365 fleva days

20 Februari

Met zijn zessen reden we naar een meertje. Wolfs had daar met een man afgesproken. Hij had namelijk geregeld dag we konden gaan waterskiën. Super leuk natuurlijk! We hadden ook een grote picknickmand gevuld omdat we maar met een persoon tegelijk gaan en de andere vijf dus moeten wachten. Daarom waren we op het idee gekomen om veel eten mee te nemen zodat de vijf die aan het wachten waren ondertussen konden eten. Ik vind het echt zo lief dat Mechels, Marion, Romeo en Esmee zoveel leuke dingen met ons mee gaan doen. Echte vrienden zijn het en daar ben ik ontzettend trots op. En dan nog Wolfs, Jaa hij is echt een held. Doordat hij de afgelopen jaren zo weinig uitgegeven heeft en zoveel gespaard vind hij het nodig om alle uitjes te betalen en dat vind ik zo lief van hem. We doen heel vaak iets en soms ook nog eens met zijn zessen en Wolfs betaalt het gewoon maar omdat hij genoeg geld had zei hij. 'Zal ik beginnen?' stelde Wolfs voor. 'Jaa geef je telefoon alvast maar hier zo kan ik filmen hoe je plat op je gezicht gaat vallen' lachte ik. Gelukkig kon Wolfs er wel om lachen terwijl de man Wolfs hielp met het vast maken van de ski's. Daarna mocht hij het water op terwijl Marion en Mechels alles uitstalde van het eten dat we hadden. Romeo en Esmee waren ineens verdwenen maar of ik wil weten wat ze aan het doen zijn? Tot mijn verbazing was Wolfs er heel goed in. Natuurlijk filmde ik hem. Het zou een mooie herinnering zijn. Na Wolfs was ik aan de beurt. Het ging bij mij alleen niet zo makkelijk en in plaats van dat ik Wolfs had kunnen uitlachen deed hij dat bij mij. Ik was namelijk degene die continu plat op haar gezicht viel. Wolfs seinde op een gegeven moment dat de man mij weer aan de kant moest brengen terwijl ik hem verbaasd aankeek. 'Eef je bent gewoon hopeloos dus ik heb een oplossing bedacht. Ik weet niet of die ski's het houden maar het valt te proberen' terwijl hij dat zei maakte hij bij mij de ski's los en stapte er zelf in. 'Wat doe je nou allemaal?' snapte ik nog steeds niet wat zijn bedoeling nou allemaal was. 'Klim op mijn rug' zei hij toen hij opgestaan was. Met nog een verbaasde blik sprong ik op zijn rug. 'Wolfs, Eva hierheen kijken' lachte Marion die al klaar stond om een foto te maken. 'Wel lachen he Flo!' grinnikte ik omdat ik al een idee had hoe hij stond. Allebei lachte we waarna Marion de foto maakte. 'Ik stuur hem naar je door Eva' 'Dankjewel Mar' We draaide weer richting het meer waarna we ineens vooruit schoten omdat de boot weer gestart was. Op Wolfs zijn rug vloog ik over het water. Omdat hij hier zo goed in was kon hij mij op zijn rug houden. Ik hield hem natuurlijk ook goed vast. Vanaf de zijkant hoorde ik Marion, Mechels en de inmiddels teruggekomen Romeo en Esmee lachen. Het moet er inderdaad ook komisch uitgezien hebben. Het verbaasde me dat de waterski's het hielden. We maakte een rondje en stopte daarna weer aan de kant. Blijkbaar vonden Esmee en Romeo ons idee wel leuk want niet veel later vlogen ze met zijn tweetjes over het water. Esmee bij Romeo op zijn rug. Daarna gingen Mechels en Marion nog alleen gingen zij wel apart. Ik vond het echt geweldig om zo in de natuur te zijn en om dit te doen. Want stiekem is waterskieen heel leuk ondanks dat ik er niet zo goed in ben. Maar op Wolfs rug is alles natuurlijk veel leuker.