Mardin'de Töre (Tamamlandı)

7.Bölüm(KARDEŞİM NEREDE?)

(BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR.)

İyi okumalar💙

BORAN'DAN...

"Ağam bulduk onları, evlerindeyiz şimdi."

"Geliyorum Hasan," Telefonu kapatarak yan koltuğa fırlattım. Bir ailenin kökünü kurutacaktım birazdan.

Sıktığın direksiyona belki de yüzüncü yumruğumu indirdim. Çakırların konağına kadar kaza yapmadan gelebilmem büyük bir başarıydı o durumda.

Katil olmak için girdiğim evden evlilik kararıyla çıkmam ise hayatın bana 'al sana mutluluk' deme şekli miydi, yoksa 'nah sana mutluluk' deme şekli miydi?

Nah deme şekli olduğunu yaklaşık iki saat içerisinde tam mânâsıyla anlamıştım.

Nisan Yılmaz!

Sadece iki saatte, sinirde zirve yaptığımı düşündüğüm sırada bile daha çok sinirlenebileceğimi göstermişti bana.

"O kızı gelin olarak kendime istemiyorum. Bunu bilesiniz, ağalar!"

Annem benimle ve babamla eve döndüğümüzde kavga etmeye başlamıştı. Benim Buse ile evlenmemi istiyordu ve Nisan'ı sevmemişti. Şimdi de bu evliliği onaylamadığını söylüyordu. Oturduğum yerde biraz arkama yaslandım, başım ağrımıştı artık.

"Bana bak Zelal Hanım, Nisan bizim gelinimizdir. Sen istesen de istemesen de Boran Nisan ile evlenecek!" diyen babamın üzerine annem hiç bir şey demedi. Sinirinden delirdiğini biliyordum.

O an fark edemesem de uzun vadede bu iş benim lehimeydi. Nisan her türlü Buse'den kat be kat daha çekilir bir kadındı.

İkisini karşılaştırıyordum çünkü en geç seneye kadar Buse bu konağa gelin olarak gelecekti. Bunun bilincindeydim. Annem, benim kimseyi sevmediğimi ve evlenmeyi şu an düşünmediğimi anladığında hemen herkese Buse'yle evleneceğimi söylemeye başlamıştı. Bunu başaracaktı da, eğer Nisan'la evlenecek olmasaydım.

Tartışmanın bittiğini anlayınca yorum yapmadan odama gittim. Yatağa yatınca Nisan aklıma geldi, telefon numarasını bulmuştum. Aramaktan vazgeçip mesaj attım. Numaram onda yoktu büyük ihtimalle. Hatta kesinlikle de diyebilirim.

İyi geceler Nisan,

Biraz durakladım. Anlaması için bir şey yazmalıydım. Karşıya baktığımda aynada kendimi gördüm ve gülerek tekrar telefona döndüm.

-Yakışıklı:)

Mesajı attıktan sonra cevap gelmedi ve bu yüzden uyuduğunu düşündüm. Tam uzandığım sırada mesaj sesi geldi telefondan.

Numaranı mı değiştirdin hayatım? Seni seviyorum. İyi geceler:)

Ne numarası lan? Ne sevgilisi? Sevgilisi mi var bunun bir de?

Bir günde bir insana bu kadar yüklenilmez ama değil mi? Gerçi Nisan güzel bir kadındı, neden sevgilisi olmasın ki? Hemen arayıp açmasını bekledim, çok geçmeden açtı. Gülüyordu.

"Sevgilin kim lan?!" diye bağırdım gülüşünü duyunca. Sinirden delirecektim bugün ben.

"Sakin ol ağa bozuntusu. Sen olduğunu biliyordum, kasten yaptım," Söyledikleri içimi rahatlatınca sinirim geçti. "Hem senin sevgilin varken bana bağırman da trajikomik."

Benim sevgilim mi var? Peki ben neden bilmiyorum? Kaşlarımı çattım ve kafamı kaşıdım.

"Yok benim sevgilim."