me aan. 'De lekkerste spaghetti blijft toch spaghetti á la Floris'

365 fleva daysWhere stories live. Discover now