365 fleva days

19 januari

'Eva heb jij zaadjes gehaald?' Keek Wolfs me vragend aan. 'Jaa tomaten, wortels, boerenkool.' Noemde ik wat groenten op. 'Oeeh lekker ik heb ook iets voor jou gehaald.' Hij zette een klein plantje op tafel. 'Wat is dat?' Keek ik hem afwachtend aan. 'Een cacaoboom dan kunnen we over een tijdje zelfs chocomelk maken' glimlachte hij. 'Ooooh cool!' Vond ik het echt oprecht leuk. We zouden een moestuin gaan beginnen vandaag en ik zou de zaadjes halen. Er was een groot stukje tuin vrij waar we dus gingen planten. 'Nou ga maar even een broek aandoen die vies mag worden dan' vroeg Wolfs me. 'Jaa dat is wel zo slim sonde als deze broek al vies wordt hij is net nieuw.' 'Daarom schiet je wel op, de zon schijnt nu, het is lekker warm' riep hij naar me terwijl ik de trap al oprende.

'Wolfs?' riep ik door het huis. Hij was gewoon nergens te bekennen. Toen ik de keuken inliep zag ik niks meer van de spullen op tafel liggen. Zou hij dan al buiten zijn? Ik pakte een flesje water uit de koelkast en liep naar buiten toe. 'Aha hier ben je' zag ik hem al zitten bij een groot stuk grond waar helemaal geen planten stonden. 'Jaa, ik dacht ik maak de grond alvast klaar zodat je gelijk kunt gaan zaaien' stond hij op. 'Dat is heel aardig van je Wolfs, maar is het nog niet te koud voor een moestuin?' keek ik hem vragend aan. Het is immers nog maar half januari. 'Het gaat niet meer vriezen of sneeuwen en we moeten het nog wel samen kunnen oogsten' was hij van mening. 'Als het mislukt ben ik zwaar teleurgesteld in je Floris Wolfs' lachte ik. 'Ik zal het onthouden, Eva van Dongen.' Lachend keek ik hem aan en zette mijn flesje water op het tafeltje wat onder de overkapping stond. 'Wat eerst?' keek ik hem vragend aan. 'Die cacaoboom die moet het langst' antwoordde hij waarna ik het boompje pakte. Achter me hoorde ik Wolfs die zijn lach probeerde in te houden. 'Wat?' draaide ik om en keek hem recht in zijn ogen aan. 'Die boom gaat echt niet sneller groeien als hij een halve minuut eerder in de grond zit als die andere zaadjes hoor' lachte hij om het feit dat het helemaal niks uitmaakte welke groente eerst gingen. 'Ik vraag echt nooit meer iets aan jou' draaide ik geïrriteerd terug om en ging verder met het planten. Wolfs kwam naast me zitten. Tijdens deze handeling schoof zijn hand over mijn kont. Zou het opzet zijn? Dat zou hij toch nooit doen? Nee het ging vast per ongeluk. 'Zal ik ondertussen de tomaten zaaien?' keek hij me vragend aan. Ik knikte alleen maar, nog even helemaal van de wereld af door zijn hand. 'Als je dan zo meteen de boerenkool aan die kant zet dan zaai ik de wortels hier, goed?' deed hij een voorstel. 'Jaa is goed.' Hij zal het wel weten. Zijn hobby is immers koken dan heeft hij vast ook wel wat verstand van tuinieren. Nadat alles gezaaid was stond ik op om even mijn handen te wassen. Toen ik terugliep kwam Wolfs aangelopen met een gieter. 'Nog even alles water geven' verklaarde hij. 'Doe jij het dan kan ik ondertussen even mijn handen wassen.' Ik schudde mijn hoofd wat een vragende blik opleverde van zijn kant. 'Dat handvat zit nu onder het zand door jou handen, mijn handen zijn net schoon als ik nu die gieter pak dan zijn ze weer helemaal vies dus moet jij het maar even doen' zei ik met een grote glimlach. 'Het is dat jij het bent anders had ik het echt niet gedaan' zei hij waarna hij alles nog even water gaf. Ik pakte mijn flesje water weer en dronk er wat van. 'Nou klaar' zette Wolfs de gieter onder de overkapping waarna we samen terug naar binnen liepen. 'Nog even en je kan gaan koken met onze eigen groenten wat dacht je daarvan' ging ik met mijn handen door zijn haar terwijl hij zijn handen waste. Onverwachts draaide hij om en spetterde water in mijn gezicht. 'Nouhou Wolfs.' Onze gezichten waren best dicht bij, een beetje ongemakkelijk was het wel. 'Ga nou maar koken want ik heb honger, dan ga ik ondertussen douchen' zei ik en liep snel de trap op. Wolfs in de keuken achterlatend.